Alle inzendingen over vloeibaar ontvoert OR liefde

fladderend en onaantastbaar We blijven niet bij elkaar onkruid te wieden met een tandenstoker gras te knippen met een nagelschaar Maar zo maar uit liefde blijkbaar…

Johan Cruijff Cruijff creëerde Cruijffiaans zijn eigen taal ook in het Spaans En naar ik meen daarbij een vloeibaar heel Cruijffs Amerikaans…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

een beginnetje met troostende klanken de zielsverheffende stem van Hannah Reid zingt de wereld toe wie haar hoort wordt vloeibaar verlaat dit ondermaanse alles vindt zijn wonderlijke weg streeltjeszacht haalt zij haar hand over mijn hart dat sneller slaat zij ademt, huilt, hoopt met gesloten ogen vraagt zij om liefde een liefde sterker…

Vloeibaar vet is lekker en gezond Maar Zeeuwen nemen niet zo snel een gok Die willen toch het liefst een stevig blok Daar drijven dan de friet en snacks in rond Maar ja, met '53 in gedachten Was de voorkeur voor iets stevigs te verwachten…

ik wist dat het glas ooit zou breken samen hadden wij lang naar haar volmaakte vorm en transparantie gekeken zij gaf de hoge zuivere toon die als een droom kristallen muziek uit de hemel vibreerde daar waar anderen verscherfden in kwetsbare posities erfden wij de laatst overgeblevene van het stel in vloeibare herinnering dronken…

huid en huis verkocht voor kostbaar diamant loepzuiver van het eerste water als dagelijks brood eet hij groen gif een rubberen slang tussen zijn metalen lippen ademt solderend gas in keel en longen binnen zijn mond smeedt stof en zand nu is mijn vaders loden hoofd gezonken in opgestoken kussenslopen als vloeibaar…

Er staat een goudhaag in gestolen licht te mijmeren puur water deed hem opzien uit zijn winterslaap. De liguster heeft zijn mantel aangetrokken, ik heb hem stiekem geholpen want de dagen waren mij veel te bloot. Ik heb vandaag een lichtje ontstoken het werkt op ons gemoed; als je goed kijkt dansen de bloemen in hun perkjes.…

tijd wordt langzaam vloeibaar zonder bezigheid minuten rekken uren kleven bij gebrek aan onderscheid het staccato van de afspraak timing in ontmoeten is voorbij rust verteert het dagelijks gebeuren zonder zichtbare activiteit eindelijk het koninkrijk stil oplossend in een naderende eeuwigheid…

Eerste provocerend brandend tweede nonchalant ontvankelijk Tijd voor een automatische piloot probleemknoppen uitgeschakeld En zie ik vlieg en stijg tot eenzame hoogten Ik dans ik zing ik huppel ik spring speel luchtgitaar of Sax Ademnood draait zwarte vlekken Vliegend op lucht bereik ik de bodem Weemoed neemt plaats voor vloeibaar…

stilte was vloeibaar lichtte op in de zon kleuren bewogen in glinsterende scholen schichtig rondom tastbaar de vrijheid onbelemmerd het gaan onder dezelfde sterren en maan wij zijn diep in deze wereld gedoken weten nu iets van haar bestaan…

Hoe- wel de Dijk niet was opgehoogd bomen stukken klei- ner waren kribben nog in ontwikke- ling en jij en ik samen vloeibaar…

schoonheid is niet aan te raken ik ervaar dat met mijn ziel, een kwetsbaar baken, die roert, beroert en ontroert maar altijd is, ook tijdens gemis immers dan is het vaak zoeken naar troost of zalven van een wond dan schenkt een kleur of roept een beeld dat neigt naar liefde, naar het gebroken nabij waar de nacht de dag besteelt het lijkt…

er wijkt een maan af van het kleurloze behang als ik even een vleugel omarm een hap neem uit jouw gedachten gehangen in pergola’s voor het raam met de rug naar elkaar valt koud zaad in rulle aarde lossen we puzzels op in lauwe thee…

