72 resultaten.
Botsing
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 85 de emoties botsen met elkaar
als de golven onder het staketsel
in mijn hart baart een woeste binnenzee
van bittere ongezouten woorden
de vuurtoren knippert zijn licht
over het strand
aan uit
aan uit
mijn omega
maar ook mijn alfa
mijn voeten zijn verankerd
in deze wereld
met een zekerheid
die onnatuurlijk lijkt
maar het wel is
de…
BEGIFTIGD (6)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Ze leerde hoe zich op te laden
Van jutter, Triton, Jan- van- Gent
Ze raakte aan haar taak gewend
En dichtte kieren, scheuren, naden
Zoals ze door het leven waadde
Een Zeeuwse oester, vaak absent
Somtijds geopend en attent
Een werf voor averij en schade
Het werd haar allerlaatste reis
Vertelden haar de lichtsignalen
Van vuurtoren en hemelzalen…
Meringen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.352 Ik hou toch zo van meringen
met van die fluppen aan elke kant
Ze kruipen als gewone bleringen
maar verslonsen ieder argeloos kwasant
De vuurtoren aan scheepse kraven
spuit zijn licht naar ’t grobuit
wanneer het volmondig langs komt traven
en hun wapkleppen ontsluit
Dan is de welling in het slonder
en de mering geeft half stok
Ik neem mijn…
oesterzwam
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 690 web van schimmeldraden
ik zie een tros van schelpen
met een ingerolde rand
van blauwgrijs tot grijsgeel
ze rusten op een witte steel
op een viltig behaarde voet
gele lamellen dragen lila sporen
als het vlies scheurt glippen ze weg
wind draagt hen naar een toevallige plek
naar pakweg een barst in een voeg
in de ronde muur van de vuurtoren…
The last post
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 386 Geen baken, geen vuurtoren
alles gedoofd met ergens een moeder
bij wie eeuwig gemis wordt geboren.
Waar blijft haar hoeder,
is iedere vrede afgezworen?
Rust zacht mijn broeder!…
vraag dan
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 503 alleen vandaag
ben ik het kind met ogen, niet
vervloekt
alleen vandaag behoor ik tot de toekomst
en de waanzinnige visioenen die als lichtramen
uit de wind vallen
vraag over morgen
vraag over dromen van duizend keren onschuld
vraag of ik jou wil aanraken voorbij de golven, de meeuwen
de waarheid en de spartelende vuurtoren vol introvert…
linkshandige waanzin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 244 uitgevouwen
getij
-elk ogenblik beschreven-
geen zoutige analyse
opdat ik zou kunnen genezen van de stilte
of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld
die met stukjes spiegelglas de verte
van een rivier nabootsen
wanneer ik blootsvoets
dwars door het requiem van de wind
naar de nacht loop
en naar de allerkleinste trilling
van de vuurtoren…
Vaardigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 257 Ziet de dichter, vuurtorend
boven zijn knisperend domein
zijn woorden tussen de lijnen,
de letters in het gareel?
Lijden ze geen schipbreuk
tegen de scherpe kantjes van het blad
of vallen in ongenade door stormen
van onberekenbaar cliché?…
En ontsluimerende dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 De golven trachten naar de hemel te stijgen
de vuurtoren prijkt met haar licht
mijn waarheid begint bij deze dag
ik hoop dat ze veel moois brengen mag.…
Ruimschoots Verward
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.093 stenig,
Geklapper langs mijn dichtgeknoopte warmte vesting,
stormachtig geretourneerde asem van zilte geur,
verstandsverduistering met een schreeuw vanuit de long,
terwijl de zee me vraagt te stoppen met dit zielsgezeur,
In ruimschootse verwardheid verdwaal ik,
op een lange stortbetonnenlaan, tenminste,
dat denk ik nog te weten, daar bij de vuurtoren…
Geweld op zee
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 503 De vuurtoren brand,en wijst hen de weg,
naar een veilige haven,naar huis.…
doel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 154 Ik zie nog wel de vuurtoren,
die mij de weg wijst,
maar mijn hart laat mij niet aanmeren.
Had ik nu maar de moed
mijn anker uit te werpen
en recht op mijn doel af te gaan.
Ik mis altijd die ene zijstraat,
die er mij zou kunnen brengen.
Ooit kan ik misschien met een gerust gevoel
terug keren naar het einddoel.…
Golvenlief
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 725 De vuurtoren flitst naar me….. het is tijd
tijd om te gaan, …verder te gaan
laat nu de zee zich onbelemmerd mengen met
jouw liefde in de oneindig deinende oceaan
nimmer versagend… altijd in mij….
