21146 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 408 In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Herkenbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 113 Herkenbaar zijn de bomen
nu ik terugkeer naar de
plek van mijn jeugd.
Zoek de sporen van mijn
voetstappen die in de jaren
zijn vervaagd door de tijd.
Huizen als stille schaduwen
die zijn omgeven met de
beelden uit een verleden.
Zal niet verdwalen maar
zoek naar een teken van
wat eens heeft bestaan.…
Huis van geborgenheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 222 Langzamerhand
Zie ik jullie
Een voor een
Vertrekken,
Het ouderlijk
Huis dat zo
Eigen voor jullie
Geworden is,
Voor jullie leeftijd
Misschien wel
Te eigen - tijd
Om te vertrekken
En op eigen benen
Te staan - jullie weten
Als geen ander
Dat ons huis
Ook altijd jullie
Thuis zal zijn,
Onvoorwaardelijk
Vangnet waar je…
Naar de Maan met z'n allen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 121 Wat is het doel van ons bestaan?
Misschien naar Mars
of een verre Maan?
We zien al licht van miljard jaren oud.
Per raket naar een zwart gat
klinkt reeds vertrouwd.
Wat is de zin van ons bestaan,
als wij het aardse verlaten.
Als er mensen naar Mars zullen gaan,
of zwarte gaten?
Deze aarde heeft toch genoeg
om ons te geven wat wij wensen…
Speenkruid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Speenkruid,
mijn grondzon,
grondtoon,
lied voor een lente
die nog komen moet,
moed
na de winter,
groet
aan het leven.
‘Houdt vol, de zon
is aan de terugreis begonnen’;
wat kan ik anders zeggen?…
Zie de bomen.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 Zie de bomen nog staan
nu ik terugkeer naar de
plek van mijn jeugd.
Zoek de sporen van mijn
voetstappen, die in de jaren
zijn vervaagd door de tijd.
Huizen als stille schaduwen,
die zijn omgeven met
beelden uit een verleden.
Verdwalen zal ik niet, maar
zoek naar een teken of naar
de zin van het bestaan.…
Verloren tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 305 De verloren tijd is kwijt
en niet meer in te halen
Terugkerende flashbacks
lijken gevonden voorwerpen
in lang vergeten dozen
die de zolderkasten vullen
Ze had hem willen schrijven
over het hoe en waarom
maar alles werd onleesbaar
want de inkt mengde zich
met immer zoute druppels
bij het verlaten van de pen…
Terugkeer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 663 Eens zal hij terugkomen
op de wolken
in het zicht van alle volken
in grote macht
en majesteit
om te regeren in eeuwigheid
dan zullen alle volken,
wanneer ze hem zien afdalen
op de wolken
in aanbidding roepen
zijn heilige naam,
massaal op de knieën gaan
in gedachten
starend naar de wolken
wetend…hopend,
in het zicht van alle volken…
Geen terugkeer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 701 lange oprijlaan
staan mensen zonder gezichten
de ruggen naar mij toegekeerd
stampvoetend op de grond naast
de bomen eikels vallen muziek
van Beethoven wordt gefloten
door het zangvogelensemble
abrupte stilte als ik passeer
wegvliegende zwarte kraaien
krassen waarschuwend de boom
valt achter mij geluidloos neer
neon oplichtend: geen terugkeer…
Terugkeer.
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.116 Weet Gij nog, moeder, hoe ik jong
Schatten-verlangend u verliet?
Wereld en weelde lokten, mij bedwong
Uw smeken niet.
Ik ging en wierf mij menig schat
Van goed metaal en gave steen,
Rijker dan ik in wereldstad
Was er niet een.
Maar schat verwervende verloor
Ik morgenvrede en avondrust
En wist dat niet. Leefde fel door
Op…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Muren, mortel, metsers, microreproductie van samenhang
mensen, mieren, middeleeuwen, middagzon die alles gezien heeft
moeten, mogen, mogelijks, moesson die onze intenties wegspoelt
moffen, mensen lijdend onder metaalmoeheid, moezelwijn en de ontaarding
magnesium, mineralen, het magnetisme en de magnolia, louter zo schoon
monstrueus mislukken…
Terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 364 Bij de thuiskomst op Ithaka
was er alleen de hond
herkende mij bij het snuffelen
aan de bezwete hand
De geur van na een everzwijnenjacht
het hart klopte nog in de keel
alsof het land, het water
de zon me niet herinnerde
al was er wel de vertrouwde wind
met een verhaal van jaren zout
Zou jij nog dezelfde vrouw
alle gegadigden voor jouw…
De terugkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 219 Later zullen we zeggen:
Hoe was het mogelijk dat we
zijn voetstappen niet herkenden
de tekenen niet doorgrondden
in het graan en aan de hemel
en nooit zijn blik lazen
in de ogen die ons aanstaarden
uit hongergebieden, oorlogen
na de bevingen te midden van het water.
