26124 resultaten.
Mystieke eenwording
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 226 Uit liefde ontsproten geheim,
tastbaar als een vlammend innerlijk vuur,
dat licht weerkaatst in
de ziel van het hart.
Grootmoedig
stroomt het licht van leven,
over het pad van helderheid.
Doorzichtige stralen
voeren je naar de
Goddelijke eenwording,
door Liefde geraakt
en zichzelf omhoog geheven.…
schemeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 861 dans
op zonnestralen
spuug
de middag uit
ga
wat schaduw halen
gooi
die maar languit
beleg
de avond zwart
alleen vuur
zal licht ontketenen
je boeien afdoen
in een opening
naar mij
zal ik
nu of nooit
de nacht doorhalen
en jou erbij?…
Hij pakt ons bij de hand
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 614 Het zorgt voor een vuur van Licht
dat klopje van Hem, onze Koning.
Een mens krijgt dat klopje van God
meteen bij zijn geboorte mee op de
reis door zijn of haar leven en geloof
speelt daarin geen rol, het is ons lot.…
Adem ten leven, vuur en licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 381 Adem ten leven, vuur en licht,
liefde, vertrouwen, Aangezicht,
hoop op een toekomst, zachte bries,
fluisterend spreken, teder gebaar,
stem die ons thuisbrengt, woorden waar,
licht in de morgen, avondrood,
weg naar het leven, door de dood,
vriendelijk teken, golvend visioen,
nooit echt te grijpen, hier te doen.…
Troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Niemand had ooit geloofd,
dat bij zo'n groot verlies,
waar de vlam werd gedoofd,
verdriet het vuur uitblies,
licht zou worden ontstoken
in de bitterzoete herinnering
en de liefde nog ongebroken
voor mijn lief die heenging.
Verdriet beheerste mijn leven
na dat tragisch ongeluk,
toen jij dat jouwe hebt gegeven.…
Regenboog
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 617 Dichters wonen in een hemel
Laten woorden vallen op de aarde
In vlammend vuur van licht en regenbogen
Raken zinnen in een mensenhart
Dichters wonen in een hemel
Moeten naar de aarde dalen
Worstelen met strijd en macht
Zoeken schone zinnen voor de Goden
Dichters wonen in een hemel
Een land verdwenen voor het mensenoog
Verlangt de aarde…
Eens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Zonder haar woord,
zonder haar licht,
wandelen we in duisternis.
Met haar in ons binnenste zijn we
Vlam, Vuur en Licht!
Liefde laat zich niet verklaren.
Liefde gebeurt aan ons.
Voor haar is niets onmogelijk.
Haar glimlach,
Haar zwijgen,
Haar zachte hand.
Haar onuitputtelijk beminnen.
Eens,
ja eens,
zal alles liefde zijn!…
een verhaal van alle tijden (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Prometheus een
jonge rebel rammelt
aan de randen
van de aarde
een god met
een missie
schuwt de waan
van de dag niet
deze rebel with a cause
denkt vooruit
hij rooft het vuur
het licht van de
kennis uit de hemel
voor de mensheid
de Olympus schudt
op zijn grondvesten
de vertoornde Zeus
vuurt vanuit zijn
verheven woonplaats…
Je weet maar nooit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 van licht
en schaduw van de onleesbare dood.…
licht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.132 werd ‘licht’ in het hart van ieder uur
voor ieder die hem wilde lezen
in dichte en schreiende regen…
Haar wilde wezen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 176 Hij zag licht
en vuur in haar wilde wezen
wilde het vuur in haar
wezen strelen
en wilde wezen
in haar licht
het licht
van haar vurig wezen
stelen, nee roven
om het licht van
zijn eigen wezen
te doven
en het wilde vuur
te ontsteken in hem
om haar lieve licht
te strelen.…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 254 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.…
Over een plan smeden.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 211 Hij zei er is maar een receptuur
Smeed het met inwendig vuur.…
Doven?
snelsonnet
2.0 met 18 stemmen 806 Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken
Wat dan op reis gaat door nogal wat landen
En daarbij heel de tijd moet blijven branden
Of wordt er nog een stokje voor gestoken?
