5272 resultaten.
ouderdom
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 495 mijn oude opa
met zijn fel rode brommer
haalt hij de lente…
Ouderdom
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.495 Je gaat met sprongen achteruit, een week,
soms zelfs wel twee,
daar waar je vroeger altijd kletste,
druk bezig was met, ja, waarmee,
kun je het nu voor elkaar krijgen
helemaal niets te doen,
gewoon stil om je heen kijken,
wel even wat anders, dan vroeger,
dan toen.
Dit grote verschil is wat me zo benauwt
't is zo'n schril contrast,
ik…
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 725 Lopend over de naad waar schim
en kille siddering samenkomen
krijsen de zilvermeeuwen langs de kim
pikken de echo’s van de dromen
terwijl afgebladderde lokeenden
en drenkelingen de zee
uit worden geduwd
en de laatste waarheden
tevergeefs beademd worden
Mompelend schopt de oude man
het wrakhout voor zich uit
een lege fles met een verlaten…
Ouderdom
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.473 Het heden met een verleden
Een toekomstbeeld zonder kanalen
Een auteur zo belezen
Bladerend door hoofdstukken zonder te verdwalen
Het levensverhaal niet ingebonden
Alleen het voorwoord en slot geschreven
De rust gevonden
Hopend dat iemand het gaat lezen…
OUDERDOM
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.079 gakkende ganzen
op de laatste weg naar huis
van verre een roep!…
ouderdom
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 315 er zit een oude man
op een bank in het park
hij kijkt rond
hij ziet jeugd
heel veel jeugd
jeugd,
dat was hij eens
ook hij zong, sprong en genoot
van die zekere onbezorgdheid
die jeugd heette
maar nu…
telt hij niet meer mee
hij is immers oud
zijn wilde haren kwijt
droevig is zijn blik
hij denkt:
waarom wordt men eigenlijk…
ouderdom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393 Een man oud en stram,
dacht dat ie nooit aan de overkant kwam.
De jochies langslopend in volle draf,
dachten oh god die leeftijd wat een straf.
Maar oud als ie was en geen haast iets te halen,
dacht de man goh wat zullen die jochies van al
dat gehaast balen.…
Ouderdom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 682 Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden
wij kunnen ons niet meer voorbereiden
en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt
buiten de regen in sneeuw is vertaald
plots wensen wij elkaar
het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar
dit alles laten wij ons ondergaan
sneller als wij de ladder langer beklimmen
en gefeliciteerd niet meer…
Ouderdom.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.233 Een oude man wandelt, mompelt, strompelt.
Hij kijkt naar de hemel...
Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de
weg die hij is ingeslagen.
Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat.
Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en
hij die eenzaam sterven zal op een dag
dat hij er naar verlangt.…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Diegenen
die
hun genen
onderhouden
worden
veel ouder
wel
150 jaar!…
Ouderdom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 Als je wat ouder wordt
zijn dingen anders
wat krom gebogen lijkt
is recht gelogen
zoete koffie heeft plots geen smaak
wat zoute soep was is nu flauw
en zo gaat de lijst door
eigenlijk is alles anders dan daarvoor
en zo kijk ik ook naar ons
zijn we nog zo doldwaas verliefd
staan we snel even op uit bed
heeft de één de koffie al gezet…
Ouderdom
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 527 Dat ouderdom vaak met gebreken komt,
Helaas kan ik dat staven met bewijzen.
Wim Overweg is bezig te vergrijzen,
Zijn aders slibben dicht, zijn rug verkromt.
Nog weinig werkt precies zoals het moet,
Het gaat dus slecht, maar verder gaat het goed.…
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 269 Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel,
de vijfenzestigplusser kortingspassen
voor trein en bus of kleding laten wassen.
In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel.…
Ouderdom
gedicht
3.0 met 30 stemmen 6.502 Later, als ik zwakzinnig ben
met schoothond en schrikvel
houd ik een kruik warm
tegen me aan en praat
ik met je in mijn slaap.
Als je nu kan begrijpen
wat ik dan ga bedoelen,
krakende dorre tak dat ik ben,
ga ik me niet zo afgebroken voelen
maar meer een uitgeblazen paarde-
bloem. Hoor je me dazen?
Daar gaan mijn parachuutjes al.
