Alle inzendingen over vuile ruiten

ze hebben tenen tenen, om u tegen te zeggen stengels van tenen lianen zelfs om verstrikt in te raken verschrikt van te worden hoezo, hoewaar, daar zo vergeet de rest maar denk aan jezelf neem ikke eerst de norm, de wet is gewijzigd hier heerst de ander nieuwe benen nog langere tenen vergeet wat je weet onthou niet wie je bent maar…

Ik laat er gras over groeien over m’n gele tapijt Ik laat m’n huis versloffen 'op hopen' stoffen In hoeken en gaten kasten, keuken en laden In kamers en hokken zelfs in bekers en mokken .......................................... Ik laat er geen gras over groeien want in de gang staat een paard en dat paard, dat werkpaard dat…

zo zat Mijn geduld raakt op, als straks het vuil zich weer opstapelt Dus help mij, help de Jordaan en help dus vooral uzelf, onszelf Mag ik uw geweten laten weten, dat vooral uw Jordaan dat verdient…

Als blikken konden doden dan zat ik hier niet meer je blik die wordt steeds koeler ik zie dat meer en meer. Waar ik eerst slechts liefde zag zie ik nu slechts nog haat zoals het als het over raakt het meest van tijd dan gaat. Maar van mij kan je zo kijken tot je er scheel van ziet mij kan het niet schelen want blikken doden niet.…

Het meisje staat als het centrum van een grote stad tussen het opwaaiend vuil Park in de avond slaapt de roes uit van een orgiastische familiedag De wind leidt de patatbakjes naar de vrouw met de dode ogen Roekeloos nestelt de mayonaise zich in het lange golvende haar Mussen strijken op haar neer zodat ze zich tegoed kunnen doen aan wat…

en elke ochtend ontwaar ik haar in de sluimer van een steeg daar verzucht zij in armoedigheid hoe zij neerwaarts zeeg "och moedertje moedertje", fluister ik "zo naakt op vuile voeten geef deze strijd toch op om uw lief Heertje te begroeten." dan glinsteren haar ogen richt zij zich moeizaam op haar gekrijs verscheurt de stilte…

voelde het trekken van de zee in grijsgroene golven zag het trotse schuim breken op het graniet van de rots in de luwten als dank van de wereld het drijfhout en vuil de restanten van leven en geven voortijdig al afgeschreven ook wij spoelen aan in een maatschappij die alleen de besten leert staan ik voel het trekken van…

Er hangt een wasdraad buiten; maar een vogel die passeert heeft er iets gedeponeerd, dit zomaar zonder fluiten. Geen vuiltje meer aan de lucht, alleen de wasvrouw ja die zucht.…

Poldert de wind boldert als je stolpert langs het kanaal de Lammertsweg is recht als een lineaal in de vlagen verkoldert Poldert. Poldert ben je bezoldigd tot ideaal woonplek totaal geen saai gehucht onder waaiende lucht ben je bedonderd je wordt honderd dat wordt bevorderd in Poldert. Poldert verwondert de naam betekent moerassige…

schoonzwemmen eerst douchen vuil eraf schrobben dan in water plonsen bommetje…

Wat zou je toch een aangenamer mens zijn geweest als je die artiestennaam naar het grof vuil had gebracht en die verkleedkleren op zolder had gelaten.…

ruiten beslagen voor schaduwen van takken zure gezichten…

het rode truitje het diepe zwarte water de witte lotus er is wat met haar te praten of fluisteren ze tegen de ruiten op de rotonde de dikste vrouw van de stad voorrang op de fiets iets in mijn ooghoek de wind ratelt de ruiten beweegt schaduwen het haar van mijn lief geelbruine treurwilgen bijna tot de grond…

Op steigers die uitzicht schoonwassen, ruit spiegelt ruit ruit, daartussen de pluisjes, de mussen, een lijstje te licht om te landen, waarop wat onthouden moest ooit.…

Ik kan natuurlijk heel veel geks verzinnen: een schildpad die een tijger achterhaalt, een hacker die zijn buit terugbetaalt, een fiscus die geen geld meer wenst te innen, cholesterol, verstrekt als bloedverdunning, maar ’t gekst blijft Schiphol met natuurvergunning.…

geef me de vijf probeerde hij joviaal zij bekeek hem vuil en dacht gemeen die heeft ze niet alle tien…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

ik sta op, en loop weg door een glazen ruit. de ruit die mij altijd tegenhield om te doen wat ik wilde. en nu lag hij in duizend stukken mijn hele lichaam trilde. en aan de andere kant van die ruit stond ze op mij te wachten. ik voelde me verdrietig en blij, dus ik huilde en glimlachte.…

Vloog hij tegen een ruit? En dan dreef hij lam van de ruit naar de dood is nog net op de steiger geland. Is het ver van een ruit naar de dood? Iets in de meeuw duurt een dag. Op de eerste dag van de dood komt geen eend in zijn buurt maar de dag erna schuiven ze aan.…

Regen zingt tegen de ruiten, tegen de onderkant van de auto's die snel en ondoordacht door de straten gieren. Regen zingt tegen de ruiten, en soms is er even wat licht - niet te stuiten - maar onverplicht zoals de zon die morgen weer schijnt, het kind dat lacht, de lente die onhoorbaar wint en de zachte krachten.…

Ik kijk naar een kaarsje weerspiegeld in een ruit duizenden gedachten 3 woorden het is uit…

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

De roos zo broos wil niet meer bloeien omgeven door vuil hoe kan ze groeien ze sluit zich en is voor altijd verloren wat rest is slechts dood en verdorren.…

Winter liefde vlam handen op bevroren ruit warmt zichtbaar het doel.…

het was jouw adem tegen de ruit warmte van binnenuit die tot kleine druppels bevroor het uitzicht onmogelijk maakte door een kou die ons beiden diep raakte in confronteren wist de vorst ons buiten te sluiten door het ijs op de ruiten wij kenden onze plaats maakten het warm in huis en met haard glimlachten een winterslaap verder…

Laat mij dronken, vuil, verlaten Liggen in de lege straten. Laat mij achter in de goot. Ieder probleem is mij te groot.…

eeuwen oud, bomen omzomen het graf de dood heeft mij mijn leven ontnomen voor straf geen woorden vuil daar lig ik dan ongerijmd…

van binnenuit naar buiten die blik van jou door de beslagen ruiten van mijn hart met tranen als roet zo zwart…

Ik sta voor een beslagen ruit, en denk: "vooruit, het moet maar weer." En laat mezelf uit.…

Weet je wat ik het leukste vind? dat is voorlezen voor een lief "klein" kind Ik heb al boekjes voor een meisje en een ventje met verhaaltjes, rijmpjes en hier en daar een prentje. Maar wat ik eigenlijk niet vertellen mag, is van dat mooiste boekje dat ik zag. Al heel vaak stond ik ermee in mijn hand, helaas kan ik hem niet meer voor jullie…