Alle inzendingen over verwijzingen

met ontblote tanden verschijnt mij een bruine beer als een nachtmerrie mij dreigt mee te sleuren hij leert mij te grommen naar het kwaad dat als een pak hyena's wacht op de aanval mijn totem beschermer verwijst naar het winterhol waar ik mijn wonden lik in beschutte warmte .…

Meisje, mijn meisje, waar zat je gisternacht? Tot ‘s nachts heb ik trouw op jou gewacht Traag tikte de wekker de asbak halfvol in witte mist weerkaatst het vage licht op blanke lakens en ik denk dat ik een ezel ben Een uil alleen, de vleugels over de borst gevouwen wacht blind en huilt, voor het muisje schuilend dat met de kaas al lang is weggevlucht…

Artsen verwijzen naar elkaar. Dommerikken verwijzen nooit. Domme mensen, die beseffen dat ze dom zijn, leren en worden intelligent. Dommerikken beseffen niet, dat ze domweg dom blijven. Ze zijn onderwijsresistent. Verdomme.…

hij laat zichzelf niet vergeten houdt zich bij haar levend door met eigen uitbeelding naar hun onlosmakelijke verbondenheid te verwijzen…

heldere sterren verstillen kleine uren tot verwondering verwijzen mens en wereld naar grenzeloze vrede…

Dat het niet meevalt, merk ik om me heen Ik kijk als dichter en zie in de rondte Dat, zover ogen reiken, horizonten Verkrimpen tot een ziggurat ineen Die metamorfoseerde in een heuvel Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog En de Hippókrenè staat nog steeds droog Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel Weet iemand nog de weg naar Helicon…

ik reed vanmiddag door de kerkstraat en wie schetst mijn verbazing, daar stond een kerk. ik reed verder en kwam terecht in een dorp en wie schetst mijn verbazing, op het bord stond: dorpstraat. ik sloeg rechtsaf en kwam in de esdoornstraat en wie schetst mijn verbazing, er stond niet één esdoorn. ik sloeg linksaf een zag een paar…

De verwijzing naar de uitdrukking ´Ipse dixit´spreekt voor zich.)…

Door uit te gaan Van eigen kwaliteiten Kun je verwijzen naar De ander zijn stommiteiten.…

Een lady in kant maakt mij een twijfelaar hoe krijg ik haar zo in mijn lits-jumeaux Mijn gebeden niet verhoord mijn lusten koel vermoord knielend voor het hemelbed mij verwijzend eenzaam en alleen naar een piepend stapelbed…

Golven van gevoel transpireren door de lucht geur verwijzend tot het land waar iedereen in fabel leeft.…

Geen woord teveel hoop ik dan maar of 1 gebaar of oogopslag maar voelen laat zich niet verwijzen en plant zich schaamteloos voort richt zich op zeldzaamheid dat immer luistert en vertaalt een andere taal spreekt de taal van het altijd verstaan.…

Wilt u als kunst een definitie van een muziek alswel een code voor lichamelijkheid of het gedwongen gevoel dat tot oorlog schijnt te leiden, dan zal ik u verwijzen naar d'oorzakelijkheid van ons aller onrecht en verwarring, zelfs niet te stelpen door een dal van tranen.…

Hoe zoet, hoe mooi en eigenlijk welhaast te mooi om waar te zijn En nu dan toch al veel te vroeg weggewaaid al die vergeten verwachtingsvolle woorden de ooit zo zacht uitgesproken beloften verwijzend naar een nieuwe horizon Die uiteindelijk maar niet kwam. Zonde.…

