2114 resultaten.
De roze schoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Met een gebogen hoofd zwoegt Pilar
door het zand, ze heeft gespeeld
langs de rand, waar het water wit is
van schuim, dat komt en terugstroomt
veel verder dan ze kijken kan
Mama weet het meteen
Pilar, waar zijn je schoenen?
Vertel, waar heb je ze gelaten?…
zielig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 233 alles stroomt
asfalt lucht en blik
auto’s rijden in een kooi
van felwit licht achter
een beperkte wereld
ze hebben ook rode lampen
en knipperen seinen
groeten zonder inhoud
lezen blauwe borden
stoppen bij gele praatpalen
bij mechanisch ongemak
dan zie je opeens mensen
die daar toch niet horen maar
luisteren naar een verre stem…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
verten
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 267 in deze nacht
raast de storm onzichtbaar
langs de heldere hemel
de maan zilvert
de bomen bulderen
met hun hoge kronen
een antwoord
ik ben in een wereld
vol muziek
hoog boven mijn hoofd
trekt een ver vliegtuig
een streep over de maan
naar een oneindige bestemming
straks ben ik bij jou
en samen dromen we
in onze warmte
over verre…
verten
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 515 voor een kind is de horizon onbereikbaar
gouden korenvelden
ruisende halmen eerst blauwgroen
dan goudgeel deinend in de wind
met rode en blauwe stippen
de einder is nu bereikbaar
het goud verdwenen
strak zijn de gazons
bloemen binnen de perken
windmolens vlakbij
mijn wereld is klein geworden
geheimvolle verten verdwenen
het kind dat…
Verte
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 113 ik voelde energie
uit je ogen stralen
ervaarde warmte door
een liefdevol inhalen
je heerlijke lach
was als groen gras
op een koele wellness
tijdens een hete dag
muziek was er niet in
een weldadige stilte die
lommer zonder woorden
voor zich deed spreken
wij hebben tijd stilgezet
door op te gaan in elkaar
de verte heeft een klok…
verten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 556 de verre horizon
gouden korenvelden
ruisende halmen eerst blauwgroen
dan goudgeel deinend in de wind
met rode en blauwe stippen
de einder is nu bereikbaar
het goud verdwenen
strak zijn de gazons
bloemen binnen de perken
windmolens vlakbij
mijn wereld is klein geworden
geheimvolle verten verdwenen
het kind dat we waren
is een waardevolle…
In de verte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 951 Soms zie ik in de verte
het geluk dat op mij wacht
Het pad er naartoe is nog lang
ik had niet anders verwacht
Het leven is niet makkelijk
Gevuld met harde lessen
Het gaat met vallen en opstaan
je kunt de boel niet flessen
maar zolang ik in de verte
dat lichtpuntje blijf zien
kan ik niet verdwalen
en houd ik moed bovendien
Ik wijk niet…
verte
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 521 ik kijk je aan
en zwijg
doffe ogen
schouwen langs
mij heen
jij ziet de verte
ik geen…
De verte
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 108 brengt
alles dichterbij
duidelijk en klaar maar
met ontspanning kom ik daar
het geeft ruimte
in mijn overvolle geest
niets benoemen en gaan
waar ik nooit ben geweest
ontdekken wat
niet eerder is gezien
misschien een weten dat
wij al eeuwen zijn vergeten
of is het toch ontsnappen
uit de hectische gedachten
die het leven genereert
de verte…
Verte
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 229 Een hek
een wolk
verte
En overal
ben jij…
de verten
netgedicht
4.4 met 11 stemmen 248 de verten lonken
in fragiele gedachten
gevangen dimensies
in magisch bewegen
een nieuwe blik
die stilte roept
en vrede schenkt…
de verte
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 294 Dichte mist als een wollige deken,
beschermende bedekking,
maar de onbekende verte verschuilt zich,
laat zich niet kennen,
verborgen, maar toch aanwezig.
