Alle inzendingen over verwondert

Fluitenkruid verwondert steeds.…

in verbaasde ogenblikken schonk het leven jou aan mij verwondert door het wonder toch uit het niets kwam jij. jij gaf me iets wat niet bestond voordat ik jou aanschouwde wie was ik dat jij je aan mij toevertouwde.…

En dat ze zo vitaal gebleven is Is iets wat mij sinds kort niet meer verwondert. Want telkens als ik kanker: "Ik heb dorst", Dan geeft ze mij nog altijd graag de borst.…

Socrates verwondert zich. Hij wist wat wijsheid was. Een Socrates ziet alles. Weet van niets.…

Bezuinigingen in het onderwijs Gaan ditmaal over een miljoen of honderd Niets nieuws dus en niet iets dat ons verwondert Maar wat is voor dat uitgespaar de prijs? Wellicht de plek waar zij met achterstanden Dankzij dat afgeknijp straks aanbelanden?…

Het resultaat, dat mij ook niet verwondert: Ik lig al weer op schema voor de honderd.…

Maar in feite zijn daarvan honderd nu al jaren pleite - hetgeen ook de directie zeer verwondert. Het is in Mokum bovengronds te merken hoe ondergronds daar de bestuurders werken.…

Een nieuwe ochtend breekt aan en de zon verwondert zich over zoveel stilte.…

Het kamerlid Singh Varna is niet ziek: Er wordt gefluisterd dat zij ons bedondert; Iets wat mij op zichzelf niet zo verwondert, Zo'n leugen past wel in de politiek. Want iedere bestuurder met problemen Pleegt kerngezond toch ziek verlof te nemen.…

Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…

Niet dat het me verwondert Zo'n kuil met baldakijn en oleander Graaft niemand voor zichzelf, maar voor een ander…

ieder gedichtje is een doosje met een scherfje mij wat mij beroert, kwetst of verwondert leg ik te rusten in rood, paars of geel hoekig of rond krijgt het een plaats wil ik weer weten over toen hoef ik slechts dat doosje even open te doen…

Dit is gedichtje nummer honderd, wat mij onnoemelijk verwondert! Liever geen cijfer bij dit distichon. Ook geen bloemen. Het bijbehorende feestje is discreet en digitaal gevierd. Alleen X was niet welkom. Zijn wraak zal verschrikkelijk zijn. Ubi uber, ibi tuber.…

ik trek het niet meer die wijde wereld in godsnaam laat haar krimpen tot wat zij was een platte schijf, net groot genoeg voor hier en daar een stam bossen bomen en struikgewas rotsen en rivieren een grot om in te wonen een krijtend kind en een god die verwondert…

Op de nieuwste dag vroeg ik je, -ietwat lichtzinnig misschien- zie nog één keer om Je kent me niet eens, -weet ook niet wie ik ben- maar toch, vol vertrouwen leg je openhartig je ziel bloot Je oprechtheid verwondert mij, -verbaast mij- en maakt mij stil in volkomen bewondering .…

Wie wast zijn handen schoon in schone schijn en stuwt de maxima in Quote 500 tot hoogte die ons kwaad maakt en verwondert? 't Zijn niet de minima, die lijden pijn Er gloren bovenwerelds witte boorden die tot voor kort tot d' onderwereld hoorden…

ik vlieg af en aan om jou schrokop te voeden ik baarde je niet je bent er gewoon barstend van verlangen jouw nest is mijn nest zo is het altijd al geweest de kleine karekiet die in het riet het koekoekskuiken voedt…

Waar elke avond weer, Men zich verwondert, Zich verwondert over de Grote Beer.…

Wat ons nu nog verwondert Maar ooit begint het leven pas bij honderd…

Even was ze helder zichtbaar en keek ze me verwonderd aan, vanachter witte, langgerekte wolken. Vervolgens glimlachte ze me stralend toe. Even later keek ze wat lankmoedig, leek me zelfs te wenken. Maar plotseling was ze weer verdwenen. Kon haar gedrag niet echt begrijpen, doch besefte later wel verwonderd dat ze me haar stralende…

(Nieuw olympisch record; London, 2012) Usain Bolt sprint zo razendsnel op de honderd Binnen slechts 10 seconden is klus geklaard Nieuwsgierig wie verbetert of evenaart Een keihard feit dat mij geenszins verwondert Zal zijn dat in deze majestueuze sport Ook dit olympisch record weer aangescherpt wordt…

de kaart ligt nog altijd onbeschreven op tafel een balpen ligt in de buurt niet dat de inkt op is dat niet de liefde is nog niet ontloken van die verse, houdbare geen gekonkel noch gelieg de stilte overheerst verwondert zich het zonnetje lonkt nodigt uit tot verre wandelingen zij geeft ongezien ’n kaartje met daarin haar onverbloemde…

Peutertijd de eerste stappen zijn gedaan wat je aanraakt krijgt een naam de bakens worden meer en meer verzet je wil, als een bloem nog in de knop, doch zichtbaar reeds omhoog geschoten, zoekt grijze grenzen op de spiegel van je zijn is ijl en transparant de landkaart van je leven zonder vaste rand je zoekt je kijkt verwondert…

Het is dus logisch dat het mij verwondert Dat 80 nu verandert in liefst 100: We krijgen nu “groen” licht voor “extra gas”. We sluiten eerder bij de files aan Omdat we nu veel sneller mogen gaan.…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

Wat me soms zo sterk verwondert na elke ruzie, scherp en hard na elke keer dat je me bedondert na elke morele pijn en smart na elk gebaar van onverschilligheid na elke stilte voor de storm na elke stap die jij van mij vermijdt na elk verdriet in een andere vorm na elke schreeuw van jou door jou naar mij van jou dat ik ondanks alles nog…

is moeilijk om gezelschap te zijn en zelfs dan ben ik alleen zonder jou morgen kom je misschien nooit meer thuis uit het ziekenhuis Ik heb geen rust buren bellen aan tussen de bezoekuren ze willen iets doen en iedereen vraagt antwoorden die weer een dag geruststellen Ik word bewonderd ik ben sterk, het moet Wie zich verwondert…

De reactie van Ans is oprecht en met toeters en bellen verwondert ze Jelle, als zij 'Dank je feestelijk!' zegt.…

alles hangt af van wat ‘t geweest is zo hoorde ik de oude dichter praten wat later schreef ik zijn mijmerende woorden op de rand van een dicht gevouwen krant als een reminder -nee, als een ode aan een man die zijn uitgesproken zinnen als broosgerijpte gedichten klinken laat wat hem nog dagelijks bezielt en verwondert ook mij van…

Doof voor het opgetogen geroep van het kind dat zich verwondert om het geschenk van de nacht. Dromend zo levensecht dat hij de warmte voelt op zijn gezicht. Glimlacht want hij weet dat met elke stap nieuw leven is aanstaand.…