inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.395):

mens zonder vragen

zon als maan
het andere licht
verzachtte mijn pijn
zwart uit gebroken
verleden werd wit
helend in heden

daglicht was
mat in kristal van
zuivere waarheid
wantrouwen vrat
aan mijn zicht sloeg
een gat in mijn leven

leefde de dagen
slagen die vielen
gaten in groei
verkleumde tot hoopje
mens zonder vragen
kind nooit in bloei

Schrijver: wil melker, 8 september 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 330

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Vera
Datum:
11 september 2006
Jeetje, wat schrijf jij mooie gedichten zeg! Ik ben echt onder de indruk. Ik lees ze vol bewondering.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)