Alle inzendingen over vragen OR toneel OR mens

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Mens geplet onder Een veelheid van Informatie Die binnenkomt in Een nooit eerder Vertoond tempo - Het toneel zet De tijd twee uur stil En laat de mens, Misschien wel de laatste Mens die er de tijd Voor neemt, kijken naar De absurde weeffouten Die er bij zijn snel levende Medemens zijn ingeslopen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zon als maan het andere licht verzachtte mijn pijn zwart uit gebroken verleden werd wit helend in heden daglicht was mat in kristal van zuivere waarheid wantrouwen vrat aan mijn zicht sloeg een gat in mijn leven leefde de dagen slagen die vielen gaten in groei verkleumde tot hoopje mens zonder vragen kind nooit in bloei…

Een van de knapste intellectuelen Nam pas het wereldse toneel de maat En zei: de ongelijkheid vormt het kwaad De mens moet welvaart eerlijker verdelen Hoe geniaal! Ik ben graag solidair Dus klop ik straks aan bij een miljonair…

meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te zijn wie ik ben zonder enig fingeren of zonder te menen…

De pieken waren zeer heftig, De dalen ontzettend diep, Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Spiegelbeeld dat ben ik Maar waarom is er soms niet die ene klik Speel ik toch weer toneel En wordt het allemaal weer een beetje teveel Zeg ik niet hoe het gaat Omdat mijn lichaam weer even staakt Tja, dat ben ik Verander ieder ogenblik Omdat je niet wil klagen En om hulp moet vragen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

het is al zolang geleden dat het doek voor de allerlaatste keer is gevallen hoofdstuk gesloten, schijnwerpers gedoofd en elk gaan we verder met ons eigen boek verleden nog nauwelijks in ons hart maar nog zo duidelijk in ons hoofd veel te lang voelde ik mij de eeuwige figurant en ik zag de vragende blikken van het publiek acterend in…

Moet je jezelf gedragen Zoals een ander dat graag ziet, Altijd even lief en leuk, Jezelf ben je niet. Voor massa’s “vrienden en kennissen” Speel je elke dag je rol, Het kost je zoveel energie, Hoe houd je het toch vol. Mensen enthousiast omhelzen, Die je helemaal niet moet, Tegen een ander bekritiseerd, Leef je dan je leven goed? Geen…

Het toneel waarop we ooit konden leven, blijft leeg, het lijkt ons om het even. Voorbij is de kans op een open doek.…

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

Ik heb zo te doen met acteurs. Ze moeten zoveel acteren en altijd in andermans kleren, ik heb echt te doen met acteurs. Waarom wordt men ooit acteur? Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur. En al wat men doet daartussen zal altijd weer afgekraakt worden door wezens…

De wereld is een speeltoneel, Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.…

Op de bühne voel ik mij thuis daar speel ik een rol en iedereen applaudisseert dien mijn tegenspeler van repliek laat hem droevig of blij en buig netjes voor het publiek daar voel ik mij geëerd alleen omdat ik de tekst volgens verwachting heb geleerd daarbuiten ben ik naakt kwetsbaar onvolmaakt ik ken de regels niet en niemand…

In het gareel met die kapjes In supermarkt, in trein Begon ons eerste toneel met 't bedekken van ons naakt lijf? in hoeveelste bedrijf? Nu moeten w' ons nog meer verstoppen Hoe dat te verkroppen is dit onz' eigen schuld zo omhuld te leven? Wie of wat maakt ons wakker?…

En dan nog is het toneel, als je met veel deftigheid Naar je laatste rustplaats wordt vervoerd. Toespraken over jouw leven. Het was zo goed gespeeld. Ja, de facade mocht niet vallen. Maar misschien heb je je... doodverveeld.…

Hoe was ik Ooit geworden Die mens die Ik nu ben, Zo vaak al Verdwaald in het Labyrint van mijn jeugd Pleeghuis uit, pleeghuis In van hen die Over mij wilden voogden, Kind zonder ijkpunt, Kind zonder anker - Toch heb ik mijn Eigen koers gevolgd, En iedere keer de Uitgang gevonden Die onvindbaar leek - Het toneel werd…

mens nog lijd…

Soms menen mensen dat de dieren hun eigen taal verstaan en dingen dromen, maar kunnen dit nu ook de bomen of is daar eigenlijk maar niets van aan? Ik weet het niet, zoals ik veel niet weet en gaat de wetenschap zo snel vooruit, er blijft toch eenzaamheid en het niet kunnen troosten van wie echt verdrietig is.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…