7574 resultaten.
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.676 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
Beleefdheidsvorm
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 490 Toen ik jong was werd mij geleerd
beleefd te zijn tegen ouderen
Maar dat is zeker afgeleerd
Deze manieren zijn aan het verouderen
In de bus, daar hing een bordje
achter de chauffeur
Je werd verzocht om je plaats af te staan
voor ouderen, niet voor de conducteur...…
woordspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 545 ik kijk met
lede ogen toe
hoe mijn ledematen
verouderen,
veranderen...
mijn ledematen
net als mijn mede maten
- kameraden
staan ze heel mijn leven
aan mijn zijde
alleen... je mede maten
kan je zélf kiezen
maar
je ledematen dus niet...…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
De nieuwe klok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 447 Fraai opgetuigd verschijnt op tv
een nieuwe ster, ze is een hype
al gauw zien we haar niet meer
in stilte afgetuigd en afgevoerd
Als we haar weer tegen komen
verbaasd ons haar veroudering
snelheid en erosie van de tijd
beseffen weer dat de tijd vliegt
Hoeveel we zelf ouder werden
lezen we af van haar gezicht…
Droomwoorden
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 227 Kon ik nog je stem eens horen
dichterbij dan als fluistering
van voorbijgaande woorden
tijdens nachtelijke dromen
maar te ver ben je weg
te lang geleden van hier
dus moet ik troost vinden
in alle droomwoorden
die je me af en toe schenkt
het niet verouderend beeld
dat ik daarbij doorkrijg
ach kon ik je maar aanraken
zachtjes strelen door…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
jaarringen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 835 ook bij mij
verzakt
onder de ogen
het vel tot wallen
alsof daar
zichtbare jaarringen
de ouderdom willen tonen
als beelden van
sterfelijke demonen
er wordt lucht
in bogen onder
mijn bril gezogen
waar de huid
te vroeg
door het leven
is bedrogen…
Vaker dan voorheen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.376 zo af en toe
wat vaker dan voorheen
overschrijd ik mijn jaren
welke gedachten
of gevoelens heb ik
nog gemeen
als grijs nijgt naar zwart
en het ademen
mij slechts mee
laat varen
achter een masker,
zo lijkt,
verstilt de geest
van schoonheid en
toekomst het meest
af en toe
nog vaker dan voorheen
verlaat ik mijn jaren
heb…
Halverwege, de dood
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.781 Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik.
Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij -
en ik bezweet van zomer, haast en gêne.
Zij lijkt een beetje op een zonnebloem:
gebruind gezicht, blonde haren,
nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt.
Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust.
Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek:
kan nog heel…
Haloween III
gedicht
2.0 met 2 stemmen 5.917 Bergen met coyotes en ratelslangen,
in het dal de stinkende auto's
en in het bed met de twaalf kussens, jij op je rug.
Ook jij wordt havelozer, tandelozer,
maar vanmiddag niet.
alhoewel je al kleurlozer murmelt,
al bijziender stommelt uit je bed.
Jij, ooit van marmer, ooit met groengespoten haar,
je wordt meer en meer opgeslorpt
in een verhaal…
Wat doet 't er toe?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 Bergen zal ik niet meer beklimmen
dichte oerwouden niet doordringen
over oceanen vaar ik niet meer
zeeën kan ik niet meer beteugelen.
Over werelden kan ik niet vliegen
landen bezoeken gaat niet meer
stil kan ik nog zitten mijmeren
genietend van landschap en winterweer.…
Kalverliefde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 123 Vandaag ben ik nog een door die straat gelopen
Die straat waar ik vroeger vaak door gelopen ben
En nog steeds als gisteren ieder huisje ken
Waar ik op ontmoeting met jou liep te hopen
Ik zag het huis waar ik naar de overzijde keek
Misschien zag je mij achter je raam wel gaan
En vroeg je af waarom ik niet even bleef staan
Maar als ik jou zag…
Werkdruk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 133 Steeds zoekend naar concentratie
Mis ik de woorden die ik schrijven wil
Ergens moeten ze zijn verborgen
In een uithoek van mijn geheugen
Of verduisterd in mijn slijtend brein
Ik maak mij wel zorgen om ’t gemis
En vermoei mij op mijn zoektocht
Herinner mij nog mijn jonge jaren
En gemak van leven en wenden
Ach niet ’t tobben zal mij de toekomst…
[ Pas een nieuwe baan ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 26 Pas een nieuwe baan,
en vandaag een grijze haar:
er verandert veel!…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 474 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 216 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 278 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
De voortplanting
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.027 Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien en oogsten is in Tao één.…
Minachting
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 877 zijn duizenden draaien
Nu een glans en troosteloos geheel
Zou geen zacht zijden rokken meer aaien
Gefluisterde geheimen aanhoord
Gesloten om weer heimelijk te ontsluiten
Begeleidde hij in liefdevolle momenten
Glimmend lachend in onschuld naar buiten
Moeizaam kreunend dient hij nog wel
Maar de romantische flair is verdwenen
Ondergaan de veroudering…
Eeuwige jeugd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 272 Een veroudering in lijnen
niet bestand tegen een
eeuwige jeugd, kaalt het
leven tot afkalving van de
eens zo aanwezige fysieke
levensvreugd.
Het leven laat zich nog
wel hullen in een strakke
spijkerbroek of op andere
wijze opvullen na een
consultatief bezoek.…
Het Offerkind (Einde van de winter)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Het is het oude liedje:
'Alles Wordt Nieuw, Alles
Wordt Jong', zo wreed
is de schoonheid van het leven
die volwassenen opoffert
aan hun schuld
hun grote schuld
van veroudering
Ze mogen wel blijven, wijs
en bekwaam of niet
als ze hun plaats afstaan
al vóór ze daar aan toe zijn
Misschien gaan ze dan begrijpen
dat zijzelf ook voordringers…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…