Alle inzendingen over verlangen OR eeuwig OR pijn

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen en zullen niet sterven want het levensverhaal wordt fris en jeugdig...wel verder verteld!…

met een deken van violen kleine teer-blauwe maagdelijke witte zijdezachte heb ik jouw broze botten je doorschijnende huid je wil om te leven en je wens om te sterven de pijn van je ziel dat rauwe en ruwe het machteloze verlangen ons naadloos samenvallen eerbiedig toegedekt in het besef van een eeuwig verbond heb ik je toegedekt…

Mijn hart gesloten Voor jou, voor iedereen Want ik wil je niet kwetsen Kwetsen met mijn pijn Jij bent mijn licht Mijn pijn het donker Jij bent mijn hoop Mijn pijn de afgrond Dus ik verberg mijn pijn Laat je licht me beschijnen Zo is de afgrond verder weg En onze eeuwigheid eindelijk in zicht Al hoop ik soms dat de eeuwigheid niet meer…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Ja, ik maak het af zelf, zelfs mijn leven want ik wil nooit meer leven zeker geen eeuwig leven en eeuwig branden in de hel laat me niet lachen lachen wat me bij het leven wel is vergaan, opgegaan opgebrand door de pijn de pijn van het leven de pijn die de dood zal doden!…

nooit meer dooft roep ik Eeuwige geef ons uw licht wat is beloofd…

In de krochten van je ziel Door leed en pijn verhard Woelen onrustig je geheimen Verduisteren je bloedend hart Het harnas verroest door tranen Sijpelt het verdriet door de muur Je vesting zal snel vallen En verteren door het vuur Het vuur van je verlangen Dat iemand je echt kent Die je dan zal omarmen Om wie je werkelijk bent…

alles in mij dieper dan mijn sterven zelf was het doodse zijn hoger dan mijn leven hier was onbereikbaar de hemel die glinsterend cirkelt ik weet niet wat ik zeggen moet mijn diepste verlangen veroorzaakt angstige pijn en botst rondom hoop die doet leven in licht en warmte een eeuwig kruisnest is wat ik zie mijn einde en begin…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Eeuwig vertrouwen verlangend naar bloesem geur in winter portret.…

Is mijn eeuwig het eeuwig niet? Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

zelf voor altijd en voor eeuwig die ene dag die voor jou de laatste was maar jij had geen keuze slechts verlangen, einde van de pijn voorbij is je verdriet voorbij, alles is voorbij…

Mijn verlangen heeft geen stem meer, maar het zal blijven verlangen... M’n handen zijn gebonden, maar m’n hart niet. Jij bezit de sleutel tot mijn ziel. Enkel jij bezit mijn hart, hopelijk door jou bewaard en gekoesterd en eeuwig geliefd... Je weet m’n lief, ik kan niet voor, noch achter en dat maakt de pijn niet zachter...…

jouw wonden tot eeuwige lust dat jou een noodlot is.…

Brandend verlangen omringt in het blauwe uur straalt de ster eeuwig.…

naar zee brengt ik vleugellam verlangend wacht…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

zijn dat enkel droomgedachten Als je nu warempel eens wist hoe ik naar jou blijf verlangen; Dat ik dan snak..naar mijn kist met de tranen op mijn wangen Als je nu warempel eens wist hoeveel pijn je mij hebt gedaan Had jij dan ook je lief verkwist en was je dan ook..weggegaan…

kom niet meer terug maar blijf niet dezelfde maar verander jou te ontdekken verlang ik voor eeuwig…

ik niet hangen dat is het Godzijn me niet waard zal wel naar het eeuwige verlangen zo lang de dood mijn leven spaart…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

zilver is de nacht waar sterren verscholen in verlangen dansen door eeuwig licht nevelige flarden van verdwaalde dromen maanlicht omsluiert haar gloed ontneemt waar wensen in jouw ogen op zoek naar verlossing ontwaken in de morgen als verlangen in mijn hart en dansende sterren in het lied van mijn dromen voor eeuwig beloven…

de glinsterende sterretjes gaan jou verlichten jij warmt je onder de gloeiende zon de volle maan maakt jou licht in gewicht wat jij hier niet meer kon zwevend rondom de aarde bijna nabij handkusjes zend jij roept ik ben eindelijk vrij eeuwig geen pijn meer noch zorgen angsten verdriet 't verlangen naar elders was…

ik ben de wind om je oren nog voordat je werd geboren ik ben de zee aan je voeten de blauwe luchten en de wolken ik ben de aarde onder je benen de oever die het meer omrandt het verlangen dwars op alle stormen ik ben het leven al eeuwig doorgegeven…

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…