Alle inzendingen over vlucht OR spel OR rollen

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Ene Willem Alexander Kreeg als cadeau, deze scafander. Het is dit apparaat Dat je onderduiken laat Als bekende vaderlander. Je kan hem ook perfect gebruiken Als het ruikt en je het niet wil ruiken.…

de dood van Pierlala duikt op bij iedereen alle poppen in de kast graait hij met zich mee speel toch poppedeinen lach, bemin, kies rollen de stofjas wordt verpulverd je ziel vliegt naar de sterren een nieuwe Jan Klaasen vecht al weer met een Katrijn…

Zij kennen het spel van wij en van zij. Acteurs en actrices spelen zelf, en zijn vrij.…

We rollen van de berg en springen met de tij, vrij met handen die doorschijnen; tussen kaders spelen zonnetjes in het oranje water. We lachen later over het naamloos geluk: proeven van de zon, drinken uit beschonken lippen. Liefde is lang en gelukkig.…

Nu zijn ze het beeld van een toneel dat verlaten erbij ligt en rollen weer worden verdeeld. Maar waar niemand bereid is een bijrol te spelen, omdat het een spel is op leven en dood.…

beurtelings spelen we degene die wordt verlaten vluchten van loslaten nog niet weggaan ik trok jij duwde nu hang ik hier in het luchtledige…

Wie zijn wij, als wij alsmaar een rolletje spelen? Ik weet het gewoon niet meer, maar ik ben ik en jij bent jij..…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

Ik vlucht weg in een web van denken daar waar geen licht is en donker de tijd verdraaid een gemeen spel zonder angsten het is een weg die mij bevrijdt.…

buig en veer weer terug strek nooit je rug in tegenwind laat hem langs je glijden in zijn volle vlucht wat stram pareert trotseert immense krachten in losgeslagenheid speel het spel zonder neerbuigendheid souplesse wint altijd…

Geef me het antwoord op de niet gestelde vragen; de opgehoopte hunkering van nooit gestold verdriet. Geen zichtbaar einde tunnelt naar de einder en slechts onnozele kinderen zien nog een opening die nooit werd gedicht. De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht…

De laatste vlinder bezoekt een late bloem om daarna te sterven in de noordenwind vogels volgen hun kompas richting warmer zuid het blad vlucht van de boom maar komt niet ver tenzij gedragen door de wind de egels zoeken een plek om zich langdurig op te rollen en ik onder protest leg ik me neer bij nog meer donker steeds meer kou als…

Nu is het nestje warm bereid het blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid. Strikjes, lintjes, zachte wolletjes liggen knus en dottig dolletjes in het witte zijden mandje, 't mandje met het witte kantje. Wat al hemdkens, wat al broeken al die zachte luierdoeken, wat al lichts…

Vandaag kom ik thuis van een zeer korte reis die steeds langer duurde en gepaard ging met gekrijs.. Maar ik heb de hemel eventjes gezien alleen geen sterren..ik wist niet dat zij al naar mij lonkten, van verre... Straks zal ik arriveren, alleen.. zonder indentiteit, zonder bagage ik ben niet wie ik ben, ik ben verloren in ravage.…

Tranen rollen, maar niet over mijn wangen, ze rollen in mijn gedachten. Tranen rollen, ze stromen naar mijn hart, ze proberen mijn pijn te verzachten. Tranen rollen, ze omsingelen mijn liefde, liefde waar jij niet op zit te wachten. Tranen rollen, ze verdrinken mijn hart, een hart dat niet meer ophoud met smachten.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Achteraf in de "kosmische stad" omwolkt tegen ‘t buitengebeuren staat de blauwe "Theater Aarde" kosmische buitenlichten vallen door ‘n gebrandschilderd gewelf Inwoners spelen complexe rollen voeren "illusie van het leven" op spel en werkelijkheid verbonden als 'n zwemmer en z’n zwemmen de mens kent zichzelf niet meer dat ging met het…

Vlucht van de bal gevolgd door sponsoren Counter, aanval Moment bevroren en dan gegil uit duizend kelen Hij dankt God en wie geloven wil voor het spelen…

Soms wenste ik wel eens met God te kunnen mailen, met hem te msn-en of een sms-je sturen, on-line met Hem een spelletje te kunnen spelen. Het hoeft geen mensenleven lang te duren en wat mij betreft mag Hij ook winnen; 'k Zou dan wel weer overnieuw willen beginnen. Maar de rollen zijn bepaald.…

epifanisch vermogen is niet meer dan wat de kijker aan inbreng van vertoon hebben kan maskers op uit eerbied voor het spel in schone rollen brengen wij dragers van epifanie met onze handen en gezichten zoveel buiten categoriaal aandacht vangend in beeld dat beoogde betekenissen verloren gaan is een vraag die onbewijsbaar rechtop…

Ik zie angsten rollen spelen. Ik zie denkbeeldige decors, van gisteren en van morgen. Ik denk mijn ogen uit en wacht, tot de voorstelling is afgelopen. Daarna zal ik weer slapen gaan. Ik zie me naar de uitgang lopen, van het Theater van de Nacht.…

Stilletjes neemt het publiek haar plaats in onder begeleiding van zachte muziek toneelknechten rollen het decor naar `t midden geruisloos opent het gordijn de tragiek het gaat niet zoals bij Heintje Davids déze hoofdrolspeler verlaat heel uniek het toneel om nooit meer te spelen, dient een recensie nimmer meer van repliek…

in de leemtes van mijn gedachten spinnen woorden als boemerangs rond kleuren vele vermoedens het zicht rollen zinloze zinnen over de grond een spel van onbegrepen krachten maar soms flitst dan dat hemels licht :) en al dat spinsel zonder rede nestelt zich als stenen in een muur op het scherp van de gulden snede en zo wordt een leemte plotseling…

In kleren van een ander speel ik voortaan mezelf als mij iets wordt gevraagd, dan overleg ik even wanneer ik op zal gaan, vandaag als een Japanner morgen als Fatima. Het lijkt of om mij heen de rollen zijn verdeeld, de mensen spelen hoe ze moeten zijn in wat ze zeggen, schreeuwen, of zijn zij wie ze zijn, rol ík als ander binnen?…

van hoog opspattende golven, schuimkoppen slikken lachend elke letter in rollen verder naar dat andere verlaten strand en spelen het spel opnieuw daar waar hoeven net niet vochtige zandkorrels raken ……

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

Het kerkje is zo oud, zo oud de zwarte dennen ruisen zacht, de blanke gouden hagenvacht murmelt stil en vertrouwd, naar 't wit-verweerde slanke schip. En hoog, oud en geslagen, zeer, buigt het vermolmde hoofde neer de toren, berstend rib en rib. De zonne guldt de gulden haan en 't al met groen en grauw bestoven verbogen transen…