Alle inzendingen over verzen OR schrijven OR dichter

het mijnenveld tussen liefde en haat betreden dat is verzen schrijven ledigheid en inspiratie die elkaar zo dikwijls dicht op de huid zitten en dan toch gehoor geven aan een intense drang zelfs bij tegenweer…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

het zal allemaal gewoon doorgaan ook na ons leven blijven er nog meer dan genoeg gedichten te schrijven met een goede afloop ik ben niet van plan zorgelijk te doen over poëzie,want er komt geen einde aan deze verslaving woorden zullen als aas door de ruimte zweven op zoek naar hun dichters in lichte en duistere vormen wetende om er iets fatsoenlijks…

ik heb geluk gekend maar ook verdriet heeft mij gemaakt tot wie ik ben een dichter die met woorden strooit en zinnen rijgt tot verzen…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf? Hoe moet poëzie dan klinken? Luid geknal? Heavy metal rock? Druppelende kranen? ----------------------------------- Uit: 'Fijn dat u luistert', 2014.…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Gedichten schrijven met alle plezier gevoelige verzen op blanco papier. Met of zonder vlag en wimpel zonder kapsones eenvoudig heel simpel.…

in dit Buddingh'loze tijdperk heb ik soms het idee dat ik de enige ben die zijn gedichtenbundels nog wel eens uit de kast trek zoals met Carmiggelt de kronkels zijn begraven zo vergaat het de verzen en daarmee de dichters zo je ooit hebt gedacht dat verzen worden geschreven voor de eeuwigheid moet je dit maar snel vergeten schrijf…

De man die ik zie schrijven, ben ik. De dichter die dicht, ben ik niet zelf. Wie schrijft, blijft. De dichter die hij denkt te zijn, is op zoek naar zichzelf. Naar een vreemde in het paradijs. Naar een ego dat kan schrijven, maar zelf niet dichten kan.…

hij heeft een goddelijk geloof in zichzelf als dichter maar als mens is hij als u een twijfelaar... een zeiler laverend tussen bakens kwetsbaar als het wankel bootje in de branding van het bestaan hoe anders de dichter als dichter die houvast vindt aan lettergrepen en verzen schrijft op de fundamenten van het geloof in zichzelf…

De verzen zijn bokalen, Waarin een dichter zijn gedachten giet. Een vers is goed of niet, Naarmate ’t vol is tot de rand, die niet kan halen, Of over-vliet.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

welke droom hebt u vroeg de dichter en hij verdeed zijn ziel toen hij dagen en weken en jaren in het graf van zijn woorden dook verzen neerschreef stiller dan het geluid van minnaressen luider dan hemzelf en de muren, uitgediept tot in de kerkers van het weten hij wilde stil verdwijnen maar telkens de nacht begon droeg hij zijn geluk…

De dichter laat hierbij zijn lezers weten Dat hij zijn pen voorgoed heeft neergelegd Er komt niet veel van schrijven meer terecht Hij wordt te ziek, gaat beven, trillen, zweten U zult hem op den duur wellicht vergeten Wat rest heeft hij in verzen u gezegd Hij laat wat doeken na, ze zijn niet slecht Ook Jezus werd door hem breed uitgemeten…

Als een dichter zijn woorden met zorg heeft gekozen, verandert een handvol gras in een fraaie bos rozen. Met de liefde is het al niet heel anders gesteld, als de verliefde dichter over zijn liefde vertelt, straalt in zijn verzen een oneindig mooi bezongen licht en raakt de werkelijkheid soms ongewild uit zijn zicht.…

Ik heb ze reeds jong geschreven, mijn verzen, Voordat ik wist een dichter te zijn, Als vuurwerk spattend, vonkend en vol leven, Bruisend als een fontein, En die als kleine duivels binnendrongen In 't rijk dat vol van droom en wierook was, Mijn verzen, die de dood, de jeugd bezongen, - En niemand die ze las!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Maar het triestigst is wanneer een dichter niet ervaren wordt. Wanneer zijn verzen zwart op wit, zijn diepste ziele roerselen in snippers vermalen tot pap verworden, om papier te leveren voor een andere dichter, wiens stem niet gehoord, wiens roerselen niet gezien en wiens verzen niet gelezen worden.…

(bij een teveel aan letters) tegen 5 december weet de dichter zich ontheemd blijkt het pijnlijk gemis aan bloemrijke verzen... deze tijd van frivole rijmelarij maakt de dichter juist neerslachtig het teveel aan letters van banket heeft hem voor enkele dagen op dood spoor gezet…

Lezen, genieten van fijne woorden in tedere verzen verweven. Schrijven, ja graag zin en liefdevol invulling mogen geven. Iedere letter een nieuw begin van een voor mij waardevolle zin.…

hier slaapt een dichter dromen woorden verzen verzuchten regels stilte buiten jakkeren de beelden daar gutsen buien ideeën stormen emoties aan zee gieren zenuwen het land hier rust een dichter lijmen gedachten zinnen bindt poëzie het papier…

als de dichter sterft dwarrelen er woorden uit de bomen en huppelen kwatrijnen jamben en alexandrijnen dartelend voorbij en daar wat verderop bloeien verzen, rijm en strofen op de hoge wei maar de dichter is niet meer zijn pen is nu verstild en de wereld een beetje mooier weer zo is het goed zo had hij ’t zelf gewild…

Tsja, u dacht wellicht, Dat al die verzen die u hier kan lezen Van Coenraedt of van wie ze mogen wezen, Ook echt door deze mensen zijn gedicht. Nou nee, mooi niet! Ik weet daar alles van. De groeten, van een dichter uit Iran.…

Ik probeer een gedicht te schrijven, dat nooit eerder werd geschreven. Ik zoek woorden die zelfsprekend zijn. Ik tracht verzen te schrijven, die alle misverstanden verstaan. Ik wil zinnen maken die uitzinnig zijn. Ik wil uitdrukken dat niets alles is. Dood de moeder van het leven. Dat onmogelijk mogelijk is. Tijd tijdloos.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Ik weet nog hoe het verzen schrijven vroeger was: je zocht en zuchtte maar plots kwam dan dat ene woord, die ene zin die alles op deed lichten. Zo schreef ik toen ook mijn gedichten. Maar ach, dat is niet meer, dat is voorbij.…