54 resultaten.
vesting
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 956 jouw vesting wil ik zijn
jouw toevlucht
een huis voor al je vreugde en pijn
waar je altijd jezelf kunt zijn
jouw vriendinnetje
je steun en toeverlaat
degene die van je mag houden
waar je met al je 'gedachten' heengaat
ik wil niets missen
alle momenten wil ik met jou delen
heb vertrouwen
jij zult mij nooit gaan vervelen
sluit mij…
de vesting
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 als je vooruit kijkt, zie je de toekomst
nu even donker gekleurd, geen vergezicht
als je naar achteren ziet, bemerk je
de zuchten van een aangeslagen bril;
in dracht een zwaar of lichtgewicht
kijk eens naar links of rechts
daar beweegt iets op voeten
kijk eens naar binnen
en schep daar een wereld
die dichter bij je ligt
pak je vingers…
Nachtvesting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 393 In de nacht zijn
er vestingen, onneembare
vestingen die
de burcht veilig gesloten
laten, ze kijken wel uit
voor schurk & schavuit.
Ze loeren van tussen
kantelen naar
angstige boerenneuzen
met een bult.
Rondingen rond de poort
schrikken elke soldaat af en in
de ochtend worden
voorraden snel aangevuld.…
Vesting met code
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 566 Ik hunker hongerig
naar je lekkere lijf
alle zachte welvingen
met passie te strelen
onpeilbare dieptes
wellustig verkennen
Maar je lichaam
spreekt geen vuur
je koude hoge rug
onneembare muur
van een vesting
met geheime code
waar ik de volgorde
van vergeten ben
Geef me een hint
een opening om
ergens te beginnen
anders worden we…
cyclus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 704 Samensmeltend tot een vesting
waar het laaiende wit
onophoudelijk op poorten beukt
in deze eindeloze vlakte
weet ik niet waar ik leven kan…
Agnostisch
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 529 Geen vesting
kan ons beschermen
tegen het verdriet dat we voelen
in het aangezicht van tijd…
Die Muur
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 637 Het verdriet, de pijn o harte mijn
zal door deze vesting nimmer meer zijn.
Eens waren de poorten wijd open,
maar nu door het verraad en de leugens
van anderen helaas gesloten.
En kunnen nu niet zomaar worden opengebroken.…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
cyclus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 94 in deze uitgestrekte vlakte waar
tekens onbekommerd door het
luchtruim zweven
waar de woestijnwind ze tenslotte
op de knieën dwingt en de hitte
hun onbeduidendheid tot een vesting
samensmelt
het is daar in die eindeloze vlakte
waar het ongeletterde
net zo lang op de poorten beukt
tot het verborgene zich ontpoppen
kan tot uitgesproken…
Tegen!
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 716 In Genua vergadert de G8
En dus ga ik daarheen om te betogen.
Zo'n topontmoeting immers moest niet mogen,
Want alle overleg vind ik verdacht.
En waar die top tenslotte toe besluit
Maakt mij als demonstrant geen donder uit.…
Ontvallen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 771 Een steen valt in het water
langzaam dalend naar
de schoot van de rivier
wat eens zo'n sterke muur leek
'n onneembare vesting
lijkt door de tijd brozer dan ooit
gestreeld door kabbelend water
veredelt sereen licht de luister
bomen wiegen geruisloos in de wind
©Lady Love
~* Voor Gabriel die op 26-03'09 zijn vader verloor *~…
Hermitage
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 Vesting van verbeten smart,
zonder licht of leven prijs te geven.
Zelfs de leegte verdwijnt in het zwart,
zwelt aan tot ontilbaar gemoed.
Huis van de versteende bewoner
en muren van vlees en bloed.…
Mening
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 577 Ik vind het slecht, het is niet goed
De kranten schrijven het verkeerd
Woestijnen stromen van het bloed
Onschuldig leven wordt onteerd
Een eindeloze felle strijd
Geniepig soms, om het gelijk
Gedachten worden opgeleid
De wil is sterk en invloedrijk
Het is een vesting, dik ommuurd
Beperkend voor een vrije zin
Een dikke hals met onderkin…
Zandkastelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 729 Zandkastelen bouwen
in het warme zand
water
vult de kerkers
een vlag siert het bestaan
Wit schuim
treedt statig binnen
buigende schelpen
transpirerend zand
ontluisterende stilte
Een straaltje zon
verlicht de toren
de golven komen
vesting van oranje
klaar voor ontvangst
Langzaam ruisend
ongeduldig, steeds luider
explosief…
Het moet niet regenen in een kleine stad
gedicht
2.0 met 66 stemmen 15.122 De regen is een klein en sluipend beest
Dat door een zijmuur in de vesting dringen kan
En stem krijgt en dan zachtjes fluistert van
De impotente minnaar die het leven is
En dat wij naakt staan en in duisternis...
