Alle inzendingen over vrij OR vliegen

Vliegen is leven. Vrij als een vogel durven zijn. Voor aardse mensen is dat een droom. Icarus, Fokker, Viruly, Gagarin, Ockels, Kuipers en Keen. Zij maakten hun droom waar. Zij vlogen. Sam Keen? Wie is dat? Sam is filosoof en schrijver. 62 jaar oud is hij wanneer hij leert vliegen. Waar? De San Francisco School of Circus Arts.…

Het is mijn leven dat ik met je delen wil waag met mij de vrije val die liefde heet Waar ik rozen voor je pluk als we het smalle pad betreden en mijn hand naar je uitstrek als je weg zou glijden Maar vraag me niet mijn vleugels te vergeten het is míjn leven dat ik vliegen moet…

je brak mijn vleugels voordat ik kon vliegen met zinnen zonder kant noch wal en zorgde voor mijn vrije val ik ben nergens geland bleef zweven in een wereld van verschil waar woorden hangen aan zijden draden en de waarheid wordt verdraaid…

geeft hen vrij zicht maar als het donker wordt dan schreeuwen ze de pijn die jouw verleden heeft vermoord…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik vlieg met vleugels van verliefdheid van liefje tot liefje naar liefje. Niets is fijner dan het gevoel van verleiding niets maakt angstiger dan dat boterbriefje. Ik zie haar kijken, staren in mijn hart ze trekt aan mijn verlangen, heel zacht. Ze wil met mijn praten, vrijen en spelen en het liefst van al, ik wil dat ze lacht...…

Ik ben als een vlinder eerst vloog ik vrij rond zonder zorgen en pijn Met een brede lach om mijn mond. Nu ben ik gevlogen in het web van een spin ik ben gevangen door draden Heeft vechten wel zin? Loskomen lijkt onmogelijk en al zou het me lukken Hoe kan ik dan vliegen met mijn vleugels in stukken?…

In mijn droom kan ik vliegen ben ik als een vogel zo vrij stuurloos dwaal ik in het rond waar naar toe heel even naar boven kijken hoe het met ze gaat samen spelen emoties delen luisteren naar hun stem mijn vleugels worden moe ik dwarrel naar beneden en glimlach tevreden.…

Er wonen vogels In mijn hoofd, Ontelbaar veel - Allemaal, een voor een, Gekooid achter tralies Van onnuttige gedachten En voorbije toekomstdromen - Hunkeren doe ik ernaar Ze los te laten en Ze vrij door het Luchtruim te laten vliegen Om mij op weg te helpen Naar mijn voorgoed Herwonnen vrijheid…

Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt De mensheid niet meer weet wat te doen Daar wereldproblemen te groot worden Daar de motoren binnenkort kappen Daar de longen almaar verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

Ik stond m'n neushaar te knippen Het was kort na middernacht Er klonk een vreemd geluid in huis Ik vond het vrij verdacht De badkamerdeur werd geopend Het zweet op m'n voorhoofd was koud Daar stond een kanjer van een vlieg Een vlieg op 4 wielen van hout De vlieg zei: Hoe maak je het, kerel?…

Mijn gedachten dwalen af… Af naar mijn wereld… Waar alles perfect is… Waar ik vrij ben… Waar ik kan leven als mezelf… Mijn gedachten dwalen af… Af naar vliegen… Vliegen door het duister en het licht… Op naar vrijheid… Waar ik durf heb om te doen en te laten wat ik wil… Mijn gedachten dwalen af… Af naar mijn vrijheid… Die ik nooit zal…

Als ik door de tralies van mijn kooitje tuur dan wil ik even vrij zijn zelfs voor korte duur. Een lekker stukkie vliegen met anderen om mij heen er even tussen uit zijn heel even niet alleen. Maar dit zal nooit gebeuren ze laten mij niet gaan daarom bestaat mijn leventje uit op mijn stok te staan.…

