5379 resultaten.
rozen
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.550 Als bloedkoraal zo rood
Druppels
Als tranen op de blaadjes
Glijden langzaam omlaag
Zacht op moeder aarde
Zonnestralen
Op moeder aarde
Zullen deze druppels van tranen
Verzachten en verdampen
Dan bloeien deze rozen
Als bloedkoraal zo rood
En wijken de blaadjes
En leggen hun hartjes bloot…
Rode Rozen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.976 Ooit
Droomde ik
Van een bloem
Verlegen in mijn handen geduwd
Nu
Nog snel voor het vertrek
een kus van mijn lief
mijn lief
En een heel boeket
Rode rozen, rode rozen
Met een fluister in mijn oor
Ik houd van je.
Ik houd van je.…
rozen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 530 Mijn rozenboog,
bijna twee meter hoog,
met het dode hout op zijn lijf,
snakt naar de nieuwe bloemen,
want hij weet met het ongemak
geen blijf.
Hij tuurt naar de zon,
tussen de wolken,
zoekt naar warmte,
maar het zijn regendruppels,
die de lucht bevolken.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 953 Dat kleine meisje,
helemaal vooraan,
met die rozen in haar handen,
is zij wellicht de dochter?
Nu staan ze eindelijk stil,
bij het open graf,
en prevelen hun gebeden.
Het meisje stapt naar voren,
dapper, sterk en vastberaden,
en ze legt, liefdevol,
haar rozen op de kist.…
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.587 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.211 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
versmelt mijn naakt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 332 tussen drog en droom
rijdt werkelijkheid
haar scheve schaats
ik wil niet dat
mijn hunkering
in helderheid op gaat
ik neem je hand
steel je vingers
maar geef jou geen kans
kus je lippen
roze rood en bijt
de smaak van bloed
pel mijn sluiers
één voor één
ontdek de warme vloed
door vuur
versmelt mijn naakt
met jou en dan voorgoed…
Jij bent mijn oorsprong
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 486 breed
en warm
golven woorden
over lippen
dorsten vingers
langs
liefde, rood
en gewillig
jouw vuur
wil ik zijn
in duizeldiepe kreten
jouw stroom
die in extase schreeuwt
je geurt zo
speels
naar kleine rozen
zo lispelzacht
in het vreemde zwijgen
en wanneer
je schouder naar
morgen danst
waait het leven
door onze…
op de droomlijn
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 513 kleine vingers
en schaterende vogels
onvoorwaardelijk…
Zij, liefdesinstrument
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 4.207 Gelijk een glanzend erotisch instrument
zo wordt het voluptueuze lichaam bespeeld
vingers beroeren de roze verharde knoppen
zij spannen de onderhuids gevoelige snaren
stuwen haar trillend tot ongekende hoogte
Om dan over te gaan in een passionele paringsdans
en ritmisch golvend ineen te smelten
omringd door exotische vrijgekomen geuren
welke…
De naakte feiten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 In feite zijn er meer vragen dan antwoorden
in feite zijn er meer doornen dan rozen
in feite zijn er meer mieren dan hopen
en in feite is er meer verbijstering dan geloof
in feite heeft een aap meer haren dan tanden
in feite heeft een mens meer vingers dan handen
in feite zijn er meer spijkers dan hamers
en in feite zijn er meer slachtoffers…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
zomerstorm
gedicht
4.0 met 106 stemmen 48.621 de laatste woorden
onuitgesproken
wenken even bij het afscheid
wanneer mijn vingers
nog een streling vlechten
doorheen
de hartslag van een dag
de nacht weet niet
hoe
jij mijn ogen vangt
in zachte, stevige handen
wij
elkaar mateloos bestelen
in elke speelse, roze lach
ik wil wachten
dichten
onvertaalbaar
beroeren als een windekind…
Een wegwuivende lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 weer lopen vingers
over levenslijnen
zoekend naar begin en einde
ogen vragen om
bevestiging met een diepe zucht
wel heen maar nog niet terug
het pad van rozen
was voor jou nooit weggelegd
jij hebt er mij niets van gezegd
dan viel er stilte
overgaand naar orde van de dag
ontwijking door een wegwuivende lach
lijnen breken waar zij…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.037 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.…
Inniger dan het licht
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.355 ik schreeuw naar de zomer
wil bloemblaadjes rapen
jouw wang doen rusten
in mijn hand
onder de maan leg ik een spiegel
wil sterren voor je raken
maar de hemel valt in stukken
wanneer een rimpel beweegt
mijn vingers scheuren
langzaam de rand
van de lente, rozen
zijn nog onooglijk klein
ik sleep het zomerlicht
tot in mijn buik, streel…
Gedegradeerd tot... ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 Een veld met rozen zuigt de blik
in beloftevolle wervelingen van
parelende dauw op beide lippen.
als fluweel aan de vingers,
huivert het in de sprookjes en
in de doornen van het brein.…