22542 resultaten.
Zesdaagse afwezigheid
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 424 Gelijk een indoor-wielerwedstrijd
Alsmaar in ronden
Maar dan in volkomen afzondering
Dagenlang stond stil, de tijd
Contactloze verwondering
Toch heb ik weer gevonden…
nieuwjaar
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.897 Gisteren
een tijd voorbij
gekleurd door licht en donker
herinneringen
Vandaag
een tijd om stil te staan
gekleurd door denken en voelen
bespiegelingen
Morgen
een tijd een dag een uur
gekleurd door het gewoonste
verwondering en licht
gelukkig nieuwjaar…
bij de wisseling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 de schaduwen van die ik liefhad
schuw ik lang niet meer
ze komen ieder jaar
om deze tijd
verschijnen als het vuurwerk
in mijn stille straat
geen schrik meer
of verwondering
ze zorgen er tenslotte voor
het goed of slecht
gebeurde nog op tijd
in tijd te plaatsen
door even om te zien
nog voor de drempel…
Stil orakel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.050 Ik kan me blijven verwonderen
Het vogeltje blijft geen tel
Te lang en bobbelt mijn vel
Als zo vele spottende wonderen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Verwonderlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 677 Verwonderlijk ben je
jij die me lief hebt
me alles geven kan
wat ik nodig heb
wat ik wil
verwonderlijk ben je
jij die de vraag stelt
met liefde
wachtend
op een antwoord
van mij
verwonderlijk ben je
jij die van de daken
schreeuwt
hoe je me lief hebt
van me houden zal
tot in de eeuwigheid
verwonderlijk ben je
jij die je bent…
De afspraak (tanka)
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.094 Je bent gestorven
Ik ben te laat en kan niet
Terug in de tijd
Ik lift met de tijd mee
En ontmoet je in de dood…
De geboorte van vandaag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Tussen het oranje en het grijs
in een ouverture van stilte
schaduwmomenten
van een eerste meeuw met de
weidsheid van zwangere luchten
neemt bij mij de spanning af
de leegte en de kilte
dag jij was nog niet geboren
ik wachtte al op jou
in slapeloos zuchten
langzaam wordt het duidelijk
wat al zo lang zat te zeuren
maar verbleekt…
Onbekende bestemming
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 363 ik de oude grijze man
oud als de tijd volgens bewoners
de man zegt dat wij toe zijn
aan vragen, niet aan antwoorden -
door de impact, de verwondering
op gezichten van de treinmensen
begrijp ik en heb er vrede mee
dat wij nog niet kunnen bevatten
wat er gaande is in de schepping.…
Verjaren
netgedicht
2.0 met 68 stemmen 9.545 Verjaren is
het leven vieren
in dankbaarheid,
verwondering.
Verjaren is
het blije weten
dat ook de tijd
gegeven is.
Verjaren is
eens even kijken
naar alles wat
verleden is
en hoopvol
naar de toekomst reiken
omdat het leven
gave is.…
Schiermonnikoog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Aan de rand van het aflopende land
De lichten
Zijn duisternis
Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek
En hem zag komen
In zijn zwart met witte pij
Terwijl hij me in stilte voorbij ging
Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland
Onderweg naar waar de lichten licht zijn…
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 185 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.
Mijn stoer imago wankelt naar…
Mysterieus
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 285 ik krijg geen vat op jou
jij mysterieuze vrouw
je hebt speciale trekjes
zoals ook die binnenpretjes
wanneer je kijkt naar mij
dan voel ik wat gevlei
je ogen branden vuur
en je lach is puur natuur
je woorden laten dromen
maar zover kan ik nooit komen
op die plaatsen ver van hier
voel ik in gedachte het plezier
je bent net zoals het…
Hier en overal mijn vriend?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 samen, om in het zoutste bad te baden, tranen
werden een rivier waarover ons tijdloos veer bewoog,
en door een tegenwind, die altijd loog
in holle vaten met leeg geluid mochten ervaren
uit de heldere irissen van beider oog, jouw
toekomt en mijn verleden verblikten in elkaar
het maakt niet uit hoe we die plek gaan noemen of
we deze ontmoeting…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zie je door dikke druppels op de ramen,
mijn engel van lijn 8.
Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten…
ontmoeting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Een oponthoud in de tijd
men wijst naar hem
een venster klappert zwaar
ergens een lamp
schraal licht
alles is stil.
Ik ben het
die door de straat loopt
langzaam
dromend
ontmoet de ander in mijzelf
de man
kijkt in mijn ogen
samensmelting.....,
twee onbekenden
die voor elkaar geschapen zijn.…
Haar geur wordt alles
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.393 Iemand zal later, precies op dit moment
wellicht, met niet onvaste stem, zeggen
dat ook wij onze tijd hebben gehad.
Zoals afgesproken.
------------------------------------------
uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…
Verdriet in Khasab.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 282 Nu trof ik daar, de resten van een maaltijd aan
in jouw land is naar nu blijkt, dus ook een tijd
waarin alle wonden kunnen helen.…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.756 hij is mijn
die mijn ziel zo diep ontroert
en mijn hart nog steeds vervoert
zacht en vol van tederheid
liefdevol en toegewijd
sinds ik liefde onderging
weet ik van verwondering…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 782 In gedachten verzonken
gaat de dag aan mij voorbij,
'k zie één voor één de beelden
en ik verwonder mij hierbij.
Die bloem, wat eerst een knopje was
siert nu een stukje van de tuin.
het is of het me aankijkt
zo mooi met z'n kopje schuin.
Die hele kleine groene sprietjes
morgen weer bedekt met dauw.…
Verwondering
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.360 hocus-pocus
van liefde bezwering
in grote ogen van een kleine wereld
verwondering en ik ben er weer
zonder antwoorden op alle vragen
zorgeloos verdwaald, het kind.…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 589 Verwonderd
sta ik aan de kant,
de rand,
die aarde
en water scheidt.
Een spiegeling
van wolken,wind
en water,
later
nog een regenboog.
Ik kijk,
ik zoek
de kracht
die tranen
droogt,
verdriet verzacht.
Waar ben je?
Zie mij staan.
Kom te voorschijn,
geef het antwoord,
want de zin
van het leven,
lijkt aan mij
voorbij te gaan…
verwondering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 257 de overbodigheid van vragen
het onbestendige verlangen
opgeslagen in het archief
van al wat is geweest
en dan tóch bij vlagen de grote
verwondering van de dichter
verwondering om dat wat ik dacht
dat niet was er toch blijkt te zijn
het geluk die zucht van blijdschap
om een tinteling in het bloed
die mij doet beseffen dat ik leef…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 404 onder donkere wolken ga ik
slagregens liggen achter mij
zonlicht straalt mij tegemoet
van noord tot zuid spant zich
een majestueuze hemelboog…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.430 gemodelleerde stenen
een roodborstje op de stoelkroon
de Vlaamse gaai uit de dennenboom
madeliefjes en boterbloemen
laten de insecten zoemen
een merel is geland
op het ongemaaide grasland
een dikke duif zit te schranzen
het pikken laat zijn hals glanzen
in het gouden licht tussen de bomen
lijkt de natuur weg te dromen
de verwondering…
verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 vers gevallen sneeuw
op oude grond
herinnering herleeft
hoopvol tuur ik
in de verte...
misschien zit er wel
iets van verdraagzaamheid
verscholen achter
de gindse horizon
Lejo van Kuijeren…
verwondering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 morgen ga ik er
weer voor, mens helpen
vegen, kloppen, zuigen
ik zou er bij willen blijven
maar ik moet achterlaten
dat is mijn lot
ik doe mijn ding
en toch
gaat er iets kapot…
In verwondering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 Zeg me, fluisterde ze
wat is het verhaal van je tranen
zeg me, wat is het geheim
van jouw warme lach
vertel me, waarom je
mij terug kwam zoeken
haar ogen, even donker
als de zijne, blikten
hem aan
in verwondering…
Verwonderlijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 de geur van artsen en van angst
hangt nog lang na
zelfs bij het diep dóórzuchten
de echo van de narigheid
klinkt nog lang na
behoeft ook meer dan tijd
de toon en lichaamstaal
die doen vermoeden dat
het vluchten niet meer gaat
dat alles zoekt zijn weg
en vindt uiteindelijk toch
de grond om stevig op te staan…