Alle inzendingen over vesting

kazematten beton en staal maakten het helemaal als O-lijn verdedigingslinie radicaal tegen een Duitse aanval bruggen over het kanaal opgeblazen vanuit de kazematten schieten maar over het kanaal vertraagt in elk geval de Duitse aanval er zijn nog tal van verdedigingslinies in het binnenland tegen de snelle aanval via Afsluitdijk naar vesting…

Hier wordt een huis bewaard, daar woedt een oorlog, de intocht van beelden stopt nooit; hier wordt een vesting beschermd, daar een bolwerk gebouwd. Hier geeuwen in vitrines dolken, Elders worden messen geslepen. We volgen vaderen, leren lezen om van tijd te weten. Zo gebeurt het. De ogen neergeslagen.…

woonblokken waarvan zelfs de voegen rood zijn gekleurd op de grens van vertier liggen sloten aan de erfgrens straks achter elke woning een boot heet wonen aan het water als excuus voor de jaarlijkse muggenplaag andere bouwpercelen heten anders vrijstaand aan het water met dezelfde klacht de Citadel is omgeven door een gracht als een vesting…

Ik ben het helemaal zat weer niks in mijn schoen gehad hetgeen waarvoor ik had gevreesd ze zijn wel langs geweest want de suiker en die wortel zijn gejat Mijn deur zat echt hartstikke dicht met drie sloten, tegenwoordig verplicht dus hoe heeft men mijn vesting genomen want binnen zijn ze echt gekomen zelfs mijn alarm was afgericht Ik zong…

Die vesting moest en zou hij overwinnen. Hij stuurde twee verspieders in de stad om de verdediging te gaan begluren. ’t Betrof vooral de sterkte van de muren. Ze werden bijna in hun kraag gevat. Maar Rachab, voor één Shekeltje te neuken, verborg ze in het kastje van haar keuken. Zodoende redde deze hoer hun leven.…

De tralies door zijn dromen; die zijn blik blijvend vertroebelt; die de vesting van zijn ziel heeft versteend. Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz. Een glimlach werd aan hem ontnomen door die bittere traan die al hetgeen vertroebelt wat reeds was opgedroogd voor het door hem kon worden beweend.…

praten tegen lange rijen stenen, aaneen gemetseld tot een starre muur, geen venster om het licht van vrijheid te omhelzen en geen deur om alle waarheden buiten te sluiten kille dwazen nokkelen met hun knokkels tegen de grijze voegen, de zwakste schakel in deze donkerrode doorgelegen vesting - niets is minder waar, de hechting is sterker…

Kom in mijn vesting, dan sluit ik de poorten.…

Fris avondlicht komt los uit zomerzon, is een stille sluipvos, die hier vreedzame vesting laat smaken. Binnen de stammen, met meloen bestreken, zweeft de pas ontwaakte uil langzaam rond; zijn vleugels roepen naar alle windstreken.…

wind woelt door het gras een zeis die lucht snijdt door hardgroen tapijt breed omgeslagen op zware klei nat en breed een hark met wilde steel beweegt naar de vesting van de dijk doof in rust voor de halmenkust waar bovenaan hekken als verwaaide stutten staan een wijde rok die traag schokt om het lijf ruw als een windvlaag in het…

Als een schaduw draag ik het met me mee herinneringen vlagen van mezelf delen uit de tijden die met het strijken, het meer wijken van de jaren minder deelbaar voor mij zijn Opgelost vervlogen uit mijn jeugd de buurt als vesting van mijn idealen mijn hoop, de eenvoud die zo kostbaar is, alles wat van toen tot later maakt als troonzalen…

kringen met hun scherpe kelen een malende schroef tegen de hemel aan de andere kant ligt ook zee met een rand van schuim die opschuift terug kruipt zonder overleg rustig de ijle boog van de stemmen boven spelende kinderen verheft het eiland is even lang als de bries in blauw spoelt onafgebroken speelt zand tegen zee een vrije vesting…

