82 resultaten.
Verbinding verbroken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 vertakt
kerft hij de zwarte wand
balancerend
op een uitgemergelde richel
breekt
zijn navelstreng
met het geboorteland…
het ondier vertakt zich
gedicht
3.0 met 57 stemmen 9.290 U bent hier met twee,
telt u mee?
Wat u ook doet.
De hond heeft gewaakt,
vandaag was het goed.
Uw eigen woorden
(twee in getal)
wapenen heel het heelal.
Vandaag is het goed.
Ik doe met u mee.
Het beestje is zoet,
’t zijn er twee.…
Mijn wereld vertakt zich
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 132 Die te vegen, groepeer de zinnen,
dieper achter woorden die ik las,
souffleur en acteur treffen elkaar
in een laatste act, om dit boek te
wegen met een komische bladwijzer
in een merkwaardige klucht, vertakt
de wereld zich in een corso naar een
lente die te vroeg werd uitgeroepen.…
Vleugellamme Draak
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 653 Enkel de gek wijkt niet voor zijn venijn
De tong die zich in steekvlammen vertakt
En toch heeft hij gelijk
Want als je een naald door zijn schubben prikt
Lost hij als een plastic pop
Tot er van dat belachelijk lijf
Van klauw tot getande kam
Niets rest dan een prop…
Tuin op komst
gedicht
2.0 met 32 stemmen 10.232 De bomen laten op hun naakte vingers kijken,
ze zijn gemaakt van stof waar honger uit ontstond,
de takken zijn verhuld beknopte fraaie blijken
van dorst die zich vertakt, zich hecht onder de grond.
---------------------------------
uit: 'Enkele gedichten', 1973…
Vertakte schoonheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 77 weer heeft
zomer
een bladzijde
omgeslagen vol
liefde en kleur
zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen
wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal
gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn
geborgen op
geschept…
Subtiel vertakt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 sierlijk neeg het glas
naar de vorm
die ik voor ogen had
subtiel vertakt
spreidde zij haar ijle stelen
in de schikking die ik dacht
rondde haar bloemen
naar helder zicht waar zon
uitbundig brak in alle kleuren licht…
De aarde vertakt zich,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 De nacht vertakt zich door de dag, er schieten
nieuwe loten uit exotische vruchten en instabiele
grond - misschien nog wat onrijp - maar mensen
delen brood en bezit zonder elkaar te duchten.…
Zo fijn vertakt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 532 heb het blad
toch omgekeerd
las de nerven
in het sterven
van het groen
zo fijn vertakt
gaf jij voorjaar in
veelkleurig chlorofyl
groeide warm je ziel
in lange zomerdagen
nu wintert
slechts profiel
mag ik in het
lengen van de dagen
weer lente van je vragen…
Blindvaren
hartenkreet
2.0 met 34 stemmen 3.132 Als een geel oormerk
hangt zij
aan mijn dichtwerk
In psychedelie
overmant mij
haar evangelie
Als een sequoia
vertakt zij zich
in mijn aurora
Als de biceps
van verleiding
als adrenaline-verbreiding
Zij is de gaarkeuken
van mijn innerlijke vertrekken
ik loop op zes cilinders
met vierentwintig kleppen...
...oogkleppen…
kleine beer
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 457 (vervolg op blauwe planeet)
...de koeienweg te melken
ver weg van bed en erf
de legren kakelt een ei
vertakt een barst in kiertjes;
alle hoop als gelatine
in happende bekken
geborgen
boos zorgt kleine beer
voor haar…
Spiegelgevecht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 763 wanneer ik in alle eerlijkheid
haar vouwen weerkaats
die als vertakte twijgen
in neerhangend vel
uitdijen tot struiken
in de nek van craquelé
slaan vuurstenen ogen
tussen gekreukelde leden
vonken
tegen de glazige waarheid
kan ík er iets aan doen
dat ze vóór me ging staan?…
Bloemen van de wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 ik wist
bloemen van de wind
te flitsen voor ze verwaaiden
zij bloeien
totaal onverwacht
aan een buiige hemel
kleuren hun spanning
in moment van ontlading
vrijheid vertakt tot de aarding
altijd volgt applaus
na deze machtige apotheose
vastgelegd in meerdere poses
nog waait de wind
maar het bloeien is over
tot schik van het kind…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
Zij brak schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand…
Al licht gebogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 lente heeft
de boom getuigd
met schitterend blad
breed vertakt
staat zij te pronken
een monument van kracht
toch is de stam
al licht gebogen
als dank door vriend de wind
buigen als een kind
gaat beter in de jeugd
als souplesse het nog wint
er zijn geen
breuken vastgesteld
jij wordt weer mijn zomer held…
Dagdroom
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.582 ik sta op het balkon
met de wens een blad te zijn,
behorend tot de populieren,
zwierend in een wind van zon
sloom danst mijn schaduwvlek,
onder het gewicht van de hemel,
met de dofgroene spiegeling
van het vetglanzend bladerdek
door mijn fijn vertakte aderen
welt wit spuug van goden,
het chlorofyl voor de mensen
het bloed van de bladeren…
Luipaard
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.710 Het ondier vertakt zich.