Hoe was het mogelijk dat we
zijn hulptroepen niet doorzagen
die daar…
terugkeer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 111 De liefde die is weer terug gehuppeld
als een eekhoorn die over takken springt,
zachtjes zijn pootjes in het verlichte bos.
En wij krijgen weer terug wat was maar
sterker nog dan ervoor trekken wij sporen
in elkaars leven, gaan we door de werke-
lijkheid die soms te langzaam maar vaak
ook te snel gaat, en we lachen en praten.
Hoe zal onze…
De terugkeer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 143 In volheid van vergane tijd,
wens ik te verpulveren maan
en zon, te grijpen en uit nijd
te doven, ster. Alles eraan.…
Terugkeer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 205 Piëta hangt roerloos op zijn moeders schoot.
Alles spat uiteen in duizend scherven,
Maar het kind in hem is nog niet dood,
Het is gestorven zonder sterven.
Hij zou zijn moeders leed trotseren,
kastelen op de vloedlijn bouwen,
en zo hij kon, zijn vader eren,
maar van zichzelf wou hij niet houden.
Hij kon het niet – de lasten dragen,
en wierp…
bij terugkeer aan het meer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 169 hart
onzeker en bonkend
bij terugkeer aan het meer…
Terugkeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 209 Lief kind van mij
het is een misvatting geweest
te denken dat je klein was
sorry daarvoor.
Ik wil je je ruimte weer teruggeven
in en om je wezen heen.
Ik beloof je
een helpende hand te zijn
in het grote huis
waar je nu mag wonen.
Toe, kruip niet weg,
hier is het veilig
ben je van waarde.…
Terugkeer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Dagen van geluk
Haar prachtige lach
Haar gouden humor
Haar schijnende ogen
Haar opwindende lijf
Haar meeslepende vertellingen
Haar precieze uitdrukkingen
Zij is terug
In mijn geheugen
In mijn leven
In mijn toekomst
Zij reist mee
Door jullie kunst
Heb ik verbeelding
Komen de ideeën
Kan ik beleven
Kan ik voelen
Ben ik trots
Zelfs op…
Terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 er schuilt een roodborstje
in mijn tuin
en ik heb hem een huisje gemaakt
met een tafel en een stoel
een bord om van te eten
wat takjes voor een nest
en een deur voor
mijn geweten
zodat hij open kan en dicht
omdat er hier
geen zekerheid woont
van blijven of vertrekken…
Terugkeer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 28 Het is slechts
het album
van je leven; bleke
herinneringen, de
groene kamer
het gekleurde glas
in lood met
de schuifdeuren
en reeds vervaagt
de schemering
de dagen
van
nooddruft
en klagen
aan doornige paden, juichend
en kermend
de tijd, de uren
waarlangs de klepel
slaat, met
een mand vol
vol met
bloemen
keer ik…
terugkerend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 hij heeft het hart
niet als hij
het zand ruikt
de hitte voelt
dicht naast hem
het lachen hoort
van de jongen
hij heeft het hart
niet als hij
de roerloze
jongen ziet en
hij de dokter
zijn handen tot
vuisten balt…
Terugkeer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 75 Vandaag komt ze weer
voluptueus als altijd
prettig aandringen.…
Terugkeer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 51 Na alle woorden
zie ik jou in stilte weer
en ik zwijg voortaan.…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 ik keerde terug
naar het landschap
van het zinderende
koren waar ik als in
een koortsdroom liep
en liep tot ik oploste
in de tijd er huisde
geen grijs in mij
boven blakerde de
zon door woorden
keerde ik terug naar
een verdwenen wereld
een plek die mijn ziel
niet verlaten kan…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 112 poëet bied met een
lint van lettergrepen
de herinnering
aan een veilige haven
dicht een plek waar
het verdriet kan rusten
al vindt de striemende echo
steeds de weg terug
schrijf met trommelstokken
roer je
ben erbij sta ernaast
vertel zonder te breken…
een roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 ik zocht je
in haastige
gezichten
zag mensen
vertrekken
en komen
mijn ogen
een roos
in de hand
ik was
Den haag, jij
nog voor Utrecht
de roos
was beloofd
voor die tijd…
oxymoron
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 soms pakt het anders uit
liggen zaken genuanceerder
gedurende voortdurend
voortbewegen zonder ooit
het vermogen op twee plaatsen
tegelijk te zijn
buurvrouw;
wat rijmt op schapenscheerder
ontbijten en diametraal
terugkerend in de tijd
het onverteerde brood ten spijt
-volledig…
F.
gedicht
2.0 met 39 stemmen 10.359 wat ik het liefste wilde
is terugkeer tot een vroegere stad
staat van geborgenheid
beginnen van mijn leven nu
de onbestaanbaarheid daarvan
vergeet ik
bij terugkeer van een reis
oudergeworden en toch
terugvallen kunnen
in vroegere warmte
----------------------
uit: Tirade nr. 200.…