Als een dreiging, onbestemd,
of een onvervulde belofte...…
De Verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Ik zie je stralen
Mijn blikt ankert
buigt
zwenkt
Jij fier groen
Vijf kanten steel
draagt
je scherm geel
open
tuurt de hemel…
In de verte
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 203 In de verte
achter een horizon
van traag licht
Ruist het lachen
van een kind
langs rijpend fruit
In de boomgaard
waar de rups
de appel mijdt
En sterft
om een vlinder
te mogen zijn…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.8 met 10 stemmen 2.532 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!…
verten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 196 de dag komt
in gezongen
woorden
die een klacht
in klank
verstoorde
met een droef
en dralend
lied
dat men klinkend
in de verten
ziet…
In de verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 In de verte
Wil ik wonen
Achter de horizon
Daar waar de
Laatste einder is
Wil ik mijn gevecht
Op leven en dood
Voortijdig staken
Op het snijvlak
Waar zon en maan
Elkaar zinvol raken…
Als er geen verte meer is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Het licht in de verte
Kleurt door en door rood
Door een zon die
Doodvermoeid ondergaat
' t Doet mij beseffen
Dat ik verder wil
Daarheen, waar het licht
Oud is, en rood, en warm
' t Hele leven ben ik
Al onderweg naar verder
Naar de verste verte
Tot er opeens geen verte
Meer is…
In de verte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 204 misschien zijn het warmtelijnen
die koude doorkruisen
of stille omgangsvormen
aan het oog onttrokken
door stadia van afstand
op pijlers van de overkant
door kromming van aarde
in verbogen ruimte
in mate van vaagheid
onoverbrugbaar
onoverkomelijk
zal ik toegelaten worden
tot de plek van mijn afwezigheid
ik weet het niet
niet bij benadering…
Uit de verte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 216 Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen…
In de verte....
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 123 In de verte
zie ik een licht
Ik ren er naartoe
maar ben net te laat
Het licht vervaagt
in de duisternis
Ik voel mij
machteloos
klein
en
eenzaam
Stemmen waar ik
overdag niet naar luister
Achtervolgen mij
in mijn dromen
Ik probeer rust te vinden
maar word steeds gestoord
door een achtervolgingsproces
van geluiden
Slapen…
In de verte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 'Dichtbij zien
is geen enkel probleem'
zei me de opticien
die m'n ogen test, keurt
'Maar in verten
......... zien?'
zei ik op mijn beurt
'misschien komt een bril
van pas'
weerhoudt u
van het -in schijn zien-
van 'n Fata Morgan?…
Lentepreludium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 vogels vullen de lucht
met prangend koorgezang
als in een kosmische kathedraal met
bomen als pilaren en blauw hemelgewelf
ze kondigen heilige dooi aan
het einde van bevroren tijd…
zuiderpark
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 273 geordend buiten
Haags paradijs
van toen
Adam & Eva
verheven
op pilaren
zomers domein
van een
zwaan kleef aan
op wielen
die vast allang
verloren
is gegaan…
Gewelfhoge pilaren
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 63 ongemerkt
polariseerde
haast en stress
tot ongecontroleerd
agressief gedrag
het duurde tijden
voordat naweeën
en stemmingen hun
delicate remmingen
onder controle hadden
wij zijn toen gaan
kerken met gezang
kaarsen walmend stil
genietend zingen op
eeuwenoude zerken
mantra’s van gebed
in al zijn opstijgingen
langs gewelfhoge pilaren…
zuiderpark
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 313 een geordend buiten
haags paradijs
van toen
Adam & Eva
verheven
op pilaren
't zomers domein
van een
zwaan kleef aan
op wielen
die vast allang
verloren
is gegaan…
de kracht van één bloem
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 243 een eenzame bloem
aan een pilaar gehangen
wellicht door iemand
die om schoonheid gaf
en inderdaad op de foto
zie je duidelijk wat
verfraaiing doet
met een triest station
ergens in het oosten
van het land…