Maar jouw vuur smelt het ijs liefde wordt vloeibaar en dan 'en petit comité' gaan we samen op reis, gevoel is onbetaalbaar.…

Soms wou ik dat ik vloeibaar was als de gin en de wodka thans florerend in mijn glas. Wat zou ik vloeien naar het grondwater van je oude huis waar jij al aan mijn boetekleed weeft.…

Het slipje tussen haar benen stoppage tegen lekkage van vloeibaarheid dan kijken hoe ze slaapt met zachte knorgeluiden en opkomend hoog gepiep Hoe ze iemand met haar hand zoekt glimlacht en voelt dat zij door iemand wordt bemind…

Als mijn lichaam vloeibaar was Liet ik het wegdruppelen in zee Of misschien liet ik het op jou vallen Als regenbui Maar jij zou het alleen maar gebruiken Voor tranen Ontelbaar veel tranen Tot ik weggespoeld zou zijn Door drank…

Als ik de radio afzet wordt in de keuken de stilte zowat vloeibaar. Stiller nog dan buiten, je hoort de wind niet noch vogels fluiten. Ik sta omzwachteld met de grote stilte één.…

Kleine vampiertjes die ’s nachts tot leven komen gaan zwevend op zoek naar een vloeibaar maal, en ’s morgens bij het opstaan zie ik met anderhalf oog, ze hebben zich wéér aan mij gelaafd…

Ze spreekt met de stem die mijn gedachten laat stil staan dichtbij haar waar ik haar vloeibare ogen ontdek en weet dat mijn stem haar altijd zal strelen en teder volgen in haar zoektocht naar nieuwe dromen…

Vloeibaar en open worden merktekens van nieuw geestelijk vuurwerk.…

de ontluistering ,door zijn kapotte darmen, laat hem schreeuwen als vloeibare ontlasting door zijn broekspijpen druipt de verstarrende schaamte lijkt onverdraaglijk als hij de benodigde stappen zet tot aan de voordeur trillend draait hij de sleutel om…

kieren en spleten stapelt zich op vensterbanken dwarrelt op takken en twijgen het fladdert over stad en land welke zij zo in witte lakens legt als de wereld langzaam wakkert speelt blij het kind van de jeugd waar ouderen schrikkerig glijden langs en tussen het werkverkeer dat als slakken langs hen kruipt nu het witte aerosolen sneeuwt ontvoert…

Je bent in mijn tempel van passie beland en je geniet zichtbaar als ik je streel heel langzaam kruipt mijn brutale hand jouw huid voelt als vloeibaar fluweel Gewillig kronkel je onder mij door we raken verstrengeld in onze lust onze lichamen dringen allebei voor een zwevende vrije val als je me kust Mijn tempel van passie is door liefde…

Ik fluister het frêle ochtendlicht dat op je slapend lichaam neerdaalt Met vrije geest laveer je tussen dromen door Binnenin voelt alles als vloeibaar of kneedbaar Als een witte duif zweef je langs de verdichte lucht van het ondenkbare Intussen dek ik je toe door liefde aan lijf te binden uit een andere wereld Ik neig naar jou…

vloeibaar in de kassen oog in deze tranen kijkt naar objecten zonder iets te zien dampend uit de ziel binnenste van de haat schreeuwt naar deze stilte zonder iets te zeggen bevroren op de grond wereld boven mij kent geen hoop zonder deze wanhoop…

ingesneden door eigen druk weggegleden tonglikkend dalen verstikkend vallen verdwalen in ijskristallen vloeibaar verdwijnen blanke bank groter dan de spiegelzee laat doorschijnen toenemend gevaar en nog maar het topje van ……

Poëmen vloeien vloeibaar uit mijn pen, Vandaag is het de dag van de gedichten. En daarom kan ik het juist nu niet maken Om - lekker lui - voor één keer te verzaken.…