Alle inzendingen over vleugels OR wind OR verlangen

Ik probeer de wind te vangen De rusteloze wind Het is een soort verlangen Dat ik nergens anders vind Ik sta op de storm te wachten De storm zal als hij komt Mijn eenzaamheid verzachten Tot zijn gesprek verstomt Dan ga ik weer begeren Dat hij zich in m'n armen legt Het lukt me niet te leren Van dit eindeloos gevecht…

In het zand schrijf ik letters van gefluisterde woorden in de wind waar in de verte een zilvermeeuw jouw naam schreeuwt over zilte golven op vleugels van verlangen schrijf ik de dagen vooruit en adem weken in en uit langs het laatste vel dat zacht ruist in die ene schelp, ooit gevonden tussen zandstappen van gelijke passen richting…

Ik druk mijn vingers tegen mijn lippen Als laten ze elkaar nooit meer los En zijn ze verwikkeld In een innige omhelzing Ik druk mijn kus vast op mijn vingers Maar niet te stevig Open mijn lippen een klein, heel klein stukje En laat op de wind van verlangen Die mijn adem voorbrengt De kus brengen Naar de droom van mijn gedachten Laat het…

ik reis graag licht zegt ze legt haar vleugels af en laat ze drijven op de wind ze kan zonder verder reizen drijven is niks voor haar ook niet met vleugels…

en dichtbij alles leek scherper dan in het dal Het hart klopte onstuimig uit liefde wind troostte de tranen in de ogen vrijheid te voelen en te verlangen naar het toen van geweest, een vogel ontsnapt aan de tijd, een lied te brengen vleugels te laten groeien en mee te vliegen in cirkels rond te drijven op de luchtstroom eenvoudig vleugels…

daar gaat ze, stappend in de sneeuw zie haar fluister in witte ademwolkjes verlangend naar de lente oh heerlijk voorjaar dat ijsbloemen om haar hart doet smelten ze wil meewiegen op de vleugels van de adelaar vrij zijn dartelen in de wind met klaarte op kinderlijke trant in de zonnegloed vloeit het lentegetij in een opwaartse…

Geluk is als een vlinder die stil zit op je hand, haar vleugels zachtjes trillend als zij is aangeland. Eens in een cocon gevangen wachtend op de dageraad, rustig, stil en vol verlangen ingekapseld in zachtzijden draad. Plots met het eerste zuchten van een warme wind, is daar de schoonheid geboren van het nieuwe vlinderkind.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Een grote juffer klemt zich vast aan een stengel vleugels in de wind…

weerloos verlangen van buiten naar binnen…

Voor hem die jou ziet als jij je vleugels sluit zing jij de kleuren in de wind Je hoopt dat hij komt Je rent weg als hij kijkt Je sluit je vleugels en hij ziet jou…

Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen op de wind. Ik droom ervan om vrij te zijn. Geen verdriet, geen pijn. Geen woede en geen haat. Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon.…

Met kracht waait de wind de meeuw spreidt de vleugels uit en zweeft met gekrijs.…

Verlangen naar verderop (met dank aan Arthur Japin) - Beweeg! Op reis! Vlieg naar dat verre strand! - Mijn vleugels zitten aan mijn binnenkant.…

Op de vleugels van mijn gedachten zweef ik de einder voorbij verzonken in stil verlangen.…

Grote mensen zijn vergeten waarom wolken vlinders waren witte vleugels aan de hemel fladderend in zomerzon waarom de wind ze had gemaakt tot ze als sprookjes over dreven waarom wind ze had gemaakt zoals een kind ze had getekend Met een pluizenbol, een zilvermeeuw een vlieger die bleef zweven blote voeten liepen sneller als de wind je dragen…

laat de wind maar gaan zonder jouw moeders vleugels krijgt scheefgroei een kans…

onverdroten vaart hij verder in zijn smalle bootje op vleugels van verlangen trotseert hij alle stormen in het glas van licht tot verste duisternis…

De vogel is vrij, de wind is blij. Het is een minnespel tussen deze twee geliefden. Zoals de wind de vleugels van de vogel streelt. En de vogel erop vertrouwt dat de wind haar draagt. Dat kan alleen maar liefde zijn!…

vannacht droeg jij mij in luwte van je duinen het zoete zand van het verlangen omarmde ons lijf toen jij me bedde in het glinsteren van jouw schaduw die maanomspoeld de wereld daar herschreef jij sierde mij de huid met ’t strelen van de golven totdat jouw vloed zich op mijn stranden brak jij roesde mij met lippenzout en op de vleugels…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

mijn geest slaat de vleugels wijd uit mijn hart zoekt de ruimte de wind leent zich als levensstroom…

het verlangen om met gebroken vleugel verder te vliegen doet haar boven ’t grijze uitrekken stroomopwaarts verder reizen in onvergankelijk droomzicht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…