Alle inzendingen over verwildering

Stuk verwildering: ogen vol woeste vraatzucht bij de Burger King…

rest ons de tijd om in verwildering diep te wortelen zodat onze droom zich als werkelijkheid kan uiten of zien we hem verwelken door wat ontreddering blijkt…

Lautrec had het niet beter kunnen schilderen Nederlandse polikliek aan 't verwilderen Wij betalen dat geschrans En krijgen zelf geen kans Zij draaien de muziekjes Ons resten slechts de kliekjes…

als ik roep hoor jij mij niet het zijn jouw vroegste oren waar in ik blijkbaar dode klanken schiet wat kan ik nog zeggen als ik niet in het heden kleuren kan schilderen dan raak ik toch verloren of wordt mijn tong van woorden afgesneden schoonheid dreigt bij voorbaat te verwilderen…

pigment in die muziek existeerden vorm en melodie zonder vloekende dissonant zij contrasteerden waar normaal harmonie te ijken is aan wat gewoon vergelijkbaar vindt waar nu nieuw welluidend klinkt in geluid en beeld kiert hemel in genezen komt er dan toch een nieuwe synthese tussen muziek en schilderen in paradijselijk verwilderen…

De beek in verval ontdiept zichzelf met kreukelig blad en met zand van hogere lagen ze kruipt weg in de schaduw van verwilderend hout fijnstof met het sijpelende water zichtbaar waar de zon wat ruimte krijgt het nazomerlicht breekt brokkelig de schaduw die over haar stroomgebied hangt stuiptrekkingen van een lang gerekt bestaan…

Vervreemding heeft iets van verwildering woeste, nachtelijke ademtocht je hebt haar lief maar slechts in gedachten onveranderde momenten en in de toekomst waar nieuwe dromen slapen komt ze terug in die heimweejurk verschijnt ze als nieuwe vervreemding op een dag na een nacht neemt ze eenzaamheid mee in een boodschappentas…

Vervreemding is verwildering woeste, nachtelijke ademtocht je hebt haar lief slechts in gedachten onveranderde momenten in toekomst waar nieuwe dromen slapen komt ze terug verschijnt ze als nieuwe vervreemding op een dag na een nacht neemt ze eenzaamheid mee in gevulde boodschappentassen vervoert ze onbeschermde illusies naar…

Het grote huis is stil en leeg, weg zijn het pluche en de palmen. De keuken, ooit vol van geur en gebraad heeft geen spit meer en ook geen fornuis. In de grote zaal toont alleen de schouw nog iets van de vroegere rijkdom. Een klok staat verloren in de gang, triest en kaal, alom bladderend stuc. Overal woekert het wilde groen, door geen…

onder het licht van een zwakke lamp trachtend de roes van liefde te ervaren vlindert je adem licht onder de drang naar vertederingen talmend traag streel ik de muren weg het ebbend licht drijft op je waterige stem onstilbare bronnen ontspringen uit onpeilbare diepten van verwildering bevrijdt milderen je zuchten waarna we slapen in elkaar…

Als alle lawaai om me heen Verdwenen is, alle herrie Van de wereld, het woeden Van de verwilderende wereld Stilaan is gaan liggen, Is het eerst nog druk In mijn hersens, gedachten Van heinde en ver, Gestuurd of spontaan Die de chaos van de wereld Nog een tijdlang laten voortbestaan In de woonkamer hierboven; Waarna het ook…

Zich overgeven Moeten zijn Jouw stem Klassieke muziek Vleugel bespelen Ons brein Hemel belooft Het kompas Natte noorden Fluisterend spreken Zonder woorden Mijn handen Jouw huid Die billen Als steen Een beeldhouwer Marmer vormt Naadloos sluitend Een kunstwerk Eeuwig mozaiek Lichaam delen Brandende honger Smeltend wezen Samen verwilderen…

Schrijf wat ik niet kan eten, kan bezitten, niet kan schilderen schrijf wat niet stil blijft staan, schrijf wat ik niet kan kweken, niet kan vangen, niet kan vergeten schrijf wat niet te raden is, begrijpen om zelf maar te weten, schrijf over wat ik niet omhelzen kon, verwennen of verwijten, schrijf over verwildering, betreuren van herinneringen…

Schrijf wat ik niet kan eten, kan bezitten, niet kan schilderen schrijf wat niet stil blijft staan, beschrijf wat ik niet kan kweken, niet kan vangen, niet kan vergeten schrijf wat niet te raden is, te begrijpen om zelf maar te weten, schrijf over wat ik niet omhelzen kon, verwennen of verwijten, schrijf over verwildering, betreuren…

Verwilderende geur van haas in doodpels slappe vod; hand, houd hem hoog. Extase van macht over leven, erectie- extase, het dringen, het stuwen naar binnen, de zegetocht, trompetstoot, tromgeroffel, hoger die hand, hoger het hooggeheven hoofd.…

Het is niet de schaal die leeg raakt of het broodmes dat bot is enkel de kruin van een der olmen of de verwildering in het knekelhuis. Ieder hoofd draagt een stuk leven uit dagen dromen groots gegeven. Onnavolgbaar speels is de geest de zon doet stralend nog het meest.…

Sommige dieren onweerstaanbaar grappig ons brutaal stil aanloerend inspireerden, naast het kleurenpalet ook meeldraden en het verwilderen van mos mijn kussensloop in die tijd vulde met weilanden wulpen en reeën. Vlinders, bijen spechten en pril lover wat in het voorjaar licht getint kleurde zo ogend harten vreugdevol liet dansen.…

En heerst verwildering alom en willekeur haakt bladerloos aan de ontdane hagen waarlangs aarzelend zijn zachte schunnige verwoesting vaart. En niemand kan hem keren waar hij zeverend door mijn bezeerde heesters breekt en bevend speeksel kwijlt langs mij beleefde kleine twijgen.…