Over warmte en genegenheid in een ultieme vorm
Vormloos kom ik mezelf dan weer tegen
In alle bochten gewrongen
Om maar te lijken op de persoon, verdrongen
Die van me verwacht wordt
Verlang ik naar niets.
Want dat is beter dan...
De teleurstelling die nog komen gaat.…
herinnering van onmetelijke liefde
diep geraakt
kijk ik haar aan
ze glimlacht, schijnt mijn gedachten te lezen
haar ogen schitteren nu, doorheen de tranen
die stromen als schepen die op zee worden gelaten
ik breek
haar lichaam, de muren
veranderen in verlichte golven
deinend op een zachte zee van warm licht
dat spreekt
woordeloos - vormloos…
Vergewe my die insittendes en hulle,
die vormlose bliksems.
Vergewe my,
want jy ken my.
Jy ken my goed.
Ek is in die val van die voël.
Die gloed van die droom.
Die ouman se roggelende einde,
en die kleinding se pynlike begin.
Ek is Bayete.
Ek is Ons vir jou.
Ek is Liefde.
Ek is Vigs.
Ek is die mensdom se steunpilare.…
weten
moe” moe van het waarnemen
het weigeren van een descriptie
is een nodeloos verlangen naar
een interpretatie dat nimmer een
opzichzelfstaand feit kan onderbouwen
zelfs zonder strijd rusten de
wapenen nooit in al die partijen waar
een homogene ascetisch gebeuren
zonder introspectie de bloemen
laat kleuren naar een toestand
die vormloos…
Omruist van zangrig bladgefluister,
door 't mystisch spel van licht en duister
omtinteld met een stalenkrans,
komt ge als een nevelschim gegleden,
nog vormloos ver ... maar diep aanbeden
in uw aanstaande schoonheidsglans.
'k Voel uw bezielende adem waaien
van verre. Zie! de bloemen zwaaien
u 't kleurig, reuzig geurenvat.…
In die vormlose rookkollom van ñ braai,
die krom elmboog toonbank geselsies van ñ kroeg;
Almal het hulle heroes in Droomland.
Selfs Hitler het sy simpatiseerders gehad
en Robey Leibrandt is tot vandag toe nog ñ saint, al het hy met dié duiwel broodgebreek.…
576
Bezig met laden