Alle inzendingen over veter OR lot OR slank

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Klaarmaken voor de receptie Alles moet pico bello zijn Denk aan je promotie Schoenen opgewreven, veters strak En dan: de veter rechts zegt knak De breuk zit middenin Schiet op zegt m’n vrouw In feestkledij We moeten scoren HIJ is er bij Dan maar een knoop De auto in en weg Met het glas in de hand Babbelend met deze en gene Neigen hoofden…

Van uit het beslapen bed Zie ik jouw slanke silhouet Mijn nieuwe liefde op het balkon In het licht der opkomende zon Je lange zwarte haar, slanke benen, ronde billen De niets verhullende sjaal rond je slanke leest Je ritmisch bewegen bij de romantische gitaar Laten mij weten, je bent nooit de mijne geweest…

Voor jouw onvoltooid talent Abdelhak Nouri In de knop gebroken Een groot talent al uitgewist Nog voor het groot publiek de schoonheid van jou voetbalspel mocht ervaren In de knop gebroken Je jeugdige beminnelijkheid Je liefde voor je ouders Broers of zussen in de knop gebroken nog voordat jij de hand mocht vragen van haar die jij…

Veters rijgen de plooien uit mijn waan.…

In het Verdronken Land van Amsterdam Heeft men een handgeschreven tekst gevonden Een rol met leren veters dichtgebonden Verzegeld door een cryptisch monogram Het heet: “de Openbaring van Johannis” Kan iemand mij vertellen wie die man is?…

Ik zie de zon het blad verzilveren, van de ranke, slanke berk, achterin mijn tuin. Die ranke, slanke berk waarin een zwarte merel, melodieus, zijn eeuwenoude lied vervolgt, als een rhapsode.…

laat de veters springen van het ijzeren corset dat je insnoert in je ogen zie ik vonkjes die wachten op ontbranding liefde raakt je aan voel de vederlichte streling van een pauwenveer die je huid tot leven wekt…

In de donkere krochten van de metrogrot mensen over elkaar heen struikelend daar tussenin een vrouw met bruine strengels haar en witte schoenen met blauwe veters een vuilnisbelt van geluiden over haar heen gestort toen ze plots 'zacht' zei.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik zal vogels laten stijgen om met mijn blik nog verder langs je slanke hals te kunnen reiken gras zal in het prille groenen je schoenen overbodig maken om je voeten heerlijk zacht te kunnen raken jij kent als kind de wind die danst door je haar waar zon het blond in lichte krullen draait ik weet dat jij vroegtijdig…

ik heb stenen gemetseld slanke arcades gemaakt verbonden wat aarde heeft los gelaten in ons nietig bestaan met jouw lieve woorden waste ik mozaïek de krachtige taal die jij temperamentvol uitte mocht ik als specie gebruiken je lach was als een beek in mijn tuin waar tussen rotsen je ogen de subtropen haar schitterendste bloemen…

Natuurlijk ben ik thuis als man de baas En als mijn vrouw mij niet zo wenst te noemen Krijgt zij gewoon haar vaste bosje bloemen, Maar dan wel in een iets te slanke vaas En ook laat ik voor straf haar ’s avonds los Met Bello in het slankedennenbos.…

(Dansen in Bohemen) Grenzend aan een Wolk van Weelde Draaiend om contouren van een strak gewelf Slepend de ronding van quick-quick-slow Genietend van mooi Praag haar kunst en cultuur (Dansende huis) Vlot dansend in Mooi Bohemen Swarovski-kristallen Zij-aan-zij met strass Versplinterd' vormen Picasso. Braque Praags' Zwarte…

jij bent ooit groen geweest een rozetje bladeren rustend op een slanke leest wortelde stevig met een krachtige root de vruchtbare aarde deed jou veel goed je bloeide voorspoedig tot het tij keerde grondwater daalde vervuilde omdat niets het filtreerde jij hebt het rozetje in de overlevingsmodus gezet en door tegenslag…

Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

Het lot speelt een rol.…

plotse ruk in het edele hart geritst alwaar men, zo de mens is het tracht vast te klinken; men zoekt immers niet het gemis doch wil het liefst in het hemelse langzaam dromerig wegzinken de helse nevel, immer aanwezig ligt, geheel aards,op de loer hij kent geen generaal pardon of geeft mij meer eer dan jou nee, het is het onvoorspelbaar lot…

Na zoveel overwinningen Hebben we dit keer gefaald Van elkaar verloren En het lot dat zich herhaalt... De visuele cirkel Blijkt steeds weer rond Wat bestond dat bestaat En wat bestaat dat bestond... Misschien is het dit keer anders En zijn wij bevrijd Van het spelende lot En de moedeloze onzekerheid...…

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

Terwijl ik andere lippen kus en donkere haren streel en de zon zijn best doet om jou uit mijn hoofd te branden. en jij ver weg bent je lichaam geheel zomers en zachtheid dat verwend wordt door gebruinde handen. We komen elkaar weer tegen, veroordeeld tot jou zo lijkt het wel, als mijn vrolijkste paraplu in najaarsregen…

Op het einde van de dag Staar ik even door het raam, En weer ben ik alleen Met mijn gedachten, m’n dromen en fantasieën Ze ontroeren me, Enkel onuitvoerbare wensen zijn mijn lot.…

toevallig ben ik ergens opgeraapt als onmens uit het ongedierte verrezen ik draag een gele pruik - en sleep me onhandig van scène tot scène de hemel in een schuine helling is mijn onderdak, mijn lot trotserend in deze beschaving zingend in het morgenlicht ken ik geen regels van protocol in de broze wereld omgeven…

Onbegrijpelijke mens, je wilt het Paradijs niet, je wilt niet wat je wenst, je wilt je eigen lot, je leven, je angst, je gevaar, en je dood.’’…

geliefden zonder de één is de ander waardeloos waar het lot met de bijl in kliefde als vermolmd hout poreus en broos (Aan de hopeloze ziel)…