Alle inzendingen over vogels OR floten

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

floten fier hun partituur wie reist nog naar de verre Côte d’ Azur we misten slechts het lied van de cicaden…

Zij kochten een lief papagaaitje, hij zei hallo, tegen papa en mamaatje, en floot een vrolijk deuntje, maar na jaren vinden zij het een miskleuntje. Nu fluit hij alle dames na, en roept rukker tegen pa, hij schreeuwt om eten, komt dit niet snel, wordt er gesmeten.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zij kregen een papagaai, hij floot een vrolijk deuntje, na jaren fluit hij alle dames na en schreeuwt om eten, komt dit niet snel wordt er met de voerbak gesmeten, en roept rukker tegen pa, nu vinden ze het een miskleuntje.…

Die donderdag erop Trokken ganzen over een veld Grijze vogels in een roze lucht. Een man strooide er met as. En zei luid vaders naam. Ik snapte niet waar hij bleef. 3. Weken later speelde moeder Een blij gezicht. En ik speelde machinist. In mijn hoofd floot vader Zijn vertreksein.…

blij Hun bevlogenheid beleven Als ze broeden zijn we erbij Nestbouw die veel bevlieging zal geven Met verrekijkers turen Een buizerd, torenvalk of de kiekendief Het mag tijden duren Het zijn momenten van innerlijk natuurgerief Samen genieten in het bos, akkerrand of tuin De geelgors, spechten of een heggenmus Ook al valt weleens een flots…

de wind floot een liedje in zachte schemer legde de dood zijn hand op haar hoofd de tijd viel stil de dood schroeide de stilte dicht in een hoek van haar geest bewaart ze één volmaakte dag…

Blauwgeel balletje Zilveren belletje Gouden schelletje Priemsnaveltje Vlugge vlerkjes Rondjes om berkjes Bolletje kwik Heeft zo’n schik Je bent een feestje Mijn mooiste meesje Op jou pimpel ik…

Ik ben nergens echt alleen als mijzelf: altijd – wacht hij weer op mij.…

Mijn oude tante: midden in haar familie -- in fotolijstjes.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Hij floot en zag er vrolijk uit. Hij zou zich nooit vervelen, gewiekst met kaarten, bal en fluit: kortom, hij hield van spelen. Zowel bij voetbal als gefluit verwierp-ie 't valse spelen. Hij deelde vaak de kaarten uit, de rode na de gele.…

ik zag je gaan door de betraande waas van afscheid nemen kus en handendruk al lang voorbij alleen maar wij en jij die droomde er was geen wakker worden in confrontatie met het definitief van einde de overgang was toen de laatste adem floot die fluweelzacht stilte sloot…

Midden in de lente Zaten zeven dementen Te suffen op hun verdroogde krenten Een meisje liep voorbij Likkend aan een ijsje Een jongen floot haar na - Het bekende wijsje Plots waren de zeven weer bij de tijd Dankzij de jongen en de mooie meid…

heb geprobeerd de lente in kleuren te vangen ondanks perfecte vormen bleef er een waas van doodse stilte helaas geen vogeltje floot bewegingloos lieten bloemen hun kopjes hangen ik had in mijn streken de ruimte vergeten om hun ziel te laten leven…

je oogde verte maar je hand was warm naar mij toe je stem was vlak trekken diepten zonder tranen je gezicht zo moe we brachten haar de aarde die ze wenste, huilden voor de laatste keer de merel die we hoorden toen we kwamen floot niet meer…

Meestal gaat het wel, soms ben ik zelfs blij, dat mag -- dan op de foto.…

Een gedachtegaal floot zich een regenboog in een ruimte van gespiegelde zonnen. Ik trok het licht aan en de maan scheen door mijn dromen.…

Alles in mij werd morgenblank: Vogeltjes floten hunnen dank; Over de stille bossen ging Windevleugel-ritseling, En mijn hart die morgen kweelde Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…

Eerst het ruisen van de bomen, voor 'k daar aan wennen kon floot daar een merel, heel alleen niet voor lang want voor 'k het wist kwam er een concert dat me niks kost ze zongen, echt uit volle borst. Overstemden het ruisen van de bomen die geluiden, hoor je alleen, als je luistert. Zo mooi…

Op de voedertafel buiten kwam een kleine roodborst eten. Hij ging niet weg, hoewel hij mij zag staan. De mussen slaan steeds op de vlucht, wanneer ik voor mijn venster sta. Hij pikte rustig verder, het was zijn eer te na. Hoe klein is toch zo’n beestje. Met pootjes o zo dun en fijn. Zijn kraaloogjes keken me aan, alsof ze zeiden: “Ik…

neem me mee - smeekte ze - neem me mee terwijl vanuit de verre lucht eerst van opzij dan weer omhoog hij opzettelijk in haar blikveld vloog zo dicht bij haar en bij de zee ving zij de vogel in zijn vlucht ik wil met jou - sprak ze toen weer de vissen en de bomen de mensen en hun kerken niets zal ons meer beperken zelfs niet een spookbeeld…

'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

Scheer je weg met je verhalen van ellende en pech hoorde jij die lijster niet die floot en die deed dat niet van verdriet zag jij de vlinders tegen het blauwe hemelsere dat was een geschenk dus als je het maar weet leven doe je samen met wie of wat je ook bedenken kunt geluk zit overal in gek genoeg ook mijn allerlaatste zin.…

De avondzon scheen decoratief door ’t kerkraam van glas in lood historisch mooie beelden uit Bijbelse geschiedenis kleurrijk en devoot Het avondgebed kreeg vanzelf een diepere betekenis wijl ik in sereniteit mijn ogen sloot op dat moment een zangvogel de stilte onderbrak de metten en de lauden floot…

Een vreemdeling kwam voorbij: wij keken, hij ging – waar wij niet durven.…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…