Alle inzendingen over voortgebracht

O grote God, van U zijn alle dingen U hebt de hemel en aarde voortgebracht De ganse schepping met praal en pracht Hoe kunnen wij Uw grote naam bezingen? Dank Heer voor al het goede ons gegeven Van U zijn ook de vele zegeningen Waarmee U ons steeds wilt omringen Geef dat wij ook naar Uw wil mogen leven.…

O, machtige God, niemand is aan U gelijk U, die hemel en aarde hebt voortgebracht U, die de mooie schepping hebt uitgedacht Niet te omschrijven en oneindig is Uw rijk. Hemel en aarde, het is alles Uw domein Ja, van U, o God, zijn alle dingen Hoe kunnen wij Uw naam bezingen U, die was en is en er altijd zal zijn.…

De een traditioneel, de ander een boegbeeld van eigenheid, verbeelden tegenstrijdige uitbundigheid, vanuit religie en folklore geboren en uit de traditie voortgebracht door stad of gracht gewogen, in vaar – of voertuig van extase op het hoofd of narrenkap, een excentrieke verendracht, melancholieke uit de hand gelopen grap, bespeelt…

De geest der hel, die dit heeft voortgebracht, Doet vloek en klacht door lege stilte stromen: Gij, rijk der tranen, waar de dood slechts lacht, Baart angst en niet der schoonheid huivrend schromen: Leen ik mijn ziel aan u, en leef uw leven - Ik ben ontzield: gij hebt mij stug en wreed Op mij terug, en dus tot haat gedreven.…

'k Heb u verwekt en smartelijk voortgebracht. Eindelijk zie ik, bang, de late pracht Van uw gelaat, o zoon, mij toegebogen: Trillende wimpers over tintlende ogen, Zo warm en diep en donker als de nacht. Er moet veel eenzaamheid en lijden komen, Eer wij ons troosten mogen met de dromen, Die als een lichten uit ons molm ontstaan.…

Hoort het gebulder voortgebracht, ‘Heb ik dat?’ vraagt zij vertwijfeld Zich ervan afsluitend af. Zo sta ik er nu alleen voor Als een schildering gepijnigd, Genageld aan wrang mineur. Aangedaan door uw bewening Rimpelt mijn gelaat natuur, Een achtergrond die ’t al herschikt.…

Grote God, wij loven en prijzen U Voor alles wat U hebt voortgebracht. Voor de natuur in al z’n pracht. Grote God, wij loven en prijzen U Wij danken U voor ons dagelijks eten En dat U ons nooit zult vergeten Grote God, wij loven en prijzen U Voor al Uw goede gaven ons gegeven Leer ons om naar Uw geboden te leven.…

We hebben onze kinderen zelf wel voortgebracht, maar niet aan de basis van het bestaan. Zit hier geen doelmatig streven achter, een drang om de wereld uiteindelijk beter te maken, één van de wegen langswaar we onze prestaties willen verder leiden dan tot nut van ons eigen bestaan?…

mijn dromen zijn verweven met de dingen die ik dacht de lust naar schone vrouwen in mijn slaap voortgebracht ik droom van hete stonden in het maanlicht aan het strand dansend in de woeste golven naakt door de zon verbrand dit is mijn mooiste nacht spelen met jouw lichaam de wens waar ik naar smacht zwemmend in het natte duister…

Tussen graven hangt het heden hangend in een rauw gedicht op de graven staan de namen van wie om het leven kwamen Elke steen draagt een verhaal: opgegroeid voortgebracht neergelegd en als het meezit, generaties lang herhaald Al naar het noodlot heeft bepaald. Ja, stof genoeg, maar wie wil lezen? Ikzelf liever niet.…

Zelf heeft hij de opgaven uit het niets voortgebracht, die hem duizende malen met zichzelf de dialoog lieten aangaan. Doch, als er iemand was, die met zekerheid zijn vragen zou kunnen beantwoorden. Als er iemand was, die hem zou kunnen bedienen van inzicht. Dan zou hij zich aan diegene overgeven.…

o Dwalingen, wier tal en maat Het zand der zee te boven gaat, En vasthoudt aan elkaar als saamgekleefde klissen; Gij door die stalkaars voortgebracht, Gij toont ons, dat die zucht die steeds naar kennis tracht, Slechts enkel twijflen leert of roekeloos beslissen! 1808.…

naast pijn ook van afscheid en verlies de andere hand heft het glas stevig op dat wat wij graag verwachten nog van alles wat hier ons mooi en lief is deze dag vieren en koesteren wij daarom met een hart dat zingt als duizend vogels in de appelbomen die vol bloesem zijn wij luisteren de stemmen van de kinderen die jij uit jouw liefde voortgebracht…

o Dwalingen, wier tal en maat Het zand der zee te boven gaat, En vasthoudt aan elkaar als saamgekleefde klissen; Gij door die stalkaars voortgebracht, Gij toont ons, dat die zucht die steeds naar kennis tracht, Slechts enkel twijflen leert of roekeloos beslissen! 1808.…

