Alle inzendingen over verlaten OR liefde OR niet weten

Als ik op sommige momenten moeite had met het leven, kon ik niet meer zien wat U mij al had gegeven.…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

dan ook van mijn eeuwiglevende liefde voor jou, mijn minimeis…

De wereld maak ik net zo klein als dat de liefde mij gegeven is jij kijkt naar mij en ik kijk terug al weten we, dit gaat wat vlug. Ik zie verdriet en liefde in je ogen daarom sla ik twee armen om je heen ik heb je lief in alle staten dit zal mijn gedachten nooit verlaten.…

Elke keer dat ik aan je denk Ben ik trots op jou, mijn babe En telkens als ik je vasthield Dacht ik dat je dat begreep Men zegt dat onze liefde Zeker snel overgaat Maar ik weet zeker dat ik jou En jij mij nooit verlaat En schatje was het fout Niet te weten hoe het verder zou gaan Nee, het was toch niet zo fout We kunnen samen…

Als ik maar weet in dit leven Dat ik nooit alleen zal staan Omdat God met mij mee zal gaan En mijn zonden heeft vergeven. Als ik maar weet in dit leven Dat ik vertrouwen mag op God Die altijd bezorgd is om mijn lot En mij met liefde blijft omgeven.…

ik bedenk het is genoeg, Ik zeg bye tegen de liefde die ik vroeg. Verder met mijn leven, Ik ken het in elke vorm: van dood tot liefde, van verlating tot scheid, Als je nog langer wacht, ben je met kwijt…

ik ben niet vergeten te weten van jou het verlaten om niets dompelde mij in rouw je foto werd bleker mijn herinnering onzeker mijn liefde voelde weker gevangen in trouw alleen in onze brieven wreed van tederheid kwam ik je tegen als oprechte vrouw 1969.…

in mijn gedachten je teder strelen mijn schuchter beven elkaars verlangen weten met liefde in je ogen teder naar me toe gebogen heb je mijn passie doen ontwaken durf ik mij op jou verlaten zoetjes aan maar zo waarachtig je naam uitspreken als mijn lang verwachte…

Ik wil het niet tegen U zeggen eigenlijk wil ik er niet over praten want hoe moet ik dat gaan uitleggen dat ik denk dat U mij heeft verlaten. U kent al mijn angsten in mijn leven weet ook dat ik heel diep in mijn hart alleen mijn liefde aan U zal geven en toch voel ik mij vandaag zo verward.…

niet betrouwbaar was Stormen van pijn en boosheid om een verlaten kinderziel werd de wereld voor haar een jungle waar overleven een wet ging worden en zij haar angsten diep verborg Zo is zij nu een jonge vrouw en zoekt nog steeds haar weg naar liefde en naar zekerheid en niemand ziet haar verlatenheid van het kind dat lang geleden te…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan.…

had ik al gezegd dat ik jou mis in de zwaartekracht waar liefde onmiskenbaar geketend is aan macht en duiventillen wit uitslaan door stront wat men zo veracht ik kan niet houden van, want telkens als mijn node jou hoereert spreekt mijn gestoelte in onrust, sneeuwt het loze beloftes en drijft de nacht op verachtelijke gewoontes draverijen…

Liefde is een vruchtbaar verbinden van twee handen in een menselijke solidariteit. Een verstrengeling van twee handen die tasten voor de eeuwigheid. Twee handen die elkaar erbarmen. Elkaar vertrouwen. Elkaar verwarmen. Twee handen een gelukkig paar. In ware liefde voor elkaar.…

Ik geloof Liefde Is dat wat is Wat echt is Wat wij in wezen Zijn Laat me daar Zijn In het Licht In de Liefde Verlaat Mij niet Amen…

je het niet begrijpen Probeer er mee te leven Er is vast wel een iemand Die jou haar liefde zal geven…

Ik kan je niet uit mijn hoofd krijgen PUNT Griekse zwart en rood figuurde kylixen, schalen, zijn niks bij de schaduw van jou kleine teen punt Zelfs pentagrammatische mediallonnen erin kunnen niet méér bekoren, en dat lijkt wel raar aangezien ik nu van dichten hou, dus ook van pentametrische verwikkelingetjes, maar momenteel laat ik zien dat…

het ademt tussen jou en mij al zijn het slechts poëmen mijn zicht bracht het rijke land waar jij de sfeer draagt van de beemden mijn liefste ik wacht nu op de regen die in eeuwenkeur ontsnapt is uit 't gevang maar niets is éénder in ons paradijs - met jóu ben ik niet bang - mijn bloed hervult jouw graal wanneer we spreken in gelei…

haar bij wie jij stilstond lief hebt had de ‘ik’ in mij het was alsof ik eindelijk de reden van het leven wist zoals ook jij vervulling vond voor even daar de zin van mijn bestaan jou niet langer boeien kon wat ik sterk dacht is als vluchtig heengegaan ik proef, zoals het vóór jou was het bittere van leegte huiver in het weten…

Pas door zelf ook woordeloos te zijn lokte ik je uit je tent. Met jezelf in die kwetsbaarheid herkend mocht het licht over je dagen en legde daar een zachtheid bloot die tot dan verborgen was. Je kussen gingen uitgebreid over mijn ribbenkast en van mijn hart telde je de slagen. Met het `blijven` dat je op fluistertoon gebood na het van…

jij hebt mij verlaten verdriet prikt in mijn ogen die alleen nog maar zwart zien ik stort in de afgrond van het randje van jouw hart een eindeloze diepte in met grote snelheid verlaat ik jouw lichaam ik val uit jouw verlangens om plaats te maken voor een ander maar jij verlaat mijn lichaam niet ik houd jou gevangen voor onbepaalde…

Toen het die dag regende heb je je verscholen in de mouw van mijn regenjas en toen je ging ben je eigenlijk nooit gegaan je bleef haken met je altijd "ik heb het zo koud vest" aan mijn hart.…

Wie weet wat liefde is? Het lange wachten tot ze komt, het durven en het dulden; de droom, de daad, het onvervulde. Wie weet wat liefde is: het doorgaan zonder antwoord, het vuur dat gloeit ook na het blussen, het strelen en het kussen, het zomaar bij elkander zijn. Wie weet wat liefde is?…

nemen het over Een nieuwe weg met nieuw geluk staat er tegenover Dit zijn de wetten van de liefde en zo zal het geschieden…

als het leven mij geen waarheid vertelt leef ik dan in slechts een leugen of ben ik zelf de allergrootste illusie zoals de vogel die heel dicht bij doden rust, in wonderen gelooft en rond de jongste dag zingt rond mij steeds zachter verward om de schreeuw die in mij huist omdat ik niet meer ben verdwaald in…