Alle inzendingen over verlangen OR toekomst

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

getaand door de strijd het gevecht met zichzelf sluit zij haar ogen, rusteloos aanvaardt zij het dromen die geen antwoorden schenkt berust in de keuzes waar zij zich hervindt maar niemand begreep het gekoesterd verlangen haar toekomst verloor zij vandaag…

Voorbij de gedachte Aan de gediggelde toekomst Spiegelt mijn hoofd Zich Aan het verleden Voorbij de chantage Van een inktzwart scenario Verbeidt mijn zijn Zich Vergane delen Voorbij de beleving Van een gekenschetste glorie Prikkelt mijn zin Zich Naar jouw verlangen…

Ik lig wakker, luister of jij komt, ik hoor de buren kreten slaken van genot en verlangen naar elkaar verlangen naar meer verlangen naar eeuwig geluk…

weemoed knaagt in kansen gemist omhels het verlangen, de tederheid door strelende woorden recht uit het hart fluistert de stilte, genegenheid verbergt jouw verdriet de schreeuw van tranen hernieuw de toekomst, vergeten dagen…

(Voor Lidi) Voorbij de gedachte Aan de gediggelde toekomst Spiegelt mijn hoofd Zich Aan het verleden Voorbij de chantage Van een inktzwart scenario Verbeidt mijn zijn Zich Vergane delen Voorbij de beleving van een gekenschetste glorie Prikkelt mijn zin Zich Naar jouw verlangen…

Staar door de Dagen van het Nieuwe jaar Dat na een Ademtocht al Door de toekomst Is ingehaald - Vandaag is al Weer gisteren, Morgen is vandaag - Zo immers zijn We gaan leven In dit overontwikkelde Land - tijd om van Het nu te genieten Is er niet, is er nooit, En heimelijk sta ik Te verlangen naar Verder, verder…

dat ik verlangen opwek kan ik naar mijn toekomst kijken en dromen over wat ik wil bereiken Steeds het onbekende kiezen onzekerheid verliezen het niet comfortabele went ook daar raak ik in mijn element…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

aangespoeld verlangen gebroken in golven markeren bakens van mijn wezenlijk bestaan afdruk na afdruk zorgen achterlatend balancerend op grenzen zee keuzes latend richtingloos op zoek naar toekomst gebroken in zorgen verlichting tegemoet…

aldoor verwachten is trachten een onthecht verleden, al dan niet gewild, in pijn te hervinden en verschijnt verlatenheid opnieuw als het sterven dan herleeft en mijn ziel zich spiegelt aan de blinde linde zal nimmer de dolende echo vergaan die het verlangen in de toekomst weeft…

kon ik maar bepleiten dat mijn stem voor eeuwig de raadgever van mijn hart zou zijn of dat ik de trots van het verlangen ontvouw in wijze keuzes, niet van jaloezie maar afgeweken van de stille wens dat de dood mag spreken wanneer mijn zaailingen zich hebben gekruist met de toekomst ver vanaf het heden…

Een slangenkuil is Harbers’ erfenis Zal zij al snel verlangen naar haar Kamer? Waar zij zo zwierig zwaaide met heur hamer Nu is haar toekomst uiterst ongewis De grote vraag straks aan ons aller Ankie: O beste Ankie, jank je niet of jankie?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen.…

O,ranke bloem van licht zo stralend als de zon je groeit maar en je klimt hoopvol... de wijde wereld in!…

wil je nog wel dromen aan het eind van de dag schuilt er dan nog hoop als de nacht op jou wacht is er nog verlangen waar duister verschijnt wacht er mij een toekomst als het huilen verdwijnt en ik zoek in mijn lach toekomstdromen waar het eind van de nacht herleeft vandaag…

Als ik loop vol van verlangen door mijn eigen kleine wereld onwetend wat de toekomst is. Waar liefde is en vertrouwen ook twijfel en onzekerheid van een beeld zonder naam. Klanken van onbekende woorden waarin je zoekt naar de ware zin van het leven en het doel van ons bestaan.…

Henk is meer van het weggaan dan het blijven. Bij hem wordt niet verenigd maar gesplitst. Toch zijn diverse clubs erop gespitst om zijn bejaarde aanhang in te lijven. Zijn komst is een electoraal geschenk. Het meest waarschijnlijk lijkt me Denk & Henk.…

Altijd gehoopt op een liefde zoals dit Heb in jou gevonden: iemand die over mij waakt iemand die mij raakt je hebt mijn hart en ziel Iemand zoals jij bij wie ik mezelf kan wezen mij doet beven beven van geluk Iemand zoals jij doet mij verlangen verlangen naar jou Iemand zoals jij waarmee ik een toekomst zie die mij kinderen zal geven…

iedere lach verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert haar immens verdriet in de eigenheid van eenzaam zijn wacht als een schaduw getemperd verlangen in de begeestering van alle pijnen beheerst een leven dag na dag smeekt de toekomst mild te zijn…

Als de weilanden Langs mij voorbij gaan Opweg Naar mijn ouderlijk huis Laat de trein Mij terug denken aan het verleden Waar de kindertijd ongerust Haar weg baande naar het heden Kijk ik naar mijn toekomst Als een ver verlangen Waar de trein zal stoppen Op haar bestemming…

Gracieus slingerend langs statige gebouwen door mijn geboortegrond geflankeerd door wijze heren stroomt zij water Mijn Vecht gevangen in vocht haar grillige oevers zacht kreunend van vurig verlangen Konden zij verhalen over het laven der zinne op gries groene grond waar toekomstige herinneringen werden ervaren zij vonden de woorden…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Omdat mensen verlangen, bang zijn en vechten om het kwaadaardige te beslechten. Waarom dan geen totale opheffing? Omdat wij mensen samen met de haviken en de duiven iets mogen wegwuiven, totdat enorm veel kracht zal zorgen voor een vrede van morgen. Voor ieder leven. Een compleet nieuw gegeven.…

Vandaag ga ik in gedachten, vol van verlangen hier, op reis. Op reis naar vergeworden landen, waar geloofd wordt in de liefde. Waar vrouwgebleven moeders, aanraakbare Madonna's zijn. Vrouwen naar mijn hart. Waar het vrouwelijke in mensen, de toekomst van de wereld wordt.…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…