103 resultaten.
Geven, geven!
poëzie
2.0 met 9 stemmen 639 Alle vrachten
rijzen in het hoogste want,
en de leegte legt een zachte
weemoed in de moede hand.
Geven, géven! Laat de huizen,
sluit de ramen, dek de haard:
de open heemlen zijn de sluizen
voor uw ongeduld'ge vaart.
'k Ben geleegd; ik ben verleden;
'k wórde dood: ik heb gevoed.…
Zware vracht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 633 De boot vaart langzaam af van de kade,
haar ruim ook nu barstensvol geladen
met altijd weer precies dezelfde vracht.…
zware vracht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 316 sterk
dat is ze
zo wordt verteld
en de dagen dan
van vertwijfeling en angst
zelfstandig
zo leeft ze
dat wordt gezegd
maar de hunker dan
naar zijn goedkeurende blik
evenwichtig
is haar kenmerk
zo wordt gezegd
zou ze zich verbergen dan
in de holte van zijn arm…
Woordschippers schip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Zijn vracht steeds kleiner
leger de woordvaten in de holle ruimen
van woordschippers schip
vaart hij voort.…
Nieuwe kracht.
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 4.563 Weg met die
zware vracht!
Ik heb je
het beste te geven
Ik geef jou wel
nieuwe kracht!…
het verborgen licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 zware rafels van het leven
slepen door de koude nacht
de zon ontdoet ze van hun
vracht
en kleurt ze helder als de
morgen
het leven als een duistere
macht
met in haar hart het licht
verborgen…
Een grote stilte
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.005 En deze vracht, dit groot benauwen wordt
voorsmaak van het gebeente dat verdort
onder het marmer, in de rèchte tombe.…
Jammer
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 161 Er werd tweehonderdduizend kilo goud
Plus vierenhalf miljard contant als vracht
In krap een maand naar Zeist overgebracht
Daar is een gloednieuw 'Cashcentrum' gebouwd
Dat dit in het geheim moest, valt me tegen
Ik had er dolgraag iets van meegekregen…
Het zwijgen van de schepen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 465 Zij raken elkaar bijna,
maar zwijgen over God,
de leegte van het zwijgen,
de liefde en hun vracht.
Twee kleine schepen
in de donkerblauwe nacht.…
Verzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 383 grootvaders klok in de vestibule
stond stil toen Sijtje van de Hoeve
werd geraakt
op haar klompen
had ze aangevoeld en gewaakt
tot de verzwegen vlet
haar oog ontvoer
met de beladen vracht
verscholen tussen teer en lompen
het doodsuur is nooit verzet…
Samen.
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.573 Wat zou ik graag het vrachtje
van je overnemen,
wat zou ik graag in je
schoenen staan,
maar het mag niet zo wezen,
je moet zelf torsen
al is de vracht zwaar,
weet mijn lief,
ik sta ten allen tijde
voor je klaar,
om samen te torsen,
om samen te dragen,
om samen gebukt
de enorme last te tillen,
want samen komen we er wel.…
Heerlijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 237 We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet.…
Heerlijkheid voor Aafke
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet.…
wachtruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 zo’n blaadje
cirkels schrijvend
aan een draad, gesponnen door
november
het lijkt een stil gebed
welhaast smekend, als het
zonlicht brekend in de oude nerven
scherven vol verkleuring
zet
ach, het leven schenkt opnieuw
het wacht onder de vracht
van afgestorven hoop
de samenloop van toen en ooit
is weggegooid
in lege glascontainers…
Tegen de zwaartekracht in I
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Was te zwaar
Beladen, vracht
Die tot ver over
Mijn grenzen ging,
Spieren stram van
Het starre denken,
Ging door mijn ankers
Heen en kwam op het
Aangezicht van de
Aarde te liggen
Die me met magneten
Leek vast te houden -
Tot Jij met ontferming
Werd bewogen en me
Precies zoals ik ten
Diepste had gewild -
Tegen de zwaartekracht…
Lawine
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Een vijand die je niet tegen je moet hebben,
want wederom, net een maand na de vorige lawine,
is er ook vandaag weer een vracht sneeuw,
in de vorm van een lawine met mensen ertussen
naar beneden gekomen.
De prachtige witte wereld heeft wederom
slachtoffers gemaakt.…
vier en twintig uur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 178 de stad slaapt immer
de lichte sluimer van de nacht
een taxi met een late vracht
boort lichten in het duister
fluisterstemmen door de muur
een torenklok slaat zeven uur
het eerste uur versterkt het silhouet
van straten,plein,stegen
op de rivier verschijnt uit ochtendnevel
een schip,de motor monotoon,
versterkt de stilte van dit moment…
WRANG?