----------------------------------------
uit: Hersenmutor. Gedichten 1990-2005…
boog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 de buitenkant van
wat men zeggen
of schrijven wil
laat zich zelden
vangen in een
woord alleen
het is als water
dat zich vertakt
in rivieren
wat binnenin
gebeurt is een
duistere zaak
een gesloten boek
een enigma
zoals je wilt
een onzichtbare
oceansche rivier die
diepe zeeën zoekt
hoe stroomt taal naar
buiten hoe vinden…
AFLOSSING
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 10.846 teer wit het weer
het vertakte uiterlijk
van diverse struiken
trotsgrijs torenen
de populieren hoog
boven de verzilverde
elzen en meidoorns
uit oprit met wilgen
doet een boerderij
vermoeden waar mist
triomfantelijk hangt
onzichtbaarheid bevroren
stuiptrekking is van
verlate winter voorjaar
aflossing van de wacht…
De kaarspit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 475 Aan gloed ontbreekt het je niet
flonkerend knetterend vlammetje
met je bitter blauwe stammetje
dat oranjerood vertakt in 't verschiet.
Ik kijk graag naar je tongen
die zoveel stemmen trekken
en de zomerdromen wekken
die ik ooit heb verdrongen.…
Verpakt in lederzwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 289 hun lengte
nog verpakt
in lederzwart
met een
gracieus gebaar
kwamen je vingers bloot
een voor een
artistiek en creatief
de nagels donkerrood
jij liet mij
de lijnen lezen
in de palm van je hand
hun lengte reikte
naar de pols vertakte
daar tot brede band
zelden zag ik levensloop
zo gaaf gelukkig eindigde
jouw liefdelijn nog…
De belofte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 112 Daar waar het blad de boom vertakt
de wind een volle bloemknop knakt
gaan dromen soms verloren
En als de bodem leven voedt
de Aarde al het goede doet
in stilte niets zal storen
Bent U met mij, mijn goede Vriend
de Kracht die al mijn fouten ziet
en in mij blijft geloven
Het leven desalniettemin
en iedereen die ik bemin
zal ik mijn goud…
Ontwikkelboom
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 202 In het donker onder de grond nestelt zich een droom
Een licht beeld wil met wortels dwarrelen
In de nog kleine kruin koekeloeren daden die
Vrijuit met groene blaadjes scharrelen
Een fijn vertakte doelstelling laat haar visie vloeien
En haar missie stoeien in weer en wind
De boom vraagt zich voorzichtig af
Of ik er iets van vind
Terloops…
waterscheiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 171 zie het als een teken aan de wand
niet onderhuids, maar open en bloot
soms mistig en vaag, in weke kleuren
vertakt, de armen wijd gespreid
zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water
zie het niet als een proeve, het lukt geheid
speels en vloeiend, wat kan er gebeuren
tussen vroege jeugd en verre dood
neemt zomaar een pad mij bij de hand…
Mensenzee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 497 Het jonge ja-woord van weleer
dringt nog nauwelijks tot ons door
de vroege onbevangen sfeer
gaat tergend snel in ons teloor
zie hoe wij vertakt verzanden:
de gezellen in ons leven
dingen naar dezelfde handen
die ons ooit waren gegeven
wij drijven in een mensenzee
afgestoten en verloren
de mond gesnoerd door nuffig 'nee'
waar we onze namen…
Verdwenen tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 232 Als het leven op zich
zich vertakt
in levens
op afroep gespeeld
automatisch, bedreven
ruist onderhuids
onbestemd
een gevoel
overstemmend de stilte
van zwijgend verleden
buigend
naar beelden,
uitgelicht
achtervolgd door
het mysterieuze
komt de overkant
langzaam in zicht,
begint
in het beeld
van een tuin vol licht
het…
riet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Het riet spriet
vertakt zich niet
loten tenger in de winden
sierlijke vingers
wijzen het oog van de blinde
op de schoonheid alom
verbinden het wonder
buigen gracieus
voor rimpels en vlonder
In het knisperende gefluister
beluister ik het applaus
terwijl het zuiden de wangen streelt
troostend met hoop in het verschiet
dragen zij
die…
Boom te zijn
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 615 in het duizendbomenwoud
heb ik een schors gevonden
de boom was eruit
ik trok haar aan, ben gaan staan
zoals bomen doen
mijn voeten vergroeiden met de aarde
armen vertakten zich, handen werden groen
met gevoel in duizend vingers
proefde ik wind en water
vervuld tot in mijn kruin
schilderde ik schaduwen voor later
op het speelse gras…
Jouw ogen als je mond.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 655 alsof je blijheid zich vertakt.…