voor de dichters
in dit Buddingh'loze tijdperk heb ik
soms het idee dat ik de enige ben
die zijn gedichtenbundels nog
wel eens uit de kast trek
zoals met Carmiggelt de kronkels
zijn begraven zo vergaat het
de verzen en daarmee de dichters
zo je ooit hebt gedacht dat verzen
worden geschreven voor de eeuwigheid
moet je dit maar snel vergeten
schrijf gerust verzen maar verwacht
daarentegen geen eeuwigheidswaarde
slechts vluchtigheid is ons lot
Geplaatst in de categorie: tijd