7067 resultaten.
Sluitingstijd
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 484 ze kijkt naar de deur
nu nog op een kier
en vraagt zich af
of ze zal breken
als hij dichtslaat
de warmte van buiten
kijkt uitnodigend naar binnen
haalt haar over om eindelijk
de laatste stappen te nemen
ze loopt naar de deur
ontsnapt door de kier
en voelt zich geheeld
na het dichtslaan…
Boerenpronkers.
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.186 De platte grijze stenen in het pad in het midden.
Het grasveld links, waar ik menig uurtje
in de zon heb liggen dromen.
De moestuin rechts, tegen de coniferenheg.
Daar heb ik eigenlijk altijd een haat/liefde verhouding mee gehad.
De grote vierkante vijver, waar in de zomer
de Boerenpronkers uitbundig feestend de kanten bezetten,
enkel…
Alleen dan!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 384 Pas wanneer je me zegt,
niets meer om me te geven,
ga ik,
pas als je het gezicht van me afdraait,
vertrek ik,
pas als je me verklaard,
dat er niks meer is,
pas dan,
verdwijn ik in het niets,
alleen dan!…
witte raven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 op deze loodwitte
dag wist ik niets
te schrijven op tafel
lag alleen een witboek
boek van stilstand
gebroken wit
vlekkeloze overgave
aan het grote verdwijnen
ontkomen aan schrijven
in het boek van niemand
en alleman vandaag
trek ik slechts met kalk
een lijn op de muur rond
jouw lichaam je gaat op
reis witte raven
kom…
kalkresten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 met kalk trek ik
een lijn op de muur
rond je lijf een
camera is niet nodig
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker met een lege
koffer in de hand
met het rechterbeen
stap je een andere
tijd in voor mijn oog
ben je al uitgewist
als je terugkeert
zal ik je herkennen
aan de kalkresten
op je handen…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 (met dank aan Scientias voor de foto)
__________________________________
Op een zomerdag
zeg ik je alleen maar dit
Zeg mij geen gedag
...de herinnering leeft
in de binnenzee
langs de savannegroene rivier
waar het universum antwoordt
met de stem van het leven...
Zing van de man
Leef!…
Die zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Zoals de zon
tussen vele woorden opgaat
Kan ik nog dromen
van je handen en je ogen
elke buiging in je gestalte
Zoals wij samen voorbij
de wereld gingen
zwervend langs water
reddeloos verloren liepen
In de grote zee
dreven we
en mijn hart bloedde
open
zie ook: www.josevanrosmalen.nl…
Winter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 137 Toch was het eens anders,
herinneringen blijven bewaard.
Om sleetje te glijden
een tocht op de schaats.
Daarvoor is alleen
in de winter plaats.
Bij een ijskoude
volle maan.
Kan er heel vaak
iets moois ontstaan.
Ja, dat is ook de winter,
met heel veel vertier.
Met koek en met zopie
en heel veel plezier……
Gemis
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 4.218 Ik zag hem vertrekken op een avond,
Zoals je een gemiste trein ziet vertrekken,
Ik probeerde uit te leggen wat een pijn ik voelde.
Maar kreeg geen woord gezegd,
toch voelde ik het verdriet om zijn vertrek,
En nu eenzaam ween ik traan om hem die ik verloor,
Mijn beste vriend.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Jij en ik.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 162 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde kleurenfoto als
vervallen momentopname.