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 7.261 Ze gaan als eenzame muizen
nu, met hun allerlaatste vracht
en niemand denkt, ach jeetje
dát is toch wel 'n beetje wrang.…
AVOND OP HET LAND
gedicht
4.0 met 5 stemmen 4.837 En het is of de landen leger
worden, geen deur knarst, geen
hond blaft, de wagens zijn
gelost, de vrachten geborgen,
alles vergeten wat we vonden
aan haar borst. Alleen de geur
van melk is blijven hangen.…
De buik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 679 Hier is het vooronder
de plek van het kleine bewegen
het snakken naar ruimte en lucht
met jouw ogen op mijn hielen
heb ik de vracht gelost,
de vingers zochten kieren van het luik
je stierf soms nachtenlang en
ik zong iedere avond weer dat lied
de klanken liggen in mijn
vlees verstorven zeg je
zwijg maar de tekens bedriegen niet…
Toteninsel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Gehuld in dampe sluier
vaart veerman weer zijn wrange vracht
door gele schijnsels van de nacht
als `s levens laatste kruier.
De zielen onder zijn gezag
zij gaan van licht naar duister
of wezenlijker juister
zij reizen naar de nieuwste dag.…
Zacht valt de regen
poëzie
2.0 met 4 stemmen 494 Die zich stil heeft betrokken met 'n water-zware vracht
Bij het komen van de nacht .
Geen ziet hoe het daalt uit dat duistre wolk-gespan,
Als de tranen stil geschreid van een hoge sterke man,
Die men voelen wel maar zien niet kan.
Langzaam zakt de stad in het duistren van de nacht.…
Zacht valt de regen
poëzie
2.0 met 3 stemmen 544 Die zich stil heeft betrokken met 'n water-zware vracht
Bij het komen van de nacht.
Geen ziet hoe het daalt uit dat duistre wolk-gespan,
Als de tranen stil geschreid van een hoge sterke man,
Die men voelen wel maar zien niet kan.
Langzaam zakt de stad in het duistren van de nacht.…
Hoofdpijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.107 de hulpdienst
moet helaas prioriteiten stellen
er rommelt iets in mijn bewustzijn
een kapotte tegel wordt pijnlijk
uit de puinhoop verwijderd
ongeverfd hout ter zijde gelegd
het sloopbedrijf is ingeschakeld
om de puinhoop in mijn hoofd
op te ruimen de grijper krijgt
houvast de schoonmaak schept
ruimte het gebonk verzwakt
de laatste vracht…
Uitgevaren
gedicht
3.0 met 21 stemmen 36.191 Zijn schip trotseert koppige golven
die hem schuimbekkend vervoeren
naar gapende muilen die verbolgen
hun helse zwavelnev’len boeren
uit een vloed van tijd gedolven
wiens stromen wurgend snoeren
om van het ebben lucht te kolven
tot eeuwig gittering gaat floeren
doelbewust wendt hij de steven
koerst naar de kille bondgenoot
willig volle vracht…
Turfsingel (Groningen)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 522 Tevergeefs wacht de kade op een vracht,
zware ankers worden niet meer gelicht.
Nooit doorklieft een scheepskiel nog het water,
ook de brug kan zelfs niet meer omhoog.
Op de gevels klinkt nu eendengesnater
waar ooit de stad zich luidkeels bewoog.
Hier zwalkte de zwaar beschonken matroos,
maar zijn onzeker lied is voorgoed verstomd.…
een hedendaagse sprong
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 470 bekleden
enkel met kale takken
die snijden dan
door luchtige dromen
en doen vooruitzichten
wezenloos knakken
ik mijd de nacht
als bij volle maan
alles helder schijnt
maar de zon
achter de einder
is geslacht
en in de oceaan
verdwijnt
ik mijd de dag en de nacht
een etmaal lang
spring over het heden heen
het scheelt een helse vracht…
De trage tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 23 buigen door de bocht
van de trage tijd
waar wij ons nooit wagen, wetend
wat er gebeurd is met die jongen
die niemand meer kent
waar wij 's zomers zwemmen
een paar slagen heen
en weer in de baai
uitkijkposten bouwen
en ons vervelen
bij het kruipen van
de golfjes
de lange aken
de trage tijd
turend
naar nieuwe auto's of andere
vracht…
Duikdiploma
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 839 En ik kon niet anders meer dan duiken
In de put waar ik me af liet slachten
door al mijn eigen duistere gedachten
die me wilden verkrachten en misbruiken
ik voelde me meer min en een kuiken
me opzadelend met ladingen vrachten
waar jij die last juist trachtte te verzachten
maar ik kon al niet anders meer dan duiken
mijn liefde verpakken tegen…
Passé
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 207 in de nacht
ik loop langs oude bomen met gedachten
als slingers verstrikt in takken na een feest
dat anders uitpakt dan verwacht
trek de lijnen mee naar morgen
steek mijn pen in de vervaalde vlaggen
waarop gisteren zijn kleuren bracht
wat hondse ogen volgen vanuit duister
hoe ik verdraaid de draad oppak
lussen naloop en los als loze vracht…