11683 resultaten.
Velden met rozen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Waar oordelen sterven.
Opinies niet bestaan.
Meningen vergaan.
Velden, vol met rode rozen,
bloeien in alle moederharten.
In het hart van onze moeder,
die ons haar leven gaf.
Harten, die niet denken kunnen.
Harten, waarin de liefde leeft.…
Dat eenvoudige weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Want weten wij allen van binnen eigenlijk niet al alles
over lankmoedigheid, het sterven naast ook 't groeien
eenvoudig genoeg over vergaan en dagelijks opstaan.…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 307 De vallende bladeren verhalen
hoe er nieuw leven komt
maar hoe eerst iets
moet sterven
en vergaan:
groots en teder.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Sterven. III.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 498 , kan niet vergaan ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 in het vuur
En ijs, tot levenloos gereduceerd
Bevroren deeltjes; ooit een klompje cellen
Zo zal het zijn, niet langer meer natuur
De kosmos zelf zal sterven, uitgeteerd
Grif afstand nemen van zijn kleimodellen…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze…
waarom
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.209 waar illusies verdwenen
een droom vergaat
dwarrelt verlangen
aan flarden gescheurd
vloeien er tranen
door vragen gesteld
in twijfel gegeven
beloftes vergaan
door het waarom
van wat is gebroken
in het… hoe
de toekomst kon zijn…
Wereldpijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 423 Gestorven mensen zullen vergaan tot stof,
achterblijvers rouwend op elk kerkhof
Was je nog maar hier,of als 't moet ik bij jou,
daar staan ze,iemands Moeder,kind,vrouw
Ontelbare tranen op al die gevallen scherven,
wie deze dood wil overleven zal moeten sterven..…
MYCENE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 239 Het is een eigen vondst
Agamemnons gouden masker
waarin ik Ensor zie
gij erkent hem niet als nazaat
van uw vergane macht
waar leeuwen brullen mijn gelijk
reeds eeuwen later na uw sterven
ontstond hij in het nieuwe land
waar men hun taal verdeelde
zwakker dan uw stenen poort
doch o zo schoon van stem
zij overtreft nu Klytaimnestra
zo…
Zacht en stil
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.181 Sterven is geluk bedwingen.
Want jij bent het verleden dat ik wens
als jij
me weer vergiftigt met
vragen die leven waar ik besta
en
weer
weet dat alleen de
doden
mij zullen vragen of ik
eeuwig gelukkig wil zijn.…
Vandaag geen afscheid
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.591 Sporen tekenen mijn scherm met verdwaalde letters die elke
eenzaamheid
of het verlangen naar dode echo’s laten vergaan.
Vergaan is stil staan en de tijd vragen waar hij op wacht.
Vandaag en met momenten die onrustig maken.
Verloren in deze ochtend die geen dromen
vindt in alle gezichten die ontwaken.…
bij overlijden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 na je aardse tocht
leef je zeker nog verder
in je eigen kroost.
jlb
de schouders rechten
glimlachend door de dag
beurt medemensen op.
jlb
warme ontmoeting
kan koude herinnering
opnieuw milderen.
jlb
stil en gesloten
kan met lieve aandacht
worden ontsloten.
jlb
als t' einde nadert
hoop je op je kinderen
tot bij de overgang…
Achter de horizon
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 673 Wat je niet hebt
gehad of gedaan
trekt vooral
als de rek
uit de tijd
is gegaan
en je bestaan
is gereduceerd
tot de vraag
wil ik sterven
zoals ik nu leef…
uit Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm : Credo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 403 en doopvonten
met oeverloze tranen dempen
als verdoofd en verblind
lijkt de Geest onbereikbaar
om wat is, te verstaan
en verwordt tot aardse duivel
die ontvankelijkheid in
schreeuwend hellevuur
zwijgend laat vergaan
machteloos roept de mensenziel;
tot waartoe dient de Liefde
waarom is mijn bloed vergaan…
Wat je gaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Wanneer we overlijden,
sterven ook vragen,
over het hoe en het waarom.
Hoogstpersoonlijke vragen,
over onze bron van lijden,
over onze missie in dit leven,
sterven niet.
Opdat we leren begrijpen,
waarom mensen eenzaam worden,
en waarom we soms zelf zo zijn.
Vraag,
hoe je de liefde hebt gevonden.
Of je kunt vertrouwen.…
dat ene moment
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 654 waar een misstap ooit begaan
een leven heeft verwoest
de pijn van duizend vragen
knaagt aan zijn gemoed
zijn weg terug
verdwenen is
de wens te lachen
stil vergaan
toekomstdromen
verleden zijn
zijn wil te leven
schuilt in pijn
brengt de tijd verwoeste dromen
van wat eens niet is geweest
is het antwoord op zijn vragen
moest dit moment…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
het is koud en kansarm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 322 als u eens was laat me dan sterven
in het gekronkel daar waar het midden
in eenvoud wordt gevonden…
De dood en de duik!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Als ik naakt een duik doe in het Marnix-zwembad te Amsterdam
fier, fris en frank warm voorgedoucht
ontdaan van stof en stoffelijkheid
denk ik aan mijn dood , mijn sterven
denk ik, zou het zo gaan, zal ik zo vergaan
zo aangenaam, zo warm, zo oerstil, zo behaaglijk
zo lief, zo mooi, zo blauw, zo schoon, zo fijn,
zonder pijn, verdriet, angst…
Vragen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 97 Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen,
zou de dag dan langer duren?
Wanneer ik me geen zorgen zou maken,
zou de wereld dan plat zijn?
Wanneer ik zonder liefde leven zou,
zou 'k dan: liefdeloos zijn?…
afscheid -uitvaart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 wie laatst overblijft
is geamputeerd,
mist vooral de lichaamstaal
van warme liefde.
jlb
mannen die durven
laten zich niet te vroeg kisten
zij dromen verder.
jlb
je hoofd leegmaken
beste voorwaarde om iets
nieuws te beginnen.
jlb…
onafwendbaar !
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 de natuur heeft altijd haar wetten :
iedereen sterft op een dag .
dat kan je niet uit je geheugen zetten
maar wat wel altijd zal blijven:
mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…
Bewaar me
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 605 ik voel
hoe slakken
op mijn lichaam zich willen
neervlijen zoals een
witte vlinder in
zomerzon
tot stof
willen vergaan
zodat ik later
kan terugkeren voor
één dag
ik zou vleugels hangen
aan sneeuwvlokjes
maagdelijk
fladderen
om weer te sterven
en aan het eind
als jij me dan draagt
zal ik tegen je borst
aankruipen
de zomer…
Vergaan
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.280 Donder nu maar op
ik voel teveel pijn
Hoe lief ik ook ben
jouw hart is te klein
Wees maar heel stil
je woorden stinken
Slim en doordacht
kwetsen verminken
Voel wat ik nu voel
of lieg je hart vrij
Ontken je hardheid
je speelde met mij
Laat me nu met rust
ver van mij vandaan
Liefde eens zo mooi
voorgoed vergaan....…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…