Ze staan -onverstoorbaar- aan de waterkant de wilgen ze houden van land en water Buigen zich zover voorover dat ze zich niet meer strekken kunnen Hun tengere voeten klauwen in modder, aarde herkennen de waarde van het taai houvast hun twijgen verwijzen naar: later.…

ik heb de neiging in God te geloven niet zomaar een god maar gewoon in God dan zie ik echter die drie lettters G o d en ik besef elke andere combinatie Jaweh Dieu al die woorden kunnen dat en verwijzen tevergeefs naar het hoogste in een plat en pijnlijk heelal…

een vogeltje een kopje zo rood vol toegedichte symboliek op menig schilderij verwijzend naar Jezus z’n dood? Of legde Carel Fabritius slechts de kleine schone dingen die wij soms over het hoofd zien en ons toch omringen aan de hand van ‘Het Puttertje’ bloot…

als je haar verliest dan doet dat pijn je voelt je helemaal anders zonder haar te zijn steeds meer zónder haar je kan dat niet goed aan je voelt je een zonderling zo'n zonder-haar bestaan je krijgt hier en daar advies of een verwijzende hand je gelooft niet wat ze zeggen je zoekt het in de krant je hebt haar verloren dat knaagt aan…

ik voeg steeds nieuwe bloemen toe aan mijn droogboeket recht in het hart zodat het stof de kleur niet kan vergrijzen pas later in het valer worden zullen zij naar ouderdom verwijzen ik selecteer en plaats de bloemen bij elkaar in contrasteren door hun bloeien heb ik alles van het leven op het scherpst van de snede meegekregen…

verantwoordelijk als ik een stukje van de wereld heb dan ben ik daarvoor ook verantwoordelijk als ik stukje bij beetje de wereld verlaat dan blijf ik verantwoordelijk voor daarna als ik gestorven ben, cremeer me dan maar dan vraag ik maar om een heel klein stukje als mijn as begraven wordt op het kerkhof dan blijft een klein stukje naar mij verwijzen…

innig als een schaduw die bij de wortels slaapt hoor ik bij de boom navel muskusgeur en witte rozen winden zich rond een rotonde zij wordt in oldenzaal en niet in amsterdam vermoord in het trapportaal boomtoppen zwaaien een jongen slaat de trommel alles in de wind naar de verdorden waar mijn bloei schoon is geweest verwijzen woorden…

Verwijzend naar de snelsonnet Top-10, Zien wij Aar Noordam boven komen drijven, Daar Arjan Keene actief is tegen vijven, Diens snelsonnet is ’s middags laat te zien. Proficiat voor ‘zondag(s?)dichter’ Aar, Die heeft het dankzij Arjan voor elkaar.…

Verwijzend naar vannacht en meer. Jouw huid, mijn huid. Groots, mystiek. Want het is mysterieus en magisch. Magisch wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm midden december. Het begint als een vaag iets en verandert langzaam in samengestelde vorm. …en het mysterie.…

Voor hen die voordelig verwijzen wat ze moeten weten Daarbij driemaal verhuizen zonder brand Zich in weelde terugtrekken in een Hollandse kaas Ik ken ze Zonder dat ze me zoeken Ze kunnen zelf(s) niet lachen om hun eigen leugens Ik vind ze Zonder dat ze me zoeken zal ik hun namen noemen Voordelig bewijzen wat ze moesten weten Ze zullen…

Gedichten verwijzen alleen maar, naar de werkelijke werkelijkheid. Ware dichters zijn sprakeloos.…

de stenen hebben gesproken zij hebben de spoken gezien die mij bedrogen ik wist de muren maakte contact sprak met de vingers over alle emoties die ik in me had zij warmden mijn handen ieder op eigen manier bekenden hun afkomst uit klei van de rivier kennen de echtheid van leven waar onbegrip spookt verwijzen standvastig naar…

we keerden binnenmens naar buiten besloten onder onbetaste huid te schuilen overzagen een horizon langs de kusten van het hart aan de zijde van gedroomde waarheid werd onze afstand vormvast een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf de weg erheen hulde zich in avond ons naderend lijf als verwijzing naar morgenstond…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…

_____________________________________________ ...er is een lijst samengesteld van verwijzingen naar ziekten, hoeren en geslachtsdelen die spreekkoren tijdens voetbalwedstrijden niet mogen gebruiken...…

Verwijzingen: NOS-journaal 21 april: ‘KPN gaat kosten berekenen voor mobiele diensten’ Kees Stip, Het grote beestenfeest, 1999…