-----…
Ouderdomheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Onvoltooide tijd
geboortebewijzen het
tegengestelde.…
Ouderdom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Als de jaren zich aaneen gaan rijgen
tot een schier oneindige reeks
dan verliezen de dagen hun eigen kleur
en vergrijzen tot eentonigheid.
Als ook het wereldgebeuren vervaagt
in de schimmigheid der dagen,
dan sterft de tijd in eenzaamheid,
komen herinneringen steeds meer tot leven.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
[ 's Avonds zijn we er ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 's Avonds zijn we er:
grauwruwe muren, rillend –
kleden we ons aan.…
Pakketje uitstel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 253 De ouderdom overkomt
ons allen
Je hoeft er niets voor
te doen
Tenzij een malloot
je overhoop
zou knallen
En je er dood
bij neer zou vallen,
Komt de ouderdom
vanzelf
Met een snelheid
waarvan ik denk
Als ik iemand
een geschenk zou
mogen geven,
was het een
pakketje uitstel
want allemachtig
wat gaat dat
ouder worden
Snel…
LEEFTIJD
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 555 Maar ouderdom....
een rozijn, die niet te pruimen is!…
Vergeten worden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 In het begin kreeg ik veel bezoek
Menig bekende kwam bij mij thuis
En zocht mij later op in het tehuis
Maar nu raak ik in het vergeetboek.
Pijnlijk voel ik nu mijn eenzaamheid
Velen hebben mij in de steek gelaten
En het bezoek werd achterwege gelaten
Zo raak ik nog meer in de vergetelheid.…
Leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Voor nog slechts een kreek
achter haar een zee van tijd
ouderdom versmalt…
mens en dier
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 412 Eenzaam en alleen
nergens ging ze meer heen
zat stilletjes in een hoek
kreeg nooit bezoek
tot op een zekere dag
ze een heel lief hondje zag
dat werd haar maatje en beste vriend
het hondje had ze gewoon verdiend
samen lopen ze nu over straat
en iedereen vraagt aan haar hoe het gaat
nu is ze nooit meer alleen
ze is kwieker en gaat gelukkig…
Dementie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 257 Het verliezen van je verstand
nadenken lukt niet meer
je hebt het niet in de hand
herhaling keer op keer
Elke dag dezelfde toestand
maar dat weet je niet meer
de zuster leest voor uit de krant
herhaling keer op keer
Van zeer sportief naar een halve kasplant
goed lopen gaat niet meer
in de rolstoel gebracht, van kant tot kant
herhaling…
Op bezoek
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 3.109 In de gang
van mijn leven,
hier en daar verduisterd,
was jij heel even
het baken,
dat weer richting gaf
aan mijn weg.
Als geschenk
alleen jezelf,
zomaar een bezoekje,
spontaan en welgemeend,
als mens,
die weer voeding gaf
aan mijn geest.
In de spiegel
van je ogen
ontdekte ik mezelf
en ik herkende
het licht
door je hart gekaatst…
BEZOEK
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.491 Openheid
kenmerkt de blikken richting bezoek
dat pas na enige aandrang kan beslissen
de jas uit te doen, een stoel te pakken.
Gesprekken vinden plaats op clichépaden
met beveiligde onderwerpovergangen.
Na het vertrek wordt een zucht geslaakt
in bed en buitenkamers.…
Het bezoek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.641 In de spiegel zag ik dat ik net
zo grauw was als de morgen
want er hing een nevel van motregen
rondom het huis
snel knoopte ik mijn overhemd dicht
en haalde een kam door mijn haar
maar ze belde al
enfin, het gaf toch niets meer
we waren versteend tot beelden met
de tafel tussen ons in en het dode
oog van de televisie op ons gericht
ik zou…
Bezoek
gedicht
3.0 met 63 stemmen 20.992 Niemand kwam er.
Hij werd steeds eenzamer
En alsmaar bekwamer
In het bewonen van zijn kamer.
De ramen groeiden dicht
Van vet en stof, geen zicht
Had hij nog op enig licht
Of schemering, een lichtgewicht
Werd hij, vel over been.
Een kapstok, zo ging hij heen.
Alleen en alleen en alleen.
Allang toen hij was heen -
Gegaan, ging plotseling…