Alle inzendingen over vuile ruiten

, In 't woelziek schoolvertrek, De veestlucht* en de drek, De snotneus, d'Ezelsvragen, 't Afzichtlijk nagelknagen, Het krabblend luis-verjagen, De vuile witte kragen, En 't hartverduiv'lend plagen Der Jonkheid moet verdragen…

jij hakte hoog keek wat wankel scheef naar een wegzakkende hemel in grote spiegelruiten die naar buiten een terugtredende werkelijkheid kaatsten ondanks een stralende zon op roodkleurende huid zag je er wat verlopen uit in het afnemende licht van de met stof en aangeplakt vuil beslagen dubbel ruit in lichte agressie hakte…

Geweld is tegenwoordig in de mode; Dus draait een terrorist zijn hand niet om Voor het bedenken van een vuile bom Om daarmee vele vijanden te doden. Met heimwee denk ik terug aan vroeger jaren Toen er nog enkel schone bommen waren.…

Nee, jullie zijn mijn kinderen niet Toch voel ik de innerlijke pijn Als één van jullie huilen moet van verdriet Dan kan ik dus niet blij of vrolijk zijn Nee jullie zijn mijn kinderen niet Toch is er de traan, duidelijk, soms wat klein Die je regelmatig in mijn ogen ziet Als jullie blij, oprecht of gelukkig zijn. Nee, geen van jullie is mijn…

‘Vuile kutmarokkaan’ bijt zij van zich af Spijt heeft ze onmiddellijk daarna - niet van de term Wel dat zij zich verlaagde tot zijn niveau ‘Vuile rothoer’ noemde hij haar smalend, voor de tigste keer in het voorbijgaan. Wat bezielt zo’n joch? Wat is er mis met mij? denkt ze.…

De regen weent en zijn vingers tikken, tikken tegen de ruiten; tik-tom, tik-tom, de regenvingers tikken, tikken tegen de ruiten: waarom, waarom? Laat mij alleen, alleen wil ik wezen om nimmer mij te uiten; tik-tom, tik-tom, de regenvingers tikken, tikken tegen de ruiten; waarom, waarom?…

Naast Rode Kruis en Rode Halve Maan Helpt ook de Rode Ruit in noodgevallen, Al weet ik sinds een kijkje op de Wallen Zelf al geruime tijd van het bestaan: Daar zat een vrouw achter een rode ruit; Die zag er heel erg hulpverlenend uit.…

zet ik mij om te schrijven roepen de ruiten: wis mij!…

Jouw ogen, ze zien me dan wel van buiten maar daar doorheen, zie je nog mist, ook al lijkt 't net op de beslagen ruiten 't is iets, wat nooit kan worden uitgewist. Jouw ogen, ze spreken, zonder te spreken geven raad, maar doen me soms ook pijn toch zal ik vele dingen niet gauw vergeten door jou, voel ik me sterker en niet klein.…

De ruiten beslaan, en er staat: ik ben er ook – als je het niet ziet.…

tijd is subjectief tenminste zo zie ik het de tijd schrijdt voort vliedt vervliegt na verloop van... doch alles verloopt we klampen amechtig aan en houden ons nog even vast aan het tijdelijk bestaan maar beseffen ons goed dat we totaal kansloos zijn…

Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder kon?…

Een onderzoek ging aanpak vergelijken Men vond een voor de hand liggend patroon Heel simpel: vuil trekt vuil en schoon blijft schoon…

Zij streelt het oog en slaat op mij geen acht en ik ik smacht en wacht geen ogenlik: ik lik en lek en lok haar met mijn blik totdat de ruit beslaat en zij zoals dat met beslagen ruiten gaat met huid en haar vergaat.…

voorstelling van vuil op de kop van kinderen hoe erf je schuld…

Olieboortorens van Shell zijn een tikkende tijdbom en vuil spel.…

Teken met m'n tong een hartje op de beslagen ruit. Schrijf je naam in lange letters en veeg het langzaam uit.…

Regen, regen valt aldoor Kletter, tik en tik ik hoor Op de ruiten, buiten, buiten, Regen zing uw zang en zing In de vale schemering. Tik eentonig liedje mij Span een klein verdrietje mij In het duister, fluister, fluister Spin mij in uw toverkring In de grijze schemering.…

Januari baart schrille dagen schenkt fluisterdunne lichten luchten, wrang en jachtig waaien onheilsberichten tegen de heldere ruiten beslagen blijven mijn gedachten traag trek ik tekens van toen door het brakke vocht op het glas van vandaag waarop het vergezicht stokt druppels aan het vingerschrift zoeken een bedding naar een onbekende…

De regen klettert in de goten, en gutst weer langs de ruiten. Het ruist en suist en gorgelt het is weer helemaal mis daarbuiten. De klok wijst vier uur twintig, Het wordt ook al een beetje licht. Een nieuwe dag breekt aan, maar ik doe mijn ogen maar weer dicht. Het gaat weer goed tekeer. Vanuit mijn warme bed hoor ik het aan.…

Deze morgen is het windstil wat ligt verborgen vuisten zo kil Deze middag stormt het in mij wat ik ook zag wat ik ook zei Deze avond stuurloos gevoel waar ik ook stond geen enkel doel Deze nacht druppels langs de ruit wat ik ook dacht maakt niet meer uit…

de bloemen staan nooit meer op de ruiten ’s ochtends nooit meer rijp op je dekens we zijn nu couveusekinderen in onze geïsoleerde huizen en toch voel ik overal een kou in de wereld rondwaren als nooit tevoren…

Maak aan je smart geen woord vuil.…

Ze speelde vuil spel met pokeren en kaarten tussen... zijn lakens…

Zij werd gehandicapt geboren in het verre land Afghanistan haar armen reiken veel te klein en beide krom vervormde benen bleken geheel verlamd te zijn Haar ogen staren meestal dof naar lege schellen in de ruiten maar als ze vogels zingen hoort trekt zij zich op d’r handjes voort worstelt langzaam aan naar buiten en zoekt een weg door drekkig…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

Ik hoef niet zwervend door andermans vuil te gaan; mijn geluk ligt thuis.…

Ek wil nie meer verder leef, ná al die vuil wat aan my kleef.…

Wat was ik vuil! Ik voelde mij genomen. M'n badkuip liet ik vol met water stromen. M'n bed zat vol met zand tot aan de rand. De dader werd vandaag gesignaleerd. Hij was platzak en openbaar bezopen. Hij lalde, toen-ie werd gearresteerd. De man was dronken bij me ingeslopen. Hij wou me helpen, maar het ging verkeerd.…

Des werelds vuil is uitgestort op alle schepselen; het wordt gespild, gesprenkeld rijkelijk op hoog en laag gelijkelijk en de geringste is besmeurd; de onverzorgde weduwvrouw, die van haar pover weefgetouw amper een karig dagloon beurt, zij word gehekeld en verscheurd en des bemorsens waard gekeurd. Wie is gerecht en kan bestaan?…