Oudste gebouw van onze Vesting, tijden meegegaan, eeuwen blijven staan. Statige oude dame die speelde met de zon. Stormen overleefde, en oorlogen doorstond.…

`ik ben de vos’ zegt hij en gij slechts een onnozel wezen, de wereld verdampt met de adem van zoveel verschroeid vlees zie mijn woning, een vesting tussen de braamstruiken met maar liefst vijf voordeuren en een woonkamer waar de zintuigen tussen het bloed en botten slapen Ik verstar, de aaibaarheid van zijn onbereikbare binnenste wend…

Stad van Jeruzalem bewaakt je vesting voor je gaat vallen. Jeruzalem, vrees met gemengde gevoelens, hoor je bevolking schreeuwend roepen, deel jouw rijke geschiedenis, verlochen niet. Pijnlijk hart uiteengerukt in vele delen. Elendeling, ontvlucht de stad door de Zion poort.…

Het eekhoornpaartje leeft vredig in de vesting, smult van fruitbomen. Een gordel van rust uit blauwe, zwakke branding en witte huizen omringt schappelijk vertier in de drukke kustplaats. Amandelsoep vloeit; haar smaak, schoon onbekend, wordt "opwekkend" verklaard.…

Ik nader jouw vesting, zwier het harnas in de gracht Soms wil ik terug in de schaduw van moeders vleugels. Me glashelder herinneren hoe ik uit de schoot floep Met vader als kroongetuige Waar is hij nu? Zijn zacht bevel verstuift en kriebelt mijn oor, Zoals water uit een slang in een waaier valt.…

Maar met haar weerstand brokkelt ook haar vesting, De eerste barsten in het steen. In het donker zelfs, ziet ze zijn ogen. Ze voelt zijn warmte en hij kijkt haar aan. Ze slikt en vechtend tegen het trillen, Laat ze haar handen over zijn lichaam gaan.…

Hij trok zich voorgoed terug binnen de solide vesting van zijn onweerlegbare woorden, bouwstenen. Liever wilde hij de slavernij van zijn literaire geworstel, dan het koningschap in een voor hem altijd rauwe wereld. Hij maakte zijn eigen wereld wel, met als manifest het omdraaien van dag en nacht. Verhulling. Vermomming. Onnavolgbaar.…

Worden één Mijn handen verlangen Jouw mooie lijf te strelen Zandkorrels op jouw huid Fier-fors bouwend tot mooi kasteel Een vesting van eenheid Entiteit geworteld Mijn kus op jouw lippen Nachtzoen voor een heel mooie vrouw 'k Wil jouw lijf (met olie) Heel erg graag masseren Zacht wrijven en kneden In oprechte liefde voor jou Mijn…

Castle Cornet en Maison Victor Hugo; extravagant hoog boven de stad gelegen Een ballingschap van 15 lange jaren hebben echt enorm bezield Fraai uitzicht over haven en imposante vesting. Hoofdstad St. Peter Port Prachtig perspectief vanaf kade Mooie natuur.…

En ik, in de vesting van mijn huis de lichtjes opgehangen in mijn struik het plastiek boompje, zou ik dat weer, de glinsterende ballen voor sfeer? Mijn hart, hoe is het daar zoekend naar gezelligheid en zin om deze tijd van 't jaar?…

De ekster, op een top verheven, Waar de haag naar boven schiet, Laat zijn schalkse blikken zweven, Of zij hem een schuilplaats biedt, Om zijn vesting in te bouwen Met een kleine, open mond, Waar hij ver in 't rond kan schouwen, Of me' een aanval onderstond; Straks vlecht hij een dak van doren, voor zijn jeugdig broed beducht, Dat geen havik…

Verscheur het vesting-walgordijn, Vernietig schans en ravelijn, Demp met uw lijken-tal de gracht, Verpletter met uw overmacht De heldenschaar, die u weerstaat, En in wier gutsend bloed ge u baadt; Gelijk de voet van d'olifant, Een leeuwenwelp vertrapt in 't zand.…