Het moet niet regenen in een kleine stad.…
ongeschreven gedichten
netgedicht
3.0 met 63 stemmen 1.464 verderop in de straat zijn er vestingen
al vroeg in de avond met rolluiken gedicht
ik heb niet de indruk dat er veel is te halen
nooit heeft men daar dieven zich zien verdringen
of dat er binnenshuis kwalijke daden worden verricht
daarentegen zet ik de deuren wijd open
dat wil zeggen aan de achterkant
kan men vrijelijk naar binnenlopen
tenminste…
Ruimschoots Verward
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.093 Dit strand, in aanblik gevuld met leegte,
verlaten ben ik, edoch niet allenig,
vijfendertig miljard minuscule kiezeltjes,
waarmee ik enkel mijn gedachten stenig,
Geklapper langs mijn dichtgeknoopte warmte vesting,
stormachtig geretourneerde asem van zilte geur,
verstandsverduistering met een schreeuw vanuit de long,
terwijl de zee me vraagt…
heildronk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 ging alles van waarde
mijn mond rond, zomerse weiden
het lange tenen van de wilgen, het
stil zwijgende van plassen in de voren
mijn geboortegrond rees en alles zoog
verzengend, de hitte die het dampen
uit de koeien sloeg, blakende vlaaien
mijn handen fonkelende verbeelding
witte haren, Ernest Claes in de vingers
toen nog, het huis een vesting…
Bij ontstentenis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 ik heb wijsheid in een zinkput laten stikken
zet nu mijn sluizen open voor alle erbarmen
om te stranden waar vloedlijnen mij schikken
misschien dat ommuurde trots mij zal omarmen
zodat ik schuilen kan in de vesting van geduld
waarbuiten zich de werkelijkheid ontvouwt
op papier zijn alle dromen nu wel vervuld
het gaat toch om de beleving welbeschouwd…
Zielsdiep
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 753 Door de sneeuw gleed
ik bijna uit, maar als een stoïcijns ridder
fietste ik door de zwarte smurrie feilloos
verder, langs een debiele zigzagversperring
richting mijn veilige vesting. Nu spookt zij
met haar priemende ogen in mijn zwakke aura,
ik kan haar maar moeizaam losknippen.…
Haar hart in jouw hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 255 De Brug reeds voldoende beschreven
De Toren als zeer markant
Aimab'le ijkpunten van
Stad Zaltbommel
't Is de stad, haar vesting
aan de Waal
Als zijn geboren baker
Herinneringen die gaan
Strak verrommeld
't Carillon in de Gasthuistoren
Klanken klavieren over
Bij helder weer, wáár genot
Ingedommeld
Maar leef weer op. Her-
rijs.…
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.561 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Strijd
gedicht
4.0 met 11 stemmen 9.698 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Een psychiater
gedicht
3.0 met 73 stemmen 24.103 Alleen die blos – omdat wie tot hem komen
niet weten hoe de droesem hunner dromen
cement wordt waarmee hij zijn vesting bouwt.
----------------------------------
uit 'Traject' Amsterdam 1955…
Verdronken kasteel
gedicht
4.0 met 39 stemmen 7.970 En verlegde tijd zich ondergronds
achter oeverende uiterwaarden
als een wak in lage Maas
-men noemt het verdronken
dit beeld dat eilandde als dak-
het water brak en sleep
keerde de stenen terwijl
algen verweerden, zwart als pek
op deze plek, die ik droomde,
slechts vermoedde, op het schijnpad
de verbeelding van een vesting
zo…
Spelbeheersing
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 900 heb ik je teveel gemist
om nu een buitenspel te spelen
-in de selectie-
een kick-off had ik niet nodig
om de voorhoede te bevrouwen
jij volgde me zonder reserves
naar –wat ik toen nog dacht-
het doelgebied van deze dag
-verkeerde been-
ik sloeg de lakens al terug
toen ik een schijnbeweging zag
de zapper werd getackeld
voor ik de vesting…
Investeren
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 511 Mits u zich hard maakt voor `t vergezicht
direct begint die vestingen te slopen.…
No. 44.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 toen zij met kinderogen de grote
wereld mat het grasveld een
oneindige vlakte was en de overkant
van de straat een ander land
was moeders lijf de onneembare vesting
torende boven alles uit en het kind wist dat
papa rijk was als het munten hoorde rinkelen
in de zakken van zijn bruine overjas
toen moeder in een zwarte zware kist…
ZOMERCURSUS
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.285 onwennig zittend in de bus
rijden we probleemloos
naar het zuiden jij kent mij
niet noch ik jou
verblijvend in een school
druppende kraan op kamer
tien dagen vakantiecursus
wie ben jij ken ik jou
excursies bij de vleet
de ene lezing absorbeert
de andere cultuur actief
belevend ik nader jou
bewondering voor stadhuis
vesting bij M.…
ontnuchterend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.709 u bent een zak meneer, een zak met zaad
een stumper vol onrustige hormonen
u volgt een kudde van verloren zonen
en leeft bij gratie van die ene daad
u bent een kwezel zonder ruggengraat
de deurmat van een stevige matrone
zij staat u toe haar vesting te bewonen
maar immer bent u mikpunt van haar smaad
u vlucht in voetbal, troost u met de…