Wij, jij en ik,…
als een alias
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 726 hij had het veld geruimd
met diefstal zijn sporen gewist
geen haar of pluim gelaten
dat nog aan hem kon herinneren
want hij wenste haar vrij van
gevoelens als schuld of anders
de twijfel die hem had belaagd
nog maanden na zijn vertrek
het onderhuids gevraag of wel
of niet of wat dan ook hij wist
waaraan hij was begonnen
hij moest er niets…
adieu
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.613 lees met vreugde,
hier,
mijn laatste gedicht
ik ga vertrekken
op zoek naar
het evenwicht
soms moet men
vertrekken
schrijf nog daar
waar ik kan dromen
en opnieuw mijn woorden
kan stekken…
Slipping away
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 920 Ergens te midden het
beklemmende woud van z'n geest
verdampte de euforie
z'n passie
Trompetgeschal kondigde voorheen
'n overhaast vertrek
tegenstrijdig aan
'n schaduw is het tastbaarst
van zo'n weggeblazen herinnering
'n Klaterende golf
van gestolde chemie
barst middendoor
op z'n slippende verstomming
en al lachend
beschreit…
Ga...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 396 Verdwijn in de leegte
Waar niemand jou zal vinden
Verberg je niet in
De krochten van mijn geest
Maar vertrek,
Vertrek uit mijn gedachten
Overmand door kristallen tranen
Die mijn vrijbrief kunnen betalen…
Geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 Een groot geluk
kan alleen
dan
bestaan,
wanneer ze
met grote kracht
aan liefde
zal gaan.…
een oude foto
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 281 een oude foto in zwart wit
verraste mij een ogenblik
door tijd wat geel gekleurd
de randen wat bruin besmeurd
een lieve man in uniform
klaar voor de grote storm
een mooi plaatje totaal
maar wel met een eigen verhaal
gelukkig is dat al lang geleden
de jaren van verplicht soldaatje spelen…
wat hang je daar zo mooi in 't kader
de verkleurde…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Herinneringen zijn als stenen,
gebarsten en verweerd.
Door onkruid overwoekerd.
Vast verankerd, onverteerd.
De tijd spreidde zijn mantel uit,
van zacht en vochtig mos.
Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.…
Doei!
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 133 Het is voorbij, het speelveld ligt weer open,
En niemand weet wat er gebeuren gaat,
Dit kabinet heeft Nederland geschaad,
We mogen nu weer op iets beters hopen.
Tabé dan, ga maar gauw Mark, ouwe reus,
We gaan je héél erg missen (maar niet heus!).…
Vreemden op die ene dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 233 Ik boog voor ze en geef ze te eten
er wandelt hoop door hun ogen
hopeloos door anderen aangeklaagd
wat is onzorgvuldigheid
ik vertrek van uit onze ervaring
leven heeft me al vaker verbijsterd
ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring
hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn
wat is het belang van vermoeden
ik vertrek van uit onze ervaring…
En passant
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 746 Groente zaaien, een kind verwekken, en passant
de braam opbinden en vertrekken. In het voorbijgaan
Je uitrekken. Voor de spiegel je borsten betasten
op harde plekken. Herinneringen tot leven wekken,
zien hoe de buren gluren, doe maar denken.…
Afwas
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 810 Het satijn golft op de klanken
van vroege lijsters en nachtegalen
we drinken van weelderige ranken
vergeten zorgen en daagse kwalen
de verslagen extase kantelt
de jongste herinnering binnen
een sluimering kalmeert het vertrek
het nu uitgespeelde spel wandelt
weg uit het verkreukelde linnen
beneden wacht nog een afdruiprek.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Overlevering
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.218 Hoe je in mijn hand ging liggen
om te vertrekken naar de lente.
Zo is overlevering altijd het maken van
herinnering.…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Nog altijd tast mijn hand naar jou
alsof je bij me bent.
We waren altijd zo vertrouwd,
zo aan elkaar gewend.
De nacht is vaak zo stil,
zo donker om mij heen.
Het duister brengt me vrees,
ben angstig en alleen.
Pas als de ochtend gloort
vind ik een beetje rust.
Het licht verdrijft het duister,
de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…
Ik weet het wel...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 878 Soms verschijn je in mijn dromen,
dan ben je er, gewoon bij mij in huis.
Alsof je nooit bent weggeweest.
Alles voelt dan zo vertrouwd
en dat voelt goed, je bent weer thuis.
En als ik dan wakker ben,
blijft het gevoel soms hangen.
Het maakt me rustig en ook blij,
de dag wordt dan gemakkelijk,
gaat vreugdevol voorbij.
Toch ben je er al lang…
't Beeld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 189 Borsten, tieten en memmen
als symbool voor de gedode vrouwen
tijdens een wreed regime, met
bloed aan muur; haat ontstaan door domheid
Roemenië als geheel is groot(s)
met Boekarest als hoofdstad
Na de Vrede van Trianon
was Transsylvanië voorgoed Roemeens
Los-vast van Europa, geen Euro
maar Lei; betaalt zé-
ker zo goed
in tijden van crises…