Alle inzendingen over vlakke OR tekeningen

ach ja mijn kinderjaren die afreisden met de snelheid van het licht wat ik er nog van heb is een tekening van Willem Minderman in een prentenboek uit 1952 Lejo van Kuijeren…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Tekenen met woorden, witte roos met woorden, arend met woorden. Oorden wit tekenen die arend worden. Een roos tekenen met witte woorden is als een vliegende arend boven het wiegende kroos in een kleine witruimte. Ontwarend broos. - zichtbaar. -…

na zijn overlijden Herken ik de tekens De tekens aan zijn hemel Dat ik me nu pas aan 'het lezen' kan wijden? Stel ik in verwondering vast.…

tekens uit een ver verleden verlokkingen en kunstig bedacht samenhang en de Yggdrassil tekens van spiritualiteit geheimzinnig en mooi tekens van leven ver voor ons N is Waldh God van de friezen rustgevende bosgod hij geeft genezing Inspirerend, maar de wereld blijft chaos.…

ach ja mijn kinderjaren die afreisden met de snelheid van het licht wat ik er nog van heb is een tekening van Willem Minderman in een prentenboek uit 1952…

Ik keek in mijn ogen en zag wat licht Dit klopt niet maar allicht Ik wilde de leraar met een tekening verblijden En een slechte indruk vermijden Ik heb de tekening maar gegeven Maar de vraag heb ik echter nooit begrepen Ik was zo.... wie zo anders Als ik iets of niets op een vel zou tekenen Wat zou dat betekenen?…

Ik wilde geen tekening maken. Ik wilde niet schilderen. Toch wilde ik iets op doek. Mijn geheugen bleef kloppen. Ik zag het vrouwengezicht voor mij maar het was omgevormd in streepjes. Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren. De omtrek had mijn hand ook ontweken. Toch verschenen haar ogen, met een verleidelijke blik.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ik droeg liefde en kind verder verder dan het sterven en de bomen in mijn bed de rillingen aan het raam gleden om flarden landschap en altijd door de wind ik herinner me mijn huid witter met de deuren dicht het licht was toen en ik ben nu de dood loopt om en om * afbeelding : Art Dekat ©…

En komen we elkaar vervangen, wordt de hengst van passie als overwinnaar bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen en verschuiven tekens aan de evenaar.…

Verbijsterd staan hun gezichten ingelijst en generfd als vermolmd hout tekenen de jaren oud zeer De heer draagt zijn masker, onkreukbaar naast zijn bloemende schoonheid Voelbaar ontbreekt de chemie Haar tere handen schrijven een geheime liefde Haar tranen branden als inkt in zijn ziel breekbaar is haar vuur gestolen door hem, haar…

Wat je zegt is waar binnen de context van het doel dat je voor ogen hebt maar niet iedereen heeft hetzelfde doel dus zweeft waarheid ergens tussen stilte de muggen bij de vijver zwijgen het spiegelbeeld van de natuur kent nu slechts toekomstdromen van vergankelijkheid in tederheid consumenten zwerven naar het winkelwarenhuis voor…

Een grote envelop, door kinderhand beschreven, fleurt mij altijd op een parel door een kind gegeven De inhoud is ook deze keer een kunstwerk van formaat een lieve verrassing altijd weer met een trotse tante als resultaat…

Nee, tekens verschijnen als -- ze niet nodig zijn.…

kleine tekeningen gekerfde tekens in het oude hout als het schrift van woorden van goden in het eiken een zwarte kring verborgen onder de sleutelbos mijn gesloten hart onhoorbaar ernaast…

Bij de bezegeling van de koop, werd de hand fijn gedrukt men vergat echter, dat de tekening net zo belangrijk was, ondanks dat men vroeger zei: dat een man’ s handdruk evenzeer telde als zijn tekening!…

vlak boven de bomen staat laag nog de zon ik sta te dromen vlak boven de bomen waar laatste stralen schromen bijna leeg die warmrode bron vlak boven de bomen staat laag nog de zon - rondeel - uit "Achtertuinen"…

vanavond heb ik mij gelaafd op plekken in de stad verspreid heel dankbaar voor het degusteren van wat geestrijk vocht een eeuwenoud recept dat doorgegeven werd in dienstbaarheid en dat tedju door weet ik wie in kwade trouw werd doorverkocht ik weet ook wel dat nuchter zijn vandaag mijn part niet is en dat mijn oordeel wat gekleurd is…

Van je gezicht zie ik de komma, rechts, vlak naast je mondhoek. --------------------------- uit: 'Buigzaamheden', 2002.…

Het hart van deze bloem, van deze familie, breekt Het loof is reeds verkruimeld en de teint is al lang verbleekt Hier, in dit schemerhuis Hier, in dit lang verzwegen verhaal Hier, in dit vlakke Nederland…

Geef mij maar de wijdsheid van het vlakke land met prachtige vergezichten; Ik zie de bloemenvelden en het strand. Geef mij maar de wijdsheid van het vlakke land. Ik rijd op mijn fiets langs het Ouddorpse strand en ga op bezoek bij Goereese nichten. Geef mij maar de wijdsheid van het vlakke land met prachtige vergezichten.…

De tekening van Van der Valk's parkeerdek dat met een rotklap naar beneden viel is niet meer vindbaar bij Gemeente Tiel die bouwvergunning gaf. Ik vind dat zéér gek... Een bouwvergunning zonder tekening vereist een zeldzaam soort berekening.…

In het holst van de nacht toen de maan zich achter wolken verschool heb ik met mijn bibberende hart tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven in vroegte van ochtendregen begon ik aan mijn brief voor een vreemde verte ik vertelde hoe trots ik was op mijn tekeningen en mijn geloof in liefde.…

beelden indringende beelden vertaald in woorden zes miljoen woorden voor allen eentje eentje voor mij tekenen vele keren tekenen in grote boeken boeken vol vredige beloftes pas toen waren we vrij…

van de naakte vrouw genoegt mij een tekening op de gang een zon…

doorgaande tekens haar marmeren huid vertelt levensverhalen…

Vlak land, mijn vlakke land, Waar verontwaardiging regeert, Net als de rust, niets aan de hand. Vlak land, waar we graag gedogen, En de dingen doen die niet mogen. Waar onrust kraait, de wind waait. Vlak land, waar ’t altijd regent, Meneer pastoor nog altijd zegent En in het donker de kat knijpt.…