Alle inzendingen over vicieuze cirkel

vastgeketend in een vicieuze cirkel begeef ik mij in het vertrouwde, net zoals mijn omgeving waar ik aan vast blijf houden, niet loslatend zit ik in de sleur die gaat maar door, door, door en door…. Vasthoudend aan het vertrouwde Blijvend vastgeketend in de vicieuze cirkel van de oeroude loepen…

Slapeloosheid verergert tinnitus Zoek ik de slaap, dan fluiten mij de oren, Door dat gefluit doe ik geen oog meer dicht, En wakend in de nacht valt het niet licht Die vicieuze cirkel te verstoren. Mijn ogen worden nu omringd door wallen, Omdat ik fluitend niet in slaap kan vallen.…

De vicieuze cirkel betiteld het wederkeren. De ontwikkeling kaatst tegen vier muren. Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel. De productie is gebaseerd op presteren. Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…

Het is wat in jou leeft wat jij de ruimte geeft veelal tijdgebonden onomwonden Alles op zijn tijd geheel voorbereid in dat levenspatroon leef jij gewoon Wat als je uit die vicieuze cirkel stapt op een dag zomaar uit een ander vaatje tapt Proef en ervaar eens wat je nu mist vertel me, heb je jezelf in wat bij jou past vergist?…

Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen, de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen. Gevangen door mijn dromen, gevangen door gedachten, verdwaald in een gebied die mijn keuze zal minachten, want voor de één zo duidelijk, voor de ander tegenstrijdig de keuze die wij maken, is in dit leven niet gelijktijdig……

cirkel van de eenzaamheid……

cirkel van middelmatigheid waarin wilskracht terugkomt om weer tot inzicht te komen…

cirkel van maatschappelijke degeneratie te treden gebedssnoer en de hoofddoek geven geen soelaas in hun stil herinneren het is vochtig en kil mensen worden vroeg oud zonder zon van binnen…

Zwervend in gedachten Kon ik de waarheid wel ergens vinden na heel veel strijd maar die happen zijn zo snel genomen 't kwaad was dan alweer geschied voelde ik me alweer schuldig maar dat hielp me niet ik leefde in een vicieuze cirkel in de spiegel zag ik mezelf dan staan vol afkeer keek ik naar mezelf en at er vervolgens weer wat kilo…

In deze snelheidscultuur wijst elke klok uur na uur op cijfers van winst en verlies Vicieuze cirkel rond ‘hebzucht als devies’ In ‘t leven onder strenge heerschappij van economische dwingelandij wordt stille tijd ons ontzegd en het meetbare opgelegd We laten ons sturen en jagen ook al willen we onthaasten, of vertragen We vragen om geluk…

Wanneer ze komen om mij aan de tand te voelen over de wandaden, al of niet door mij begaan, begeerte of de schaamte die me teistert, onrust me kwelt tot op de bot een kaal geraamte ontveld, tot aan mijn DNA code In die blauwdruk eindigt en begint het leven, het is een vicieuze cirkel waar ik geen vat op krijg, het zal eens…

Aan elastieken draden van onvoltooide processen, in processies meegetroond op de bolderwagen van de tijd, verwoord in gerecyclede patronen, in neonkleuren, in zuivere willekeur vergeten, langs de lijnen van een dubbele moraal waarin oude krassen te diep zijn ingesleten, maakt rechtlijnigheid plaats voor vicieuze cirkels, spreekt in kern…

Gekrenkt boven het firnamentenboog, staat een clichématige vicieuze cirkel, dagelijkse werkzaamheden, die ik veranderen zag. Jij kon niet blij voor mij zijn, niet gelukkig was je, dagen met je zelf op zoek.…

cirkel blijft rond Wordt doorbroken door nieuw leven en nieuwe hoop Het ijzige hart smelt meteen Gevuld met zonlicht, minder alleen De buitenwereld lonkt weer als de vlieg en de stroop Komt de verlichting net op tijd?…

Zeer aangedaan om dit van dichtbij te beleven en ervaren daar woorden tekort schieten over wat ik zag: een medemens die ongewild diep getroffen is door ellende tragiek en ook nog eens in een vicieuze cirkel leeft waar heel moeilijk is om uit te breken.…

