56 resultaten.
Slavernij: Jaar 2021
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 En wanneer de energie en
levenssappen er allemaal zijn
uitgeperst
en al het bruikbare er uit is gehaald
het dan bij de vodden
in een plunjezak bij de kliko achterlaat
Nee toch zeker ?…
Dromen en denken
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.919 Dromen is denken zonder verstand,
Denken is dromen met open ogen:
Beide zijn vodden uit ener hand,
Waar men op vertrouwt, men is bedrogen.
4 februari 1665…
Dag 82
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.753 Nu dat zij weg is
Is de herfst nog steeds rood
Maar zonder betekenis
Onweerbaar brandt de minnepijn
En schept sprakeloze spanning
In het donkere hart
Onder een kleed van zwarte vodde
Kruipt hij weg en hoort de meeuwen schreeuwen
Maar nu zonder betekenis.…
WACHT WAT
poëzie
1.0 met 32 stemmen 2.751 Is mij een vodderij gevallen uit de pen,
(Weet, lezer, dat ik al mijn vodden daar voor ken)
Ik sluit ze van mij af en laat ze liggen rotten:
Lang, lang na haar geboort onthaal ik ze de motten,
En val der met de keur van een vers oog op aan.…
Vooruitzicht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.970 en doof de herinnering niet
aan de drie gouden zuilen
als het lot
mij versmeten heeft
en mij vervuilen
laat als een vod.…
Als wat wij zagen
gedicht
3.0 met 10 stemmen 3.486 Als wat wij zagen in de mouw
van die tot vod gedragen,
die visgraat, die nederige
vermomming van mijn moeder,
die waar geen knoop meer
aan zat maar toch sloot,
die oude grijze in zich-
zelf gekeerde winter-,
zou onze toekomst zijn:
zo duister en bekend,
zo splinternieuw.
----------------------------
uit: 'Kindsbeen', 1995.…
TERUG
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.307 Scheef is de poorte, van
oudheid geweken;
zaâlrugde 't dak van
de schure; overal
stro op de zwepingen
zit er gesteken;
vodden beveursten het
huis en de stal.
Boven die vodden zijn
blommen gesprongen;
onder die vodden zit
volk en gezin:
blommen van vrede, zo
ouden, zo jongen,
blommen van buiten en
blommen van bin.…
TERUG
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.064 Scheef is de poorte, van
oudheid, geweken;
zaâlrugde 't dak van
de schure; overal
stro op de zwepingen
zit er gestreken;
vodden beveursten het
huis en de stal.
Boven die vodden zijn
blommen gesprongen;
onder die vodden zit
volk en gezin:
blommen van vrede, zo
ouden, zo jongen,
blommen van buiten en
blommen van bin.…
LAIS CCLIX
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Geheel had het zich aan haar verloren:
het werd haar vod, haar vuil, haar toebehoren.
Het speelde mee dat het haar niet deerde,
veinsde dat het echt alleen begeerde,
dat niets van het haar hemel waardig was,
dat het de fout was die haar bezeerde
en niet een kans die ook de hare was.…
Radja onverwacht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 297 uit de lucht
onverwacht en ongewild
je van geen kwaad bewust
een peer werd je geschild
je krabt maar in je haren
en denkt aan een complot
wie heeft hier dan bezwaren
door wie word je bedot
aan de trainer had je nooit gedacht
alles verliep goed, je scoorde vlot
maar nu zelfs geen plaats meer op de bank
ja, je wordt behandeld als... een vod…
Het doorgestreepte blijft te lezen
gedicht
2.0 met 31 stemmen 12.357 Als honden
zetten wij de tanden in het vod
dat ons zo dierbaar is.
----------------------------
uit: ' Doen en laten, 1994.…
Melkwitte wegen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.035 Mijn vodden hullen mij slechts
in schijnvertoning, het masker
dat ik draag is doorzichtig als glas.
Meegenomen door het zwart
is het maar een kwestie van uren
…
of misschien dat ik zomaar
een bloemetjesjurk aantrek
en mijn balletschoenen om
dan de polka te dansen ja
misschien doe ik dat wel.…
Ode aan de prins
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 353 Klaarblijkelijk
heeft de dame,
tussen Den Bosch en Nijmegen,
hier op een stukje vod-papier
een ode aan de prins geschreven.
Ik las het tussen Nijmegen en Deventer
en wist niet te bedenken
hoe de vrouw en wat de vrouw,
maar wist nu helder dat de vrouw,
met pen al starend in het donker,
tot dichten was gekomen.…
LATER
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.752 Ik wil niet sterven als een vod,
'k wil rechtop met hem gaan.…
De dood bruuskerend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 de sater grijnst
later klatert haar lach
de dood bruuskerend het marmer af
de zwarte weduwe
verlaat voldaan het levenloze vod
na hun intens gepaard genot
er is geen graf
voor hen die levend van de roem
ten onder gaan
pracht en praal kleurt slechts
de buitenkant terwijl hun geesten
naamloos dansen in het schimmenland…
Op de vlucht in december
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 379 ontdekt in toevallige vodden
en verschrikking zwaar in hoofden gegriefd
met niets dan wat overblijft van hun jaren
en die van hun kinderen kansloos slepend,
of in brikke bouwsels blootgesteld
bestaan zij korttijdig in beeldenknipsels
van verslagen dagen
in veilig verkokerde cocons van speculaas
en chocoladewarme weldaad
gevlucht hooguit…
Poorten van de samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -
Maar zie,
zij hebben
het overleefd:
De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -
Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop
Staan ze hier bij de grens,…
Oogsttijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 664 Boombladeren zijn al vodden geworden.
