26477 resultaten.
Gooi je tranen.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Dat is voorgoed voorbij gegaan
leef het leven wat je wordt gegeven…
VOORBIJ
hartenkreet
4.6 met 11 stemmen 648 blijf weg
probeer niet dichterbij te komen
en door te dringen in mijn geest
ik heb voor mezelf gekozen
dat moet zo blijven
want wat geweest is
is geweest…
Voorbij
hartenkreet
2.2 met 9 stemmen 755 Mijn man heeft niets met andere vrouwen
dat maakt mij wel een beetje blij
Maar kom ik hem tegen op de fiets
rijdt hij ook mij gewoon voorbij…
Weer en wind voorbij
netgedicht
5.0 met 33 stemmen 290 Je liet mij vallen
of het herfst was
-als een blad aan de boom
draaide je je om-
maar het werd lente,
dat ik je nachtmerrie
in mijn armen droeg.
Geen einde, niets dan dromen
van vergeelde vingers langs
beslagen spiegels waarin
ik, ziende blind, de adem
van het verleden wilde
uitwissen met de zee
in Zandvoort, terwijl
de wind jouw…
Voorbij
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 677 Als passerende schepen
in de nacht,
zwaaide ik je bij daglicht
voorgoed uit.…
De storm.
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 121 De storm is voorbij
op de grond ligt een vlinder
de vleugels gescheurd.…
Het is gedaan
netgedicht
2.5 met 11 stemmen 753 Het is gedaan,
het is voorbij,
het is over
het is niet meer,
het is tijd nu
voor verdriet
het is tijd om,
terwijl je ‘t
nooit meer ziet,
toe te laten
dat de dood overwon,
want:
het is gedaan
rust zacht!…
Voorbij
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 646 na vanmorgen is het voorbij, reken maar.
Susan staat altijd voor iedereen klaar.
Maar vraagt zich af: "Is dat ook weleens andersom".
Na vanmorgen is het voorbij.
Men gedroeg zich doofstom.
Het ergste wat Susan kan overkomen.
Is dat men helemaal niets meer zegt.
Maar na vanmorgen is het voorbij.…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 441 Ik kon beter eten,
Ik kon beter slapen,
Ik kon beter denken,
Maar dat is nu voorbij
Omdat jij zei: Je bent beter af zonder mij.…
Advertentie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 Gordijnen gesloten
een buurvrouw wenkt:
vannacht
en nog zo jong.
Gesprek valt stil:
er valt niets meer te zeggen.
Morgen
zwartomrand
lees ik dan
hoe nu het afscheid
verder gaat.…
voorbij
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 132 op een dag ben je
er niet meer bij,
een zekere verandering
verplaatst de toekomst
je deed mee
je doet er niet meer toe,
met een beetje mazzel
dementeer je nog enige tijd
onbewust van wat eens was…
Heel ver weg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 608 Heel ver weg
Maar o zo dichtbij
Even dichtbij als de adem die mijn longen vult
Is het echt voorbij?
Wanneer ik mijn hand uitsteek, voel ik je
Als ik dan mijn ogen open, ben je weg
Even dichtbij als mijn oogwit naar dat donkerbruine
Is het echt voorbij?…
Verloren tijd
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 305 De verloren tijd is kwijt
en niet meer in te halen
Terugkerende flashbacks
lijken gevonden voorwerpen
in lang vergeten dozen
die de zolderkasten vullen
Ze had hem willen schrijven
over het hoe en waarom
maar alles werd onleesbaar
want de inkt mengde zich
met immer zoute druppels
bij het verlaten van de pen…
Voorbij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 241 Wrok noch compassie ervoer zij
terwijl hij voorbij werd gebeend.…
Hij komt totaal onverwacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 404 Hij komt
als een wervelwind,
stormt
en neemt in,
in een zucht
is het voorbij
dan is er
weer een ster
aan het
firmament
en is een
leven op aarde,
voorgoed
voorbij…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 303 Mijn hart doet pijn
te weten dat jij die zware strijd moet ondergaan
"alleen"
over de drempel van ons bestaan
Wij moeten je laten gaan
je wil het niet, maar het is gedaan
het is voorbij
zo jong bij ons vandaan
Wij moeten afscheid van jou nemen
niet van wie je was en wat je deed
altijd zullen we aan je denken
in ons lief en leed
De…
Is het voorbij?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 120 Is het afgelopen?
Is het hoofdstuk definitief afgesloten?
Je zou het denken en er geen aandacht
meer aan schenken.
Ik zou willen dat het waar is,
of heb ik het weer mis?
Het is een oever zonder rand.
Er is geen einde en ook geen begin.
Het is vuur zonder brand.
Het is een gezicht zonder kind.