Vicieuze cirkels blijven, draaien denkend, dat het ze niet meer zal lukken, namen op het unieke moment een toonaangevende beslissing. De mislukking faalt, kan tussen lijnen lezen hij kent zijn oude boodschap bezweert zijn eigen missie, management onafgemaakt corrigeert zichzelf, durft bijna niet meer te dromen.…

Kansarm elke echte kans ontnomen droge waarde zonder dagelijks brood, in een vicieuze cirkel terecht gekomen. Kijk gelaten naar de andere sparteling.. gewoon ellendig worden 'blootgesteld'. Moedig arm geleefd, arm zal sterven, moedig rijker, een speling van het lot.…

Het is mijn lot, waar ik keer op keer mee word beloond Door lasten krijg ik spanning Door spanning krijg ik lasten Het is een vicieuze cirkel, met één waarschuwing, dat ik op moet passen. Slapeloze nachten Kom ik er ooit nog vanaf? Epilepsie hoort bij mij. Maar ik ben bekaf.…

Maar als ik mijn ogen sluit, En ik voel mijn ware ik van binnen, Dan kom ik deze cirkel uit, En kan ik steeds weer opnieuw beginnen.…

zij telt de dagen af en hoeveel stappen van hier tot aan de finish oneindig in het vierkant blijft een cirkel vicieuze eeuwigheid verdeeld door wat onmetelijk is wordt ook zij -uitgeteld tot nul herleid…

In de hoeken van mijn leven wonen de cirkels, vicieuze en kolkende gedachten, kronkels en bochten. Alles ook chaos is waarheid, Ik ben pentagram. Rechtlijnigheid voedt mijn strijd. Ik zie de puntige realiteit en vlak deze zo nodig af, op dit moment is het niet veel anders.…

het gebrek aan erkenning doet de weegschaal overhellen naar donk're kant aandacht vragen wordt gewichtiger daar kritiek onbewust hun zijn bevestigt gaat men op zoek naar verdoving om het leed te lenigen zo de leegheid te omzeilen…

Voordat de eerste zonnestralen mijn huid raken heb jij door een zoen mijn ogen laten ontwaken. Met die opgewekte tederheid dat ik de kou vergeet daar ik jouw gekleurde iris zie door mijn oogspleet. Mijn hart smelt door de temperatuur in mijn lichaam totdat ik weer de eerste zonnestraal voel door het raam.…

met vele kringen grijpt de cirkel hier de… macht!…

cirkels op een stuk papier, vreugde en verdriet worden weggehaald uit vicieuze ondoordachte lijnen jij tekent mijn grenzen, een tweedimensionale figuur perfect en rond, stuiterend teken je op stevig gekleurd papier via de rand van het onvermogen, als een naald die weleens over de stiklijn gaat ..en die de pijn kent.…

Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld. Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…

Geef mij de schubben van het gulden vlies, deken van visionairs, meer meetbaar dan voorheen, vooruit te lopen in de schreden van kwetsbaarheid, omgord ik het zwaard van woorden als botte bijl, als ik het vege lijf wil redden altijd in eigen vooroordeel? ben ik de groene weiden die door de wereld wordt afgegraasd een onverteerbaar…

Gedachten draaien in cirkels, de aarde in het rond, 'k wilde je één keer zeggen, wat ik werkelijk daarvan vond. Even gewoon tegen je aanleunen, praten zonder geluid te maken, begrijpen zonder woorden, één blik is genoeg, da's de aandacht die ik van je vroeg.…

Net als alles beter lijkt te gaan De wereld weer wat mooier is En ik me er doorheen kan slaan Gaat de hele zooi weer mis Alles komt dan weer eens boven Weer een diepe diepe val En 't is dan moeilijk te geloven Dat 't dan toch weer goed komen zal En net als alles beter lijkt te gaan De wereld weer wat mooier is En ik me er doorheen kan…

Mijn zoon werd oom zijn vrouw werd tante hun kind werd neef mijn dochter werd moeder haar dochter werd zus haar man werd vader mijn man werd opa mijn dochter werd moeder haar moeder werd oma en zo is de cirkel weer rond dus,want mijn dochter is moeder!…