Want als de storm in Tibet zo blijft razen
Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…
HAAR OGEN OF DE GOED GEBRUIKTE WENSVORM
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.113 Ogen wentelen lichten
lichten laaien landen
in de verte brandt een vuur
mij
vlamt een gloed
mij
en stil trilt het onbekende
sterrewachten wachten mij
dat ik reize
Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…
Water en vuur ( J.G. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 391 Het was water en vuur:
mijn innerlijk uur, per seconde
dat wegtikte.
Het is mijn grootste strijd
om dát te overwinnen
door geen oorlog te beginnen.
Het zal de schoonste overwinning zijn
wanneer ik eindeloos
een ander mens kan beminnen.…
wij zijn gezichten
gedicht
3.0 met 33 stemmen 12.610 wij zijn gezichten
wij hebben het licht gestolen
van de hoogbrandende ogen
of gestolen van de rode bodem
ik ben vuur
veel vuur
golven van vuur
vissen die stil zijn als het gezicht dat
alleen is
ik ben
veel van steen en vaag als
vissen in watervallen
ik ben alleen alleen beenlicht en
steendood
wij zijn gezichten
open en rood zijn wij…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
Wolkendek.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 De lucht die betrekt.
Er verschijnt een grijs wolkendek.
De zon houdt zich schuil.…
koud licht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 890 Vuur overviel ons
als een dief in de nacht
In brandende woorden
want verleiding was haar macht
Maar nu het licht me heeft bevrijd
niet langer verdwaalt in dit boomloos woud
Plant ik in verschroeide aarde mijn levensboom
sterker en pril maar door het vuur ijskoud.…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 ik droomde hoe
het vuur warmte
en licht verspreidde
hoe het een blind
vuur werd en
alles verteerde
ik dacht aan
stuivende duinen
aan golfbewegingen
van de ijstijden
hoe alles in elkaar
vervlochten is
ik voelde je
hand tegen mijn
wang als een
zachte bries
in het naakte
bestaan…
KUNST GEEN NABOOTSING
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.990 Neen, Kunst is geen herhalen der Natuur;
Dat zet geen hart in gloed;
Niet aan wat is, maar aan wat wezen moet
Besteedt zij licht en vuur.…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
Pinksteren 2011
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 179 Geef ons dan weer sterke moed,
wil met licht ons laven
dat ons allen leven doet;
schenk uw zeven gaven.…
liefde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 571 jij
kleur
verlangen
hart
ik
dof
moe
zwart
wij
licht
vuur
ontward…
Vuur
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 835 Vuur, licht en gloed
die horizonten branden doet,
die aansteekt met nieuwe hoop,
die ieders leven houdt
ten doop,
Vuur, tongen vol moed,
verslindende hartstocht,
liefdesverhaal,
dat ieder hoort
in eigen taal.
Vuur hoog en heilig,
niemand nog veilig
maar uitgestuurd
voorgoed op weg
naar heil en vrede.…
Elementen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 de wind heb ik zachtjes
horen fluisteren
de zon strooit over alles
haar verklarend licht
water betekent leven voor
uitgedroogde aarden
vuur vuurt gevoelens
met enthousiasme aan
ergo:
de wind heeft mij
doen luisteren
de zon toont mij een
helder inzicht
water lest mijn zoektocht
naar werkelijke waarden
en het vuur
het vuur wakkert…
Vuurkracht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 72 Vuur is vooruitgang van een
zoekende mens. Vuur is ook
Lucifer balancerend op een
toelaatbare grens.
Vuur verlicht als het gezicht
kantelt van het licht.
Als alle vormen hun betekenis
zien afglijden.
Als in de nacht de blindeman
wankelmoedig op zoek moet naar
een nieuw evenwicht.…
Elementen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 De wind heb ik zachtjes
horen fluisteren
De zon strooit over alles
haar verklarend licht
Water betekent leven voor
uitgedroogde aarden
Het vuur wakkert
warme gevoelens aan
hieruit heb ik geleerd dat:
de wind mij heeft
doen luisteren
de zon mij een
helder inzicht schonk
water voor iedereen die zoekt
lessend is van waarde
en het vuur…
De Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Zachte zoen van lucht en water,
verweven in een nevelige vacht,
de zon opvangt net voor de nacht,
innig samenzijn: een einder van lichtgeklater.
Wanneer de vroege zon het nest verlaat,
is het strand bezaaid met vruchten.
Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten
dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat,
diep het gebergte…