Zoeken, Leren, Projecteren
een levenslang spel
Ben ik omsingeld door vriendschap
of verlangt mijn lichaam weer naar kippenvel?
Verdovend en teder
dualistisch ontrouw
Maak ik mijn eigen vuur aan
of blijf ik me warmen aan dat van jou.…
is er nog leven
na de geboorte?
is er nog tijd
om dood te gaan?
is er nog geven
na het verkrijgen?
of zal ik voor eeuwig
in het krijt blijven staan?
is er vertrouwen
na de vriendschap?
of zul je me haten
voor elke kus?
is er nog bouwen
na de afbraak?
of laat je me praten
met mijn nek in een lus?
is er nog aarde
waarop ik meedraai…
wat is het jouwe?
je houvast van het leven?
dat is wat ik vroeg
je zei het niet
je wist het niet
heb je geen motto
zoals ze dat zeggen
geen gezegde
of een eigen zin
gemaakt door jou?
heb je er nooit een gemaakt?
of gedacht 'hier leef ik voor'
nooit een gehad
hoe kun je leven
zonder een bewust houvast?
wat is het van jou?…
bevrijde woorden
die het gevoel zolang verstikten
stromen waar ze eens stokten
verpletterend voort
ketsen knetterend
terug tot vonkenregens
van een onbeantwoord vragenvuur
achter de woorden
waar het verlangen fluistert
zwijgt de einder eindeloos
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Hij bracht vuur
in de architectuur
ook 'n vragenvuur:
waarom te wonen
in een kubus?
glijdt het bankstel
niet
naar 't laagste punt?
kun je er je boeken bergen?…
adagio
door het oog van de vulkaan
keert materie zich naar buiten
er is geen regen die vertroebelt
of overspoelt
slechts de ruimte is omarmd
door de ogen van weerspiegeling
de zin van het doorgronden
wordt overstemd door zuiver stilte
essentie zeeft oneindigheid
en door de lagen gedragen eenvoud
weerklinkt een antwoord door
het vragenvuur…
stilte zit soms vol met vragen
brandend als een heftig vuur
gedurende de dag de dagen
ja voortdurend op elk uur
als eens witte rooksignalen
seinen op het verlossend uur
dan is dat het mooiste teken
einde van het vragenvuur
't antwoord dat wordt gegeven
opent een poort ten leven
er valt niets meer te verbranden
er is iets moois op handen…
begrijpen
dat dat mijn laatste avond was
samen met jou
het ging té snel
je had pijn
ik wilde dat je geen pijn had
ik wilde je helpen
een infuus in het ziekenhuis
dat leek de oplossing
dan werd je weer fit
en was je niet meer moe
mijn lieve mamma
je wilde niet alleen zijn
ik beloofde bij je te blijven
het gevecht met de artsen
het vragenvuur…
809
Bezig met laden