Stille muziek, Als gij nog eenmaal later Een zilvren wiek Doet flitsen over 't donker water, Zult gij dan ook, o lied, Door Licht het onverklaarbare aan te roeren, Mij naar dit jaar, Zo dor en zwaar, En vol verdriet, Dat ik schier dacht Het heeft geen vruchten voortgebracht, Daar het mijn handen ledig liet, Zachtvleuglig medevoeren Als…

Daar werd met slaan uit volle kracht, een fikse herrie voortgebracht, maar Pythje riep tevreden: 'Dit klinkt uniek en wonderschoon want elke hamer heeft zijn toon. Ik ga ze even wegen.' En die gewichten, als verwacht verhielden zich als 6 en 8 en 12 en ook nog 9. Die 9 is - blijf bij de les - 't gemiddelde van 12 en 6.…

Zijn hier de nectar en de ambrozijn niet brouwsels van urinederivaten, de melk en honing zonder het venijn der slang niet voortgebracht uit schertsspagaten?…

Gij zegt met kort en goed bescheid, van oudsheid af tot heden, wat elke kunst heeft voortgebracht, wat elke wijsgeer heeft gedacht, wat elke koning heeft betracht, en ieder volk geleden.…

Terwijl het ontwakend licht wordt gevolgd en niet meer donkerte of schaduw van afgelopen nacht mengen de in rustig tempo voortgebrachte korte strofes zich met menig warmte waardoor ieder van ons luistert naar een performance in breek- en kwetsbaarheid.…

De tranen hebben nieuwe appelbomen voortgebracht, kleiner dan een museum met Van Gogh. Bonjour akelig stationnetje in de klotenkou! Dag psychotische stinkkippen in veel te benauwde hokken! Dag lieve, wilde varkens, die ik sporadisch zie! Dag vrome, schijngelovige boerenrommel! gierige, achterbakse despoten! hoerige tuinkabouters!…

Zo zeldzaam is de naam die zij bedacht Als vroedvrouw Neeltgen, niet het Joodse Bruidje Geen Remmert, IJsbrandt voor zijn tere huidje Maar Rembrandt, schepper van de Wacht der Nacht In 't grootse, volle leven om hem heen Zag hij de mens, maar ook zichzelf - alleen…

Zij kwam en droeg een wa melkwit en -zacht en hare ogen waren ingevangen in mijmering; de rozen harer wangen zegenden Hem, Die ze had voortgebracht. En ik: gij gaat voorbij en ziet mij niet, terwijl dat ik mij geef in uwe handen als het gewillig lam der offerande, dat zelf zijn gorgel aan de slachter biedt.…

Ik zal mijn leven maximaal buiten mijzelf zoeken in mijn enig kind, mijn geliefde dochter Giulia Eleonora Liefje (en haar moeder) Zij die zo gelukkig maakt zij die zo gelukkig als mogelijk gemaakt mag worden zij die voor wonderen staat zij die wonderen zal laten zien! 2015 het jaar van vooral.... "MEER": Meer Eenvoud En Resultaat!…

De stumper die in Haren dichter is Kan enige waardering daar vergeten. De Harenaar wil van light verse niks weten: “Het is noch literair noch vlees noch vis”. Waardering voor Zijn oeuvre krijgt Hij wel Van volgers bij gedichten.nl.…

haar in de zomerwind het witte hoedje dragen verloren door het oorlogskind in jurkjes bol van ongeboren leven laat haar het fijne duinzand zijn dat tussen onze boterhammen waait de tovertuin vol kattenkwaad het moederland onder het wereldpuin laat haar voortaan stralend naakt in de wastobbe staan hunkerend naar de nacht die ons heeft voortgebracht…

een schoonheidsdal, Kindje ligt daar in een wit Heelal Van donzen dekentjes en kussens puur, Kindje ligt daar in het morgen-uur Zijns levens, als een nieuw ontdekte bloem; Uit de jonge moeder kwam die roem En zij zelve ligt in zaligheid Tot de gouden stilte heengespreid, En zij lacht maar, alles in haar lacht, Want zij heeft een wonder voortgebracht…

't Schip is de lompe wieg die mijn geslacht, Tot in Groenland, Spitsbergen, Labrador, Ver van het vaderland heeft voortgebracht. Maar het is goed, ik zal met jou, lief, wonen En zwaar gaan van de zorg om jouw bestaan, En niet tot de eilanden, als zoveel schone Slaapsters, mij wachtend diep in de oceaan.…

't Schip is de lompe wieg die mijn geslacht, Tot in Groenland, Spitsbergen, Labrador, Ver van het vaderland heeft voortgebracht. Maar het is goed, ik zal met jou, lief. wonen En zwaar gaan van de zorg om jouw bestaan, En niet tot de eilanden, als zoveel schone Slaapsters, mij wachtend diep in de oceaan.…

Moog Spanje dan de vruchten oogsten, Door 't wester aardrijk voortgebracht, Door Genuas en Lisbons heersers, Als hersenschimmen, dwaas belacht! Moog dan Castielje lauwren plukken! Komt, broeders, riemen in het zout! O!…

Thans is het in uw binnenst’ nacht; ’t Is koud, ’t is winter in uw boezem; Doet wel, en straks ontluikt de bloesem Der bloem, door ’t weldoen voortgebracht. Die deugd is u als ingezworen, Mijn Landgenoten!…