4271 resultaten.
de mijne
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 482 ik van elke sensatie
die ik proef, monden, zijn mond,
mijn tong, zijn tong, tongen,
hij laat niets merken, maar ik,
ik ben niet gek, adem versnelt,
zijn lichaam trilt met mijn lijf,
het schokt en schokt, ik kom
weer tot bezinning, klaarheid,
ja, hoe dwaas deze schaamte of lust,
dit verlangen verwart, verwarrend…
Hoop 2
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.278 Je stem
die mij verwart,
je ogen die
de mijne neerslaan,
je lach die
mij verblijdt,
je geur die
mij bereikt.
Laten wij
elkaar beminnen,
teder onze ziel
omspinnen
opdat de
boosheid
in ons hart,
bezwijkt.…
RECONSTRUCTIES
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 988 Er schijnen oude helden terug te keren
Van Klukkluk tot aan Freddy Mercury
En zo verwart men nep met nostalgie
En imiteren met reïncarneren
Maar ongeacht de grime of wat ze zeggen:
Hoe alles wás blijft zeer van die ver wegge…
Contradictoir surrealisme
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 35 Zacht zijn de kubuskussens van ikea
Op houten bedden ijzersterk en hard
Dat u die twee niet met elkaar verwart
Keihard het zachtste slaapcomfort - ikea
Tien meter hoog eenvormig opgetast
Als kubussen, de kussens en
de kast…
Surrealistische contradictie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 28 Op houten bedden ijzersterk
en hard
Zijn zacht de kubuskussens van ikea
Fluweel als purol met een laag nivea
Dat u die twee niet met elkaar verwart
De kussens en de kubussen,
de kast
Rek dertien A, eenvormig opgetast…
selectief
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.227 hij heeft een selectief geheugen
kan maar één ding tegelijk
verwart de waarheid met de leugen
vindt "een goed gesprek" gezeik
hij heeft zijn leven lang genomen
gaf zich nooit echt helemaal
bemint zijn vrouw slechts in zijn dromen
spreekt nog steeds niet in haar taal
hij heeft een hekel aan haar vragen
denkt alleen nog aan de daad
ziet…
Hartschaduw (2)
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 665 Ik treuzel, maar ben vol besef
je laten gaan is geen optie meer
'n glimlach omdat ik weet dat
mijn liefde je niet langer meer verwart.…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Chrysanten
gedicht
3.0 met 43 stemmen 12.000 De chrysanten,
die in de vaas op de tafel
bij het raam staan: dat
zijn niet de chrysanten
die bij het raam
op de tafel
in de vaas staan
De wind die je zo hindert
en je haar door de war maakt,
dat is de wind die je haar verwart;
het is de wind waardoor je niet
meer gehinderd wilt worden
als je haar in de war is.
----------------…
DOOD
gedicht
2.0 met 4 stemmen 10.470 Maar dit verwart mij het meest:
het oog dat nu leest, zag
nooit de hand die nu schrijft.…
DOOD
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.416 Maar dit verwart mij het meest:
het oog dat nu leest, zag
nooit de hand die nu schrijft.…
overval
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.027 je zachte stem streelt mijn oor
je lieve blik verwarmt, verwart me
ik neem een moment
om mijn ogen neer te slaan
heftig
vindt de stroom haar weg
naar mijn buik,
mijn benen lam
ik herneem me
acteer en keer
terug naar ons gesprek…
Duel
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 1.676 Ogen als smaragden
Lippen van puur goud
De buitenkant is mooi
Van binnen ben je koud
Geen warmte te bekennen
Geen liefde in je hart
Maar nu…die tranen in je ogen
Dat is iets wat me verwart
Zijn het gemeende tranen
En win ik dit duel
Of doe je alsof ik je kan raken
En is het voor jou alleen een spel…
Verlaten.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.445 luister naar het wenen
van mijn verlaten hart
de bonzende slagen
die mijn geest verwart
jouw lippen gesloten
mijn liefde gebroken
je mooie ogen verdwenen
mijn verdriet verschenen
jouw vertrek was definitief
mijn reactie nog wat naïef
ik heb het nu begrepen
als jouw liefdesteken…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.822 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
ongeloof
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.704 ik sluit mijn ogen
denk meteen aan jou
en besef dan plotseling
hoeveel ik van je hou
je komt op mijn pad
een vriendschap ontstaat
onbegrijpelijk
dat zoiets bestaat
je zit in mijn hoofd
je zit in mijn hart
't is het ongeloof
wat mij zo verwart
je bent nu verweven
met mijn doen en laten
dat vriendschap zo kan zijn
had ik niet in…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
De emotie van hart
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 824 Tussen verdraaide handen
het licht der schoonheid
omgeven door wanden
van geborgen blijheid
Wijsheid in stilte
behouden door je eigen
van angst bezeten kilte
dat je doet zwijgen
Maar de emotie van hart
uitgesproken liefde in een zucht
wat in eerste instantie verwart
zal vrij zijn door diezelfde lucht…
in armoede
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 532 jij, jij leeft als een luxe object
en kijkt minachtend neer
als een mens je voorbij gaat
gekleed in doodsimpele gewaden
je verbergt je schijn
door te paraderen
met veel te hoog gegrepen madammen
terwijl diep in jezelf
je geweten je verwart
want ook jij
leeft in de armoede
van de maatschappij…
Genegenheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 275 In alles waarmee je dichtbij komt
ieder onvoorstelbaar woord
waarmee je mij verwart
verwarmt in dit node oord
zal ik bij je blijven
misschien overbodig
zonder iets te zeggen
adem ik gezegende stilte
van jouw heldere ziel
en loop ik naar de oevers
van het meer waar herders
slapen met een woordenboek
als kussen voor de dood.…
Grijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 645 grijs heeft
wit-zwarte ogen
ziet alleen macht
grijs heeft
lange armen
regelt ook nacht
grijs heeft
wit en zwart
nog nooit gemogen
grijs wacht
liever af en
zal gedogen
kies maar
wit of zwart
voordat je grijs
met goed verwart…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Democratie? of toch maar niet....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 331 Waarom is toch de vraag
Is vrijheid niet overal de norm
Maar volgt men een despoot
Die over waanzin droomt
Grote woorden en idealen
Spreken tot je hart
Democratie vaak de eenzaamheid
Dat mensen zo verwart
Rode banieren
En grote revoluties
Tegenover de saaiheid
Van een grijze democratie
Het is makkelijker te volgen
Dan zelf te bestaan…
Met een ruiker
poëzie
3.0 met 8 stemmen 647 Tussen haar zusters, de verkoren rozen,
Verbergt zij kuis en bang de zaligheid
Die haar verwart en mijmerend doet blozen
Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid.
De bloemen op haar haastige adem beven.
Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant
En heeft mij daarom argeloos gegeven
Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…