Ik stijg op wanneer ik wil Alle vrijheid Wat mij zo blij maakt Vele plekken beklommen Niets daarvan verzonnen Ik fladder overal heen Ik ben vrij Kan doen wat ik wil Dat is het grote verschil Jullie zijn een mens Voor velen van jullie blijft dit een wens Ik ben een vlinder Fladderend vlieg ik nu weer door…

heel zachtjes kus ik mijn gedachten schilder ik jou in alle kleuren tegelijk lopen wij samen over zeeën bedwingen wij bergen zo hoog als eerder nooit gezien vrijen we tot aan het ochtendgloren vliegen wij vogels naar de zon…

zij fladderen om me heen pril van de lente maar ik kan ze niet vangen in vorm en kleur is ieder uniek dus achter elkaar lopen ze niet ik puzzel niet meer heb ze vrij laten gaan ze dartelen achter me aan vliegen tot een wolkje bijeen als de eerste rust in het licht vloeien zij samen tot dit gedicht…

Vlinders voel ik in mijn buik ik zie hen als ik mijn ogen sluit in een paradijs met duizenden bloemen vlinders vliegen daar vrij ze kleuren dat sprookjesland als een schildershand als ik mijn ogen dan weer opensla en naar buiten kijk zie ik één vlinder op een stengel ik voel me rijk.…

Hier sta ik met afgetrapte schoenen ik kan nergens heen ik heb alle ruiten ingegooid alle bruggen verbrand alle stoelpoten weggezaagd ik ben nu vrij maar geen cent op zak, berooid ik zie wat vogels vliegen zij doen wat hun ingegeven wordt en zingen hun vrolijk lied zij doen gewoon en denken niet.…

Ieder mens heeft het eens gevoeld als in een droom de dekens losgewoeld je armen niet meer kunnen ze zijn het vliegen moe je ogen tranen door het turen wat ben ik hoog wat ben ik vrij dit mag wel eeuwig duren maar dan een schok je zit rechtop een avontuur?…

ik sta bij het raam en kijk naar buiten, naar de bomen die groeien, het gras zo groen, de auto's, de dieren, het land en het bos, ik kijk verder dan ik kijken kan, ik kijk naar het venster, naar de vlieg, naar de vogels in de bomen, ik wil erheen naar buiten zo vrij maar ik zit opgesloten in mijn eigen gedachten.…

wilde pluisjes blazen naar de toekomst vragen maar ze bleven haken waren nog niet rijp genoeg om uit de bol te gaan laat nu mijn gedachten vrij ze moeten vliegen maar ik heb ze niet meer op een rij alles uitgeplozen gestopt in oude dozen maar kan ze niet meer kwijt laat het mij niet overkomen dat onvolgroeid gedachtengoed ik…

ben de afgrond voorbij gegaan met gekortwiekte vleugels waar ik vroeger frank en vrij kon vliegen moet ik nu op aarde blijven staan heb met scha en schand de grens overtreden die ongelimiteerde vrijheid gaf nu rest het goede pad een misstap is fataal dan ben ik weer terug bij af…

mag ik niet meer vliegen of alleen in het dal geen helling thermieken wordt het net dan mijn val we vlogen ooit vrij en dolden de zon vergaten de bloemen want jij was er voor mij vleugels die tipten ogen die blikten gewoon zij aan zij je was nog geen hij we rustten wat vaker spraken in geur de nectar bracht liefde het afscheid…

De poes loopt terug, stap voor stap in haar eigen – pootjes in de sneeuw.…

vlinder vlieg vlindervrij verloren vleugels vergeten vlinder vandaag voelen vlindervluchtig voorbij verre horizonten in jouw blik één vleugelslag van jou vandaan verwarmend vlinder vrij vlindervredig één zomer lang verdwaald verhalen van vandaag…

Als een pijl in formatie vliegen zij, in alle openheid, hun tijd vooruit. Scheren over land over water naar de grenzeloze horizon, met een overstemmend geluid Zij gaan en staan naar waar het gras groen en sappig is daar ergens op Zuid, Vertrekken in het ledige luchtruim zij zijn vrij, dat zit hen onder de huid.…

Ik zie de hoop in je ogen je wilt nog zo veel leren maar ze is gevlogen en zal niet terugkeren Moe gestreden mens sla je ogen vredig neer vlieg weg als een wens en je ziet me ooit weer Slaap maar in bij mij het is echt wel goed zo eindelijk ben je vrij dit leven kreeg je cadeau……

Samen vlieg ik nu met jou de kustlijn als scheids tussen gevangen en vrij De kamers onzer harten samengesmolten tot het absoluut grootste Het litteken op mijn ziel fluctueert grootte in verweesde omschakeling van hébben naar houden van goed genoeg nu, ken ik jou beslist de mooiste blootste…