Alle inzendingen over vrouw zijn OR overgang OR menopauze

onafwendbaar proces onomkeerbaar versterven onherroepelijke overgang…

Ik mis de weeën de geboorte van een kind tja, de overgang......…

hebt last van het fenomeen, de overgang, heel gewoon. We kletsen, zéker ánderhalf uur, lachen en huilen en ik zeg je opeens, wél bekend he, dit hele gebeuren... tijdens zwangerschappen zaten we ook zo te zeuren, een pijntje hier, een probleempje daar, goed er zit géén geboorte aan vast, da's op ónze leeftijd.. gelúkkig maar?!…

Drijfnat met rode kop maar wachten tot het wegtrekt want ik weet net als anderen, ben ik bang, geen oplossing voor kwelgeest overgang!?…

zingend en springend na zwangerwaai ontplofrijk zweven naar het plafond,daar zwetend gelukkig bij worden leven is een lustig damesfeest van leuke permanentjeskrullen als je vrouw bent of durft te zijn en je kleinkinderen op de thee oma, zijn kraaienpootje net als de papagaaienziekte, en je lacht met je rimpelmondje, nee hoor aan die…

dat is lekker dat kan leuk worden de overgang heeft toegeslagen heb eens gezocht op internet en er wachten mij zware dagen allereerst is daar het humeur je bent blijkbaar niet te genieten je huid wordt droog en slap tegelijk je gaat rimpelen en krijgt hangtieten je temperatuur stijgt onverwachts je begint aan alle kanten te zweten en wat…

ze houden alletwee van sneeuw het klokje - en het vlokje een hemelsbreed verschil…

lange schaduwen eindigen in het duister nacht slokt leven op…

tranen je hebt het soms moeilijk en laat zomaar een traan emoties komen los met de beweging in het gezicht ook is er wel eens troost als het even mee zit maar als de zon schijnt en het is gaan regenen komen gedachten en emoties kleurrijk bij elkaar…

in zachte kleuren zomeren de rozen naar het laatste afscheid…

er vormt zich iets op mijn bovenlip het is veel donzig en blond en ik denk verdomme dankzij de overgang loop ik met een snor in deze wereld rond mijn taille is ook aan het verdwijnen mijn blaas loopt uit de pas nog even dan ben ik zo'n klein stevig vrouwtje met Tena Lady's in haar tas dan nog even iets over de mannen die je aankijken…

De hittegolf is nog niet begonnen, of het zweet breekt me al uit. O wacht, het is een opvlieger. Ja, wrijf het er maar in. In de herfst van het leven vallen de bladeren alle seizoenen, laat de meedogenloze zwaartekracht de schoonheid genadeloos vallen, tot humus vergaan. Om in een volgend leven pas weer op te staan.…

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

Ik zit al jaren in de overgang. Al heel wat psychologen afgelopen. Hoe kan ik nou die Maserati kopen. Ik ben kapot, het duurt me veel te lang Gelukkig heeft de arbodienst een plan. Oh, glad vergeten...ik ben maar een man.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

het grensgebied een overgang zonder duidelijkheid alert wil ik zijn in dit eldorado van kansen en mogelijkheden…

De vrouw van tegenwoordig moet jong zijn, strak, sportief, zelfstandig en slagvaardig, gebruind en slank en lief. En ik kijk in de spiegel en constateer al vlug: dat strakke is voorbij en het komt niet meer terug. Die spiegel toont geen meisje, maar een volwassen vrouw. Ik voel me een ontheemde, waar is dat meisje nou...…

Eens groeizame aarde zaden in haar schoot wassende loten wuivend in avondrood Het oogstfeest nadert uitgerukt haar kroost onrijpe gewassen op tijd geloosd Decennia van vruchtbaarheid in jaren verloren ‘n tanende levensstroom in droogte bevroren…

Straks steken takken kale vingers naar de kroon Eerst zullen ze zich verliezen in rood en geel en vlammen Pijnloos Bedroefd Om wat verloren gaat in slechts één jaar. Alweer een jaar.…

koud is mijn bestaan en ook mijn vingers oud en afgedaan en zonder slingers? zooi in het verschiet, 'k wacht ongedurig dooi treed in; ik hoopte het al vurig warm wordt het, ik voel het langzaam komen arm of rijk, we worden bij de hand genomen…

baas in eigen hoofd alsof iemand daar iets van kan leren we leven met elkaar mezelf kom ik in mijn nieuwe hobby scrapbooking tegen misschien omdat ik weinig van mijn eigen verleden heb mee kunnen nemen zodat ik nu als een malloot alles vastleggen wil het gaat zo snel voorbij afbladerend reclamebord dat een onbeperkte boodschap draagt…

over geschonden rails op weg naar de overgang voor station mid-life op deze overgang vallen hele wagons af of laten zich zonder kracht van locomotief verder rollen van de moeizaam beklommen heuvel waarachter de gouden toekomst lag vertwijfeld vragen de passagiers zich af zit ik in de verkeerde wagon op deze rails of nam ik als dwarsligger de…

Je hoeft niet meer op tijd naar bed kleertjes netjes op te hangen nooit meer zonsopgangen hoe anders nog daarnet Rails werd station willekeurig welke trein overgang naar eeuwig zijn voorbij de horizon Even nog ultiem verweer het is beslist je moest uitgewist zonder afscheid van knuffelbeer…

Ik herinner mij nog goed de dag dat ik een vlinder was. Een eendagsvlinder op een witte roos. Ogen op de zon gericht was ik verblind en zag de dood niet komen. Ontstegen aan mijn lichaam nog even een vluchtige mensenhand, die mij het leven had ontnomen. Toen ik terug mocht komen koos ik de kracht van zijn zoon.…

nooit was ze alleen het huis had sterke vleugels en ogen die ze kon sluiten veilig verborgen toen de dag nieuw werd huilde van nood wuifden enkel kale takken welkom en ze vertrok beladen met verleden verdriet de wereld rond tot aan de ring van vuur en er doorheen gelouterd tot feniks hooglied van de zon…

Eindelijk in kern vervuld van kracht, wat in zichzelf verging in alles tot het volle leven gericht, zonder smet, in ieders zicht, een vlam maakt ontschaduwt licht, vannacht is een vogel opgestaan, ik wist dat het zo zou gaan, ik wist niet dat daarna een muziek ontstond, geblazen op zilveren fluiten in het bos, belicht in volle maan, een lichte…

Met bloemen versierd geheel in dromen verzeild vredig met gesloten ogen wetend dat kaarsen branden. Bekende stemmen klinken ver weg favoriete muziek speelt in volgorde brengt alles in diepe stilte ligt gevoelig in ieders hart. Een glimlach siert mijn gezicht omdat dit beter is dan leven al was leven een groots feest de kanker maakte…

verstokte ouderdom sust ongemerkt in slaap in de armen van de dood geruisloze overgang naar een nieuwe energie in een nieuwe omgeving…