Alle inzendingen over verlangen OR schenken OR heelal

glas rood in en wachten wij op het onbedaarlijke smelten --------------------------------------------------- uit: 'Te voet is het heelal drie dagen ver', 2016.…

Vrijheid is zo ruim als het heelal. Je bent maar op één plaats vrij dat is in uw eigen hart. Het wordt dan nog gekwetst door emoties en pijn. Je moet daar ook van bevrijd worden Maar je hebt nog uw geest Die nooit vrij zal zijn, want we lopen te piekeren Altijd opnieuw, voor onbenulligheden. Laat de toekomst vrijheid schenken.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

In zijn verlangen naar de prille voorjaarszon wenst de merel te zijn als een wit wolkje waar achter de zon eeuwig schijnt. En het witte wolkje verlangt te zijn als de merel die heerlijk in een plas water spettert en kan genieten van de liefde die bloemen hem schenken.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

mag ik jouw lach in dromen bewaren schenk mij een traan als liefde moet gaan laat bloemen verwelken in hun mooiste kleuren dagen ontstaan door kil en grijs waar zon verborgen verlangen schept de nacht naar morgen dromen wekt jouw lach ontwaakt in tranend verlangen liefde verdwijnt een bloem vergaat…

Ik ken ze niet, de wegen in het labyrinth van mijn verlangen, hoe soms mijn diepste wensen aan iets kleins gaan hangen en hoe het diepe leed me niet meer raakt... Wie ben ik dan? Ben ik de zoeker die zichzelf verzaakt? Ben ik dat kleine kind dat dwalen moet? Ben ik die jonge vrouw die waakt? Ben ik verloren in dit koud heelal?…

Geen vrijheid is eindeloos als het heelal. Vrijheid is binnen grenzen gevangen van dood, ouderdom en verval. Vrijheid is eindeloos verlangen.…

waaruit zoete sappen vloeien ik weet het zeker zij wil mij verlichten jaren schenken wel duizend in getal…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

prozawoord heelal zou heel 't al omsluiten? kom nou toch dichter ----------------------------- © Jan Bontje 1997 / 2003…

angsten doen het duister winnen vallen de sterren bij nacht ter buit schijnt de maan echt buiten zinnen schreeuwt de zon het brandend uit beweegt tussen de hemel en aarde veroorzaakt springvloed in de zee draait zo om normen en waarden trekt iedere planeet met zich mee de regenboog spant haar snaren het wezen dat het nog niet bevat…

Wanneer de zon niet meer schijnen zou de ondergang verleden tijd de maan me niet meer bijlichten wou de sterren veel te zijd als de ochtend donker blijven moest de dag steeds eender verliep het duister alleen nog maar telde de aarde zichzelf als vernietiging telde wanneer de zon niet meer schijnen kan er gebrek aan zuurstof…

waakhond op een boerenerf met een bereik van één meter in de vorm van een waaier veilig in een met palen omgeven ruimte ontdaan van zijn problemen die optreden bij het verlaten van de biosfeer en alles wat verband houdt met een lichtblauwe kleur in een geprojecteerd beeld kan men licht verdwalen vrijwillig verduister ik mijn eigen verdwijnpunt…

Tussen hemel en aarde Schijnt de zon De zon met haar schone stralen De wind met haar schrille fluit Het heelal is oneindig Tot nergens, of overal De tijd staat eeuwig stil De hemel opent haar poorten Zegevierend liefde en geluk Het heelal is eeuwig…

wat ik wil zeggen is niet zo veel wat ik wil uitleggen is maar een deel ik wil je zeggen wat ik voor je voel en uitleggen wat ik daarmee bedoel laat me het zeggen zeg niet hou op laat me uitleggen waarom ik niet stop in het grote geheel ben ik maar een deel hoef niets te zeggen niet uit te leggen wat ik bedoel als ik voel…

jij straalt kleurt licht in hemelse vormen je lach geeft sterren een plaats in de ruimte in je ogen hangen nevels uit de eerste scheppingsdagen zij vragen de schoonheid van ons heelal levend uit te dragen…

richt schijnsel van de maan en zet je in het volle licht buig stralen van de zon tot warm hart en kleur je rood pluk goud uit de sterrenhemel en kroon je tot mijn heelal…

Nu dwalen ze tussen hemel en aarde met hun eigen verhalen daar in het heelal. In een ander bestaan ver van de aarde, maar ze geven ons kracht als er is een sombere dag.…

Ik kijk naar de hemel en denk aan al die planeten die in het heelal zweven. Zou daar nog leven zijn Net als op deze aard? Het is de grote vraag. Niemand die het nog weet al is er wel een vermoeden Maar niemand kan nog bevroeden Dat het werkelijkheid zal wezen.…

zekere mate van gelatenheid die mij van het grote wonder scheidt ik word nu met het licht betaald ik word de hemel ingehaald de engelen staan voor mij klaar maar waar kijken ze nu naar ze zien mij niet of doen alsof ik ben nu weer alleen maar om mij heen is weer dat vreemde licht ik weet het eindpunt is in zicht ik ben geheel en al in het HEELAL…

Hoe verder men keek, Hoe groter het leek -------------------------------------- uit: Vrijwel alle gedichten, 2004…

In het heelal is altijd wat te doen. Sterren, planeten razen door elkaar en moeten in banen worden geleid. Melkwegstelsels in kaart gebracht en onderhouden, clusters uiteen gerafeld. Altijd druk, altijd druk. En dan die reizigers, altijd hun geliefdes kwijt, altijd weer.…

Een jonge vrouw. Uit mooie sensuele lijnen opgetrokken Zonder schroom. Met veel gemak bedrijft zij liefde niet verkeerd ongegeneerd Kleedt zich naakt, als zij dit wil heeft lak aan regels, dus echt níet voor haar Verdwaald in mooie hoven van haar tepels Voel 'k mij vereerd Haar drang alles te geven dat het ware leven slechts van haar…

het heelal is zo groot denken wij maar het heelal denkt zelf niet en is dan ook niet groot of klein het is er gewoon dus zonder ons was het er mogelijk niet want ja, wie anders had gekeken en gezegd dit is een onmetelijk heelal !?…