Alle inzendingen over vlaams blok OR kantine OR school

Het bekampen van de hedendaagse vijand En het ontwijken van mensen gaan hand in hand De explosieve aanwas dezer pandemie Eerst lauw onthaald op hoongelach en apathie Het hing volgens virologen al in de lucht Drie F-35’s meer blijkt nu pas spilzucht Door onze grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen…

je rolt in eindeloze cirkels rond maar ik heb je voor het blok gezet je uitloop is belet door vierkant en gedrongen heb je gedwongen tot een stil moment van rust een overwegen of bol en blok nog samen kunnen leven…

woorden lijken gestolen de zin ervan ontgaan blijft maar malen als 'n molen of er toch iets zal ontstaan wolken zijn gebroken is de zon weer in 't zicht zijn de kelken weer ontloken in dit vrolijke ochtendlicht…

De zon zette water en wimpels in vlam. De hijgende heikar bleef halen en vieren; de beukende hartslag van 't nieuw Rotterdam!…

in de metro zat je en je schreef een gedicht tussendoor op je ipad het gerommel in de tunnel in het donker van het ene station in je leven naar het andere alvast het verlangen naar een cappuccino en wat kletsen in de kantine en dat elke keer weer gelukkig nog net voor die dodelijke knal…

Het heeft enorm veel nut, de ramadan Geen friet, Big Mac en snoep uit de kantine Je houdt jezelf in toom, krijgt discipline Dit jaar was ik het dan ook écht van plan Maar na één dag vond ik het mooi geweest Wel vier ik wekenlang het Suikerfeest!…

Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid in de deugd van de herinnering, vuurspuwend als een draak in het onweer van het oog: Blokken gebouwen uit het gesteente, blokken ogen uit de ziel, blokken theater uit de dood.…

Elke dag met blokken aan mijn voeten stap ik naar school met angst gedragen door plicht die roept geslagen, uitgelachen steeds opnieuw vergeten heb ik het tellen van talloze blauwe plekken ik kreeg steeds weer alle schuld al deed ik niets verkeerd mijn zwarte kleding deelt in mijn droefenis zo hoop ik onzichtbaar te zijn in mijn…

Op een van de tafels In de transparante kantine Ligt een appel zonder thuis. Op een van de tafels In de kantine van de verte Ligt een appel zonder bewustzijn, Zonder de wens om te worden gegeven. Kek-kek-kek! Kek-kek-kek! Vie-bie! Kauw-kauw-kauw! Kek-kek-kek! Kittiweek! Kie-urr! Kie-urr! Kauw-kauw-kauw! Tsju-ik!…

het heden verbrandt illusies van verleden in vlam van liefde 8 juli 2010…

mijn nachtkaars gaat niet uit helder brandt zij in duistere uren haar kleine vlam behoed ik op dwaallwegen in mijn leven jaar na jaar hernieuwt zich het innerlijk vuur van Kerstmis .…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Net aangesteld krijgt hij alweer ontslag Geen commandeur meer bij onze marine Nooit meer de ‘blauwe hap’ in de kantine Alleen het uniform – geen strepen – mag Als troost klinkt daar een stem uit opa’s graf Wees blij Alex je komt er goed vanaf…

verzorgingsstaat mee op en ontberen nu elementaire verzorging Men zorgt er ook voor dat de Vlaamse giraf nu zoveel mogelijk als giraf kan leven Het is 12 uur ’s avonds, hij is moe Welterusten mijnheer de minister-president…

Daar was je opeens uit het niets ik viel voor je als een blok uit het niets is er nu iets tussen ons er is iets een gevoel liefde ik hou van je…

Mieren gaan hun gang op de natte berkenbast Ik sta voor het blok…

Ik sta voor het blok Op de natte berkenbast trekt een mier een spoor…

Toen de voetbalclub moest verhuizen, door toedoen van al die muizen. Stond ouwe Joop te grienen naast de deur, want hij was onderdeel van het interieur!…

Dat hoor ik steeds maar om me heen Kan er nog geen begrip voor hebben en voel mij met studeren zo helemaal alleen Dan...dat diploma, dat papiertje Dat maakt mijn hele zwoegen goed 'k Heb niet voor niets dus zitten blokken Nu pas begrijp ik waarom het moet. Aan mijn 15 jarige zoon, 1996…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

Broeierige juliavond De dag is rond De klus van weer Een schooljaar geklaard Rij naar huis, voldaan Dat ik mijn bijdrage Kon leveren aan weer Een generatie die De school verlaat Mijmerend over Het voorbije werkjaar Zie ik aan de donkere Hemel vlakbij een vlammenzee - Een passerende auto Heeft vlam gevat De bestuurder…

Vlaamse meisjes hebben net iets meer ze hebben streken maar dat kan me niet schelen o nee geef mij meer van die Vlaamse genen ojee ojee! Van politiek hebben ze niets te vertellen maar van je hoepsa dat lusten ze welle ojee geef me meer van die Vlaamse genen ojee ojee!…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

bruine blokken opgestapeld keurig op een rij houthoop 27.04.03…

ik heb mijn blokken gepakt zij waren netjes gelakt na een speeltijd vol butsen en krassen vroeger wilde ik groter en hoger stapelen en meer tot het fout ging die laatste keer het bouwen was afgelopen ongebreidelde groei uitgesloten het spelen voorbij tijd voor echt leven belangrijke zaken maar ik kan het niet laten blokken zijn…

School is saai dat weten we allemaal niemand vind de leraren leuk maar onderling liggen we in een deuk…

het komt in blokken en maken mogelijk ze jokken met brokken en geef mij eens ongelijk dat ik daartegen reklameer…

de vlam was gedoofd de zuurstof was op jouw liefde geroofd door een egoistische snob. Ik zag je in de stad mijn hart vatte vlam het doofde direct toen ik zag met wie je kwam. ik zei je gedag je keek me vreemd aan Het was om haar dat je mij liet staan ik liep door met een gloeiend hart en wacht op jou met smart.…