De houvasten zijn weg, net als een fiets die…
Viering
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 297 Voorbij gegaan, 5 getrouwe jaren
vol kussen en gegrom
Voorbij geblazen, 60 woelige maanden
wolken in de grote wind
Voorbij gevlogen, 1826 veelkleurige dagen
vogels op weg naar huis…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 332 Ik heb je goed gekend
het geeft me geheel geen spijt
ik mocht je graag
ook ik wilde jou niet kwijt
Zwaar waren de jaren
voor je gezin, maar vooral voor jou
je vrouw en je gezin moet je nu loslaten
zij waar je zielsveel van hou
Jarenlang vechten
tegen een ziekte zo gemeen
uiteindelijk geen kans
toen de kracht uit je lijf verdween
Ik ben dankbaar
jou…
voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 vertel me alles
van heuvels in de verte
mieren in rijtjes
vertel me over
die ene bloem in het zand
de leeuw in de wolk
vertel me alles
voorbij mijn blinde ogen
ik je kan horen
voorbij…
voorbij
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 80 je bent gehavend
je ademt niet meer
onder het witte laken
een strakke zee die
je ondersneeuwde
je valt samen met
het zwarte landschap
dat je leven onder
lemen lagen smoort om
het later glad te strijken
onder het wolkenfront
stromen waterlanders
over gekneusde bloemen
binnen de stortregen van
woede en tranen op papier…
voorbij (2)
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 208 de schaduw van de rand
van de hoed viel op zijn
gezicht
voorbij gelijk en ongelijk
droeg hij zijn gekneusde
ziel op vleugels naar
het open veld
voorbij papier en lawaai
wist hij dat de gewatteerde
handschoenen zijn val niet
konden breken
hij keek in de verte alles
werd hem duidelijk…
Conclusie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 aardig nee
En ook gewoon niet langer lief
Kwam te dichtbij naar jouw idee
Voel mij nu een verscheurde brief
We hadden wel een hele tijd
Een sterke hartsvriendinnenband
Na veertig jaar toegankelijkheid
Ben ik door schaamte overmand
Ging door de grond nadat je koos
Voor afstand en een nieuw contact
Gebroken ben ik, sprakeloos
Het is voorbij…
Leeg
hartenkreet
4.1 met 17 stemmen 1.163 Met mijn nagels trek ik fijne lijntjes
Horizontaal op het beslagen raam
Mijn gedachten zijn voortdurend bij jou
Letters vormen behoedzaam je naam
Ik voel me diep gekwetst in mijn hart en ziel
Je hebt mijn liefde enkel willen lenen…….
ik snap het niet en het voelt zo pijnlijk leeg
Zelfs je naam op het venster is weer verdwenen…
De tekening
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 147 Een gum is zo handig
iedere oneffenheid
onbedoelde uitschieter
kun je wissen
de gum brengt je terug
naar de perfecte tekening
in wording
De pennenstreep
met ruwe hand
dwars
door de fijne lijntjes
gezet
is niet
ongedaan te maken
Je kunt hem
met dikke lagen
Tipp-Ex
bedekken
de imperfectie
blijft immer
zichtbaar…
de klaproos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 de klaproos bloeide die ene dag
de lucht was korenbloemenblauw
een vlinder zocht haar laatste bed
heeft wijds haar vleugels neergezet
alles in eenvoud
de liefde van Jou
anne c. possel, uit: 'wij bestaan voorbij de woorden', 2019…
Vrouwenquota
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 104 Een vrouwenquotum: ‘k zie de bui al hangen
Want zelfs hier op gedichten punt nl,
vind je meer mannen, nou dan weet je ´t wel.
Een grote kans dat ik straks word vervangen.
Twee op de zeven hier bij snelsonnetten
Ik moet verdorie heel goed op gaan letten.…
Aangeraakt door de wind
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 596 Plots wordt zijn zachte lach
even geraakt door de wind
lijntjes in het vermoeide
gezicht lijken te vliegen
angst en onzekerheid staan
te lezen in zijn donkere ogen
vertalen openlijk verwarring
in diep verborgen gedachten
al is de lente laat zijn passen
in de regen gaan niet meer alleen
gevangen door die andere lach is
de herfst dit…
zwart wit
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 207 Ze is er
haar lege vel
opent mijn ogen
wit Licht
Langzaam hortend en stotend verschijnen
zwarte figuurtjes
lijntjes
Ik wacht en kijk
een figuurtje seint
flikkert zwart op wit
wachtend op meer
vooruitlopend
ongeduldig boegbeeld
Ik kijk
onbewogen
hardvochtig bijna
onaangedaan zeker
in grijswit
kalm ben ik
wat komt zal komen…
Je ligt er zo stil
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 862 je ligt er zo stil
een glans op je gelaat
lijntjes, fijntjes
kunstig besnaard
de handen rank en wit
rustend op je tooi
je oogt zo vredig
verheven mooi
en och,
ik kan het niet beredeneren
waarom een leven
een fonkelend kristallen glas
brak in talloze scherven
de schaduw zijn best deed
zich deze zonneplek op aarde
te verwerven…