Alle inzendingen over verleden OR overwinnen

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Leven, geven, samen alles overwinnen, de moed om opnieuw te beginnen. Voorbij, bedankt voor wat je aan me gaf al klikt het misschien wel maf? Verliefd, voorbij, gelukkig, bedankt om dat alles te overwinnen, moet ik aan een ander leven beginnen!…

Het verleden van zijn knusse omgeving kent het sluwe, menselijke roofdier: bloeddorstig, soms eerlijk, zwaaide de banier, hopend op roemrijke overwinning. Door de straten ademt verjongd gemoed, hernieuwt steeds in winkelbuur of woonhuis stuwende arbeidslust vol levensmoed.…

Het is een schaduw die overheerst een schaduw die ik moet overwinnen verwerken van pijn diep van binnen de kracht is er wel, ooit ga ik ervoor en dan, kan ik pas echt met mijn leven door.…

Zij lijkt uit steen gehouwen trotseert de winterkou nu macht der overwinning meer tegenstand ontvouwt Vraag haar niet naar ’t verleden of waar de zondvloed ruist haar oorschelp is een wereld waarin men degens kruist Zij veegt met gouden vleugel de tekens van de wand en rijdt met strakke teugel door onherbergzaam land Zij weet zich…

Leven,geven samen met elkaar alles overwinnen de moed,om opnieuw te beginnen. Voorbij,bedankt voor al dat wat jij me gaf al klinkt dat misschien wel maf. Verliefd, voorbij, gelukkig bedankt om dat alles te kunnen overwinnen moet ik aan 'n ander leven beginnen.…

In de huilende nevel staat hij sterk en kijkt hij zonder zijn magische bril heel stil naar de berg die zijn beul wilde zijn. De strijd is de strijd geweest en gebleven gedood door seconden komt hij weer tot leven. Hij is dapper en hij spreekt met de stem die bergen veilig maakt en kijkt naar ons. Wij die smekend wensen…

Want hij is de vreemdeling die lijdt maar niet sterft en zijn fiets nooit zonder een overwinning achterlaat. Hij is de koning zonder kroon want hij is de vreemdeling met zijn vijfde droom.…

verdomde behoedzaamheid laat mij je confronteren de waangedachten weren waarin jij gedijt ik wil je vatten isoleren maak voorgoed de sleutels kwijt pas dan kan ik mijn leven leiden en nog meer bevrijd zijn zoals ik van nature ben met echte zelfverzekerdheid…

Het overlijden van je Pa, problemen, her en der Groeiden we uit elkaar, zelfs erg ver. Nu alles een plaatsje heeft gevonden Beleven we weer heel mooie stonden. Handje vasthouden,'s nachts jouw arm om mijn schouder Ik bemin je, dieper en oprechter, al worden we ouder.…

Ik huil vrolijke tranen ik heb gewonnen in het verslavende gevecht ik volg nu de juiste banen heb mij herwonnen voel me weer mij en ben het echt.…

Ik dicht tegen beter weten in ik duik onder en elke keer als een bliksemschicht kom ik boven en dan zwijg ik weer maar ik kan niet stil zijn met die dichterspijn luctor et emergo dat is nu eenmaal zo.…

Ik zal onverslaanbaar zijn De regen zal mij niet spoelen Niet deze waanzin wegboenen En de maan kan niet voorkomen dat ik de zwaartekracht weersta Zelfs het vuur zal mij niet branden Ook al brandt mijn passie hard De wind zal mij niet vervoeren Ik houd standvastig vast Aan deze verrukkelijke race Naar de finish van het begin Van tijden waarvan…

als een kleine meester herken ik de stukken van pion tot koning op de troon bestreed er veldslagen in het hoge Noorden totdat mijn adjudant werd vermoord we vochten voor het vaderland en de vrouwen bij de wasmand die ons schone kleren gaven en een pint met schuimend bier ze zagen onze besmeurde gezichten en zand en bloed op de mouw voor…

Ik wil een keertje overwinnen. Ik struikel, ik val, ik faal. Ik moet alweer opnieuw beginnen. En dan in poging honderd en elf wil ik nog steeds beter zijn, maar alleen maar beter dan mezelf.…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

letterlijk lachend ter wereld gekomen mijn kleine prins olijke peuter zo kwetsbaar blank, rein; magische zonneschijn onze intense band werd oersterk en veel zwaarder dan lood Tim, onze liefde raakt, waakt, dirigeert en overheerst zelfs de dood kon ik je enge ziekte overnemen, ik deed het sofort mijn ogen hebben jou veel mogen zien, van jullie…

Als ik bang ben, dan probeer ik mijn angst te overwinnen. Als ik fouten maak, dan leer ik daarvan. Als ik boos ben, dan probeer ik kalm te blijven. Als ik succes heb, dan blijf ik bescheiden. Als ik verlies, dan probeer ik te leren van mijn nederlaag. Als ik win, dan deel ik mijn overwinning met anderen.…

had ik de kracht je gevangen te houden je zinnen te binden had ik die macht ik zou 'm misbruiken je zo overwinnen en mij verliezen in altijd weer vinden van jou…

Openbaar kunstbezit: de brandweermannen trainen in de Seine, in het galante park spelen veertig mussen met zondagskinderen, en olie en zand varen gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

De overwinning. Heb je wel gehoord van de zeven de zeven, heb je al gehoord van de zevende Tour de France? Hij is gewonnen als vanouds door onze, Amerikaanse Lance. De achtste Tour gaat zonder hem volgend jaar, maar zéven, ja die heeft hij gewonnen. Het kinderliedje ging over heb je wel gehoord van de zeven de zeven….…

Op zomaar een dag zat ik zomaar op de fiets voor een onsje zomaar of een dozijn van iets Ik fietste langs een sombere file: lange gezichten in elke lange auto reden achter hun geliefde aan in een verdrietig laag tempo een sterk gevoel leefde bij me op en ik voelde me onsterfelijk: ik had de dood ingehaald!…

ze slaapt, de slaap der onschuldigen straalt vanaf haar verheven gelaat de nachten van haar zijn jong en fris, zonder rancune ze weet slechts lief te hebben hij loutert zijn geest dwingt zich ook lief te hebben een ander is een ander is elkander, hij vecht de degen in zijn hart vecht koud terug komt de ochtend hem verlossen, het is…

ooit zat ze met samengeknepen billen op een kotter tijdens een zeetripje haar hart klopte haar ogen vertelden het verhaal van ooit vroeger op de Schelde ze moest het roer overnemen van haar papa als rechtgeaarde schippersdochter binnen de vaargeul van de boeien blijven het ging fout een zeestomer loeide angst geboren deed haar…

Er is meer Ik weet het zeker Ik spring op En klim verkalkt Met handen en voeten Schurend langs het touw De knopen zijn mijn roes De glorie kruist mijn blik Er is meer Ik weet het zeker Onder mij de klas Ik kijk en hoor de fluit Maar zwetend klim ik Euforisch verder Ik nader het einde Schat mijn kansen En ga door Er is meer Ik weet…

Het gevoelsgevecht kan beginnen je slaat ze met overtuiging neer je moet frustraties overwinnen want elke dag zijn ze er weer...…

Die het negatief is van Het meest uitbundige licht Dat een mens zich voor kan stellen, De volle zon, Verbleekt bij de aanblik Van het licht dat schijnt In mijn hart, Ontstoken door de vonken Die spatten van mijn liefde Voor jou…