verankerd…..…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 94 Tot de vuurtoren met inscripties weer verrijst
malende wegwijzer naar de draaikolk van fortuin
naar de tegenovergestelde richting wijst
van de waarheden in vonken vloeibaar licht.…
Aan de kust
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 105 Als een vuurtoren aan de oceaan
Gelijk 'n adembenemend imposante sirene
die mij telkens doet verstenen
vast in het heden, nooit vergaan
mijn schepen op de woeste zee
die het leven mij heeft gegeven
zolang ik haar, perfect in licht geschreven
of in levenden lijve van dichtbij mee
mag maken, een minuut of tien, een halve dag
gelukkig met…
Verloren nacht aan zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 527 Een cruise toetert door de geul
Een rookkolom die afbuigt
De schicht van de vuurtoren
Als een zweefvliegende schotel
Maar dan vleugellam
Konden we maar mee…
de zwarte ibis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 390 rondeel (zwarte ibis)
een zwarte ibis in de polder van Huisduinen
een winter lang in dezelfde sloot
die smal was, maar blijkbaar steeds voldoende voedsel bood
voor een vogel, zo ver gevlogen en zo groot
zie, hoe de vogelaars met verrekijkers door het weiland struinen
gaan over het pad tussen vuurtoren en volkstuinen
een zwarte ibis in de…
KUSTWACHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 423 Verberg me in mijn rustige krul die statig
groeit en langzaam valt en wordt tot schuim;
zit niettemin te waken aan voet van vuurtoren
van zestienhonderdvijftig, wit als de nu
afwezige wolk. Ik ben in vogel grijs en wit,
leeg me in de krachtige krijs van
meeuw en schollevaar.…
herfstelijke Noordzee
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.690 rusten in het zand
waar pas nog kindervoeten dansten
bonte fladderfiguren in een wind
de hemel tegemoet die ‘t wanen liet
wat meeuwen in hun vlucht verkondigden
het fluiten horen over duinenruggen
zeezout inademen en verte zien
op schemering wachten en op vloed
springend de getijden volgen
tot waar in donkere nacht
de lichtkegel van vuurtoren…
Texel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 219 Denkend aan Texel
zie ik de vuurtoren weer
met zijn felle lichtstraal
wel duizend keer
in de heldere maneschijn
met ontelbaar veel sterren
en reuze veel gein
zonder de rust te versperren
al zittend in de duinen
met overscherende meeuwen
de zon die ons doet bruinen
maar ook laat geeuwen
komen we langzaam tot rust
op het Noord-Hollandse…
Sterke hartjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 Een rondje van boven
naar de vuurtoren kijken
en luisteren naar de golven
die verhalen vertellen
van de zee?…
Walcheren bij avond
gedicht
3.0 met 44 stemmen 39.229 Met regelmaat
van enkele seconden zwaait een armvol licht
vanaf de vuurtoren over ons heen. De wind
gaat liggen in een dal, de avond wint
het van de dag.…
Alternatief kerstverhaaltje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.053 Hemeljuichend ging tussen De Koog
en de vuurtoren van Cocksdorp
het heilige evangelie van start
om ons nooit meer te verlaten.…
Like a Deventer Carol
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 379 beeldspraak
al ben ik dan onvolgroeid
en bouw burchten op het zand van zwijgzaamheid
om de vlucht naar zee
te beperken
ik zag dromen, gekust
en uit het krijt gehaald, pianogolven
wild boven de branding
poëzie gesalonneerd
in het hoofd en tot in de kleinste hoek
aan de horizon
ik zag wat ik bewaren wilde;
als vonken in een vuurtoren…
Onderhanden werk (een ironisch epos)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 80 Het einde van de maand staat
als een baken, een vuurtoren,
gestrand aan de horizon ?
het moment dat ik kan aangeven
helemaal klaar te zijn met BTW
(voor nu), voor de klanten
een held, geen nul
met onderhanden werk.…
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 en zwemmen
in grauw water,
roerloos spert de reiger
tussen plukken riet
In de verte fietst eenzaam iemand
zoals ik alleen hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit wolkenpluimen
en wij warme huizen
Altijd speur ik even of Urk
en de witte vuurtoren…
Volheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 289 'k Beklom de steile trap
en zag uit raampjes van de vuurtoren
de weiden, dorpjes, bossen,
Brielle binnenwand'lend
werd 'k verwelkomd door geblaat;
er stonden lamm'ren op de wallen
die met z'n allen me bekeken
naast moeders die niet van hen weken.
Een korenmolen torende boven hen uit.…
Duizend jaar.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Een vuurtoren waarschuwt voor het vasteland.
Hij telt de stralen, schikt ze naast elkaar en bouwt een aureool
voor de hemel. Wit licht waarop hij wil schrijven, woorden
die versneeuwen. Het is een waan, misschien een leugen
om bestwil. Hier wankelen nu gekunsteld blokken metaal,
vervormd, gedeukt.…
Ouder worden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 177 Al laat je lichaam het soms lelijk afweten,
bovenin als in een vuurtoren straalt toch je geest.
Nee, ouwe reus, je bent voor ons nog niet versleten.
Wij willen, als jij wilt, nog heel wat jaren met jou door.
Eén ding: hoewel je nog uitstekend de kranten leest,
moet je wat doen aan de verbetering van je gehoor.…
voor vandaag
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 662 vallen
van septembernevels die de laatste bloemen doen verdwijnen
achter leeggeroofde bomen
vreemd is dit niet
ieder uur belandt in het verleden
of in de geluidloze afstand tussen waarheid en leugen;
het graaien naar triomfen
de grenzen van het mogelijke, de korte waan
de belofte na elk bloeiend leven
misschien
zou ik een vuurtoren…