Kerstboomversiering hangt onder het nest.…
onderweg naar novgorod
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.031 de ijzeren hamer
beslecht het laatste lot
en daalt als donderslag
bij herhaling neer
op de dodenkamer;
zes houten planken
bekleed met een blauw vod
zij omsluiten
het vertrokken leven
een man met verleden
nu door spijkers
in het donker gedreven
de priester zingt doorheen
de mist van wierook
over ons laatste oordeel
dat zuigt aan ons…
Duifje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 Stadsduif ver van huis geraakt
doodgebeten door de kat
ligt als vod in mijn tuin
tussen eigen veertjes
sneeuwwit babykussendons
mijn liefje mijn duifje hoe
deed het pijn
Gekooide duifjes sterven mak
zoetjes aan, veer voor veer.…
Alles is verval
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 Steeds weer duidt het feest
naar hopeloze gasten, boekbinders
van de ergste soort die met valkuilen
analfabeten weet te scoren
we zeggen ongehoord
verschuilen ons achter vodden
wrijven met vinger kurkresten
uit het wijnglas om het vervolgens
in het geniep af te likken
ze schreeuwen dat de nacht
hun eenzaam maakt, herschrijven
telkens…
Haar laatste zwavelstok
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 827 tijdens het zoeken
naar de sfeer van kerst
ontmoette ik
het kleine koude meisje
het boekje was een vod
uitgelezen en kapot
toch lichtte het weer op
in haar laatste zwavelstok
zag een oude stal
compleet met koningen en al
van hogerhand moeten
ezel en de os weer uit het pand
met alle overvloed omgeven
lijkt de mens nooit uitgegeten…
totdat jouw stilte ook hen treft
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.325 schoppen maar
tegen het beest
hij is nooit één
van ons geweest
je kijkt ze aan
voelt de slagen
sluit je af, de pijn is
niet meer te verdragen
moordlust in hun blik
verlamt al je gedachten
je proeft het bloed
weet waar ze op wachten
botten breken
en de kou trekt op
je ziet jezelf
verfrommeld als een vod
nog trappen ze
uitzinnig…
DORIAN'S PORTRET
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Ik ben in termijnen
van ijdelheid -
het met verf doordrenkte vod,
een aan staren verknocht lijk
in morse belerende zonnen.
Ik ben in verhaal het aanzetstaal
dat de penselen streelt -
in tekening
het marginale,
clichématige deel.…
Vooruitzicht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.522 en doof de herinnering niet
aan de drie gouden zuilen,
als het lot
mij versmeten heeft
en mij vervuilen
laat als een vod.…
Stop de perzen!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 466 Ze zit daar maar te zitten
en ik zit maar te staren naar constant dezelfde vodden
tussen geritsel dat al even onveranderlijk in beweging is.
Dat opwindende schaduwspel was`t dan bijna wel.
Eén keer knipoogde ze. Dat was toen ik even niet keek.
Zul je altijd zien.…
Als wonder
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 39 ik kom ze
steeds vaker tegen
de pluizen als
dragers van leven
staar ze na
gedragen door
de wind die vast
een goed stekje vindt
wij adopteren
plaats en tijd voor
directe streaming
van wat er blijft
toeval en chaos
hebben ons nooit achter
de vodden gezeten want
wij willen alles weten
het is geen opzet
je intens te volgen
maar…
Paniek
gedicht
2.0 met 9 stemmen 6.327 Er komt geen geest uit al die vodden vrij.
Ik zal de staat van filosoof nooit halen
Geen draden worden aan elkaar geknoopt
En er ontstaat uit zoveel noodsignalen
Geen levensles. O muis die trappenloopt.
-------------------------
uit: 'Boemerang', 2012.…
Klauw
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.039 Verfrommeld als een vod, zonder kans op herstel
In een vlaag van dood en verlies.
Ik grijp de slijmmond tussen dijen van room.
Schroom lijkt niet gezond.
Zij snoeit mijn tak in de vloeiende ruimte.…
sollicitatie
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 2.012 naar complimenten
vissend
vangt u telkens bot
en zelfkennis
missend
verzuipt u in uw lot
uw woorden zijn
vergeten
omdat u zich versprak
tot op de draad
versleten
noemt u uw vodden, pak
een overhemd vol
gaten
met vlekken in het zicht
waar ooit de knopen
zaten
houden nietjes alles dicht
uw adem geurt naar
dieren
- maar dan wel jaren…