Alle inzendingen over verschoppeling OR wild slaper OR danser

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Gekruiste armen Je staat in het licht Je opent je ogen En je zwicht Telkens weer Voor mij Wiegende heupen Je kijkt me aan Ik verdrink in jou De stervende zwaan Neem me mee op je rug Laat me zweven in de vleugels van je tijd En hou me vast Als ik weg moet gaan…

Wilde nachten, leeuw op prooi, Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur, Luna speelt op dit late uur, Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi. Zachte wolken, geen geween, Niemand alleen in deze wilde nachten, Vele vormen van wilde machten, Slechts een gedachte.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Snel en licht, traag en zwaar springen de dansers door elkaar. Zij scheppen ons het licht, de wolken en vormen de geest der volk’ren. Brengen kleuren in ons hart maar zijn ook vaak de bron van smart. Doch, de dansers zijn de dansers niet en wat je ziet dat is er niet.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

dans om te leven achter een muur van badkuipen dansend met jouw eigen schaduw daag je hem uit, jou te volgen tot dat kogels klinken niet dat ze jou kunnen deren in deze straten waar je ooit woonde dansend op stuk geschoten dromen al weet jij niet door wie is er niemand die jou raken kan middels jouw dans verdedig jij je tegen het kwaad dat…

vanaf die plek de dansers, ze dansen niet mijn handen beven, de dagen veranderen het wachten op een woord, wat de stilte nog kan oprapen later, of wanneer de blaadjes verdorren tot leugen in de aandacht van het sterven de dansers, ze dansen niet niet op drietallig rode klaver…

De danser onthult verbaasd geheime deuren -- die niemand kan zien.…

de kom in mijn handen trilt en zabbert als de verschoppeling op de mat verwoed dep ik streel ik vervloek ik de schoft water druppelt langs de blessen van het beest versnijdt zijn bloed en mijn hart ‘t meest .…

twee dansers voeren samen passen uit een volmaakte glasheldere pas de deux een samendans ademloze expressie van ingehouden gevoel het laat zich lezen ontpopt zich in kleine subtiele gebaren simple things de schoonheid van schijnbare eenvoud twee dansers voeren samen passen uit…

Hier Ochtendgloren bij de schuilhut Waar je stilte bekoren kunt Mistflarden voorbij trekken Een hert voor je ogen stunt Jij Met beeldende sprankelende sferen Waar zonlicht en dauw ochtendnevels adoreren Druppels in een eerste zonnestraal mag beproeven In rust kunt vertoeven De zevende hemel in mij Voel liefde voor het landschap Leef…

Wild duwt zich een dier naar vrijheid, onder mijn huid – en doet mij dansen.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Innerlijke schoonheid, door de danser naar buiten gebracht.…

Misschien is het ietwat platvloers, en ballet vind ik ook maar gehobbel, maar als ik die broek zie, die bobbel, dan word ik behoorlijk jaloers.…

spiegelzalen, in draaibewegingen stelen ze adem, liefdesdrama, levensadem en brengen die in veiligheid onder de maan de dansers in de stad verdwalen moedig in hun dromen blijft het verlangen bestaan.…

geef mij jouw woorden echo de klank van jouw hart en ik dans jouw taal…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Alles wat geweest is heeft mijn tijd beweend, het scherpste bit verminderde mijn greep achter wapperende manen en in de beugels van de onbedwingbare veulens van vermetelheid, aangelijnd in strak gelid, gaf ik ze de sporen van tegenstrijdigheid, ruimte om te smoren in een tijdstraf van ruimhartigheid bestijg ik opnieuw de beugels…

De wilde honing ruikt sterk naar vrijheid, stof pleegt verraad aan de zonnestralen, jonge meisjes dansen God's weidsheid op het gezang van de nachtegalen. Tevergeefs tracht het Romeinse gezag ongewist zijn handen schoon te wassen; op het plein klinkt het boze hoongelach op het ritme van de dansers' passen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Witte vacht, schitterend zacht asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet krabben met vernietigende kracht Volledig behaard, vernietigende staart empathie is hem onbekend, liefde zijn manier andere “vrienden” brengt hij van de kaart snorharen trillen, poezen villen agressief is zijn karakter, vals om de hoek een ander zoals hem zouden…

hij danst een pad tussen het puin de danser van Damascus muziek klinkt in zijn hoofd onhoorbaar voor publiek zon verlicht het grijze stof dat schuift en waaiert door het denkbeeldig huis dat hij nog ziet ik zie alleen een platgebrande stad verdwaald huisraad speelgoed dat verdwaasd getuigt hij danst stil en sereen zijn…