Netgedichten

netgedicht (nr. 8.779):

Slipping away

Ergens te midden het
beklemmende woud van z'n geest
verdampte de euforie
z'n passie

Trompetgeschal kondigde voorheen
'n overhaast vertrek
tegenstrijdig aan
'n schaduw is het tastbaarst
van zo'n weggeblazen herinnering

'n Klaterende golf
van gestolde chemie
barst middendoor
op z'n slippende verstomming
en al lachend
beschreit de zot
nu z'n enige
waarheid