Alle inzendingen over vuurwerk OR heelal OR ziel

Mortierbommen, geknal als van granaten, Veel jongelui aan oog en hand verwond. Je krijgt associaties met het front, Een oorlogssituatie in de straten. Elk feestje met onnodig veel gedonder Gaat vroeg of laat aan zijn succes ten onder.…

Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat -knappe kerel- was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t +1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer ergens…

Je kunt als je met vuurwerk wordt betrapt Een flinke boete en een strafblad krijgen Maar duizendklappers zullen echt niet zwijgen Ik denk toch dat ook Grapperhaus dat snapt En Ferd gaat vast, nog eerder dan zijn buren, Heel stoer een siervuurpijl de lucht in sturen…

Opeens pakte jij mijn hand zomaar zodat ook wij hand in hand En ik voelde een nieuw vuurwerk en jong weer, een nu en echt waar.…

Wat jammer, oud en nieuw is weer voorbij. Romeinse kaarsen, rotjes, ratelbanden, Chinese rollen, afgerukte handen: ze brachten leven in de brouwerij. Gelukkig startte het festijn erg vroeg. Begin september hoorde je hier al de eerste dreun, zo’n moordend helse knal. Van zulke bommen krijg je nooit genoeg! Ach, enkel watjes hielden hun…

Twee zwanen drijven verbaasd in het meer achter mijn paleis. Met hun lange nekken kijken ze hun ogen uit, ze maken geen haast en ze raken niet echt van de wijs. Ik had ze nog ingelicht, maar ze malen er niet om, sterker nog, ik had ze uitgenodigd, kan toch, maar ze zagen geen gevaar, zowaar.…

Even na middernacht, geroosterd De gelukwensen uitgebracht, Nieuwjaar is begonnen, we zoeken Het hoogste punt, de zolderkamer Op om naar het vuurwerk te kijken. Gehoorgevend terwijl het gordijn open- Getrokken wordt aan de opwinding, Breekt het door alle barrières; Pralend jagende stuipen Aan hetzelfde lont van zinnen geregen.…

vuurwerk wat is het toch mooi je komt na afloop weer ogen tekort…

Die doen ontwaken In andren wat ik zie; — Zodat van vreemd en menig Wij worden vriend en enig: Zielen raken Elkaar en slaken Een zucht, een melodie.…

De velden, bossen, dorp en stad Zijn achter mij: de zee Is voor me en lokt en troost mij wat Van wat mij 't land misdeê. Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint, Zij murmelt: mee, kom mee, En als uw voet op 't land u pijnt Wees dan een golf in zee.…

Er was gedroppel dat zich op mij strooide, Er was een hemel en een hemels weer, En ik genoot en leefde in iedre veer, Verheugd omdat zo schoon heelal mij kooide. Toch wiekte ik traag en wendde en naar mijn ark Richtte ik de koers: van boom op hoge heuvel Plukte ik een twijg en gaf me aan 't venster in.…

Gij zijt mijn Heer, mijn Vader en mijn Vriend. Als ik misdreef dan deed ik het door u. Ik die misdreef, die van mijzelve gruw, Ik heb misdrijvend u alleen gediend. Ik die misdreef en die, uw straffen ziend, Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw, Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd…

Er is geen maat die ik in u niet vind. Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein, Gij zijt de aardwoning en het hemelplein, Gij zijt de vader en gij zijt het kind. Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind Zie ik u ook: in mij het bloedgedein Is zozeer u als de eindeloze trein Van vormen, die nooit eindt en nooit begint. En 't vormenloze…

"Ik ben mij wel bewust van het gevaar, Dus ben ik zuinig op mijn schone handen En zorg ervoor mijn vingers niet te branden; Nee, het zal thuis geen vuurwerk zijn dit jaar", Zo sprak George Bush, "maar over een paar weken Dan zal ik toch 'n vuurwerk af gaan steken...."…

Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Ze haalt herinnering van stal Wat was ze toen nog jong en klein Wat was het leven speels en fijn Hoe enthousiast steekt ze van wal Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Een afscheid ooit zal moeilijk zijn Haar ogen glanzen, het heelal Bedenkt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

des kennis van goed en kwaad zonder een Adam, zonder een Eva maar gewoon voor ons als gestorven mensen als zielen in een onmetelijke heelal wat hopelijk onontekt blijft!…

Hemelse maaiers maken lange dagen in een uitdijend heelal. Later onderzoekt iets de laag waarin mijn voetstap stil viel, mijn stem zweeg. Het wachten is op kosmisch vuurwerk, speels spektakel, opnieuw begin.…

In plaats van vuurwerk allemaal muziek maken voor een blij nieuwjaar…

Vervuilend Vuurwerk Dier in angst opgeschrokken Zuchtig beschadigd…

Bij haar Valt de leegte in het niets De kracht van haar zijn legt een band Van verbondenheid Alsof ik niet bewegen kan Dat ik verloren loop in haar zijn Het heelal is te klein voor haar ziel De zon te koud En venus te klein Daarom voel ik me een reus bij haar Dapperder dan de koene ridder En leuker dan de nar Dat alles Door haar…

Kringen Boven ons Onder ons Naast ons en In ons In ons vaart de ziel ons hart Onze geest Boven ons Beneden ons En in ons Is Het heelal ER is geen toeval Er is een som der dingen Er zijn miljarden verhalen De stralen van de mensheid Zijn kleine lichtjes Op weg Ergens naar toe afscheid en welkom Dat is het mensdom In het heelal…

het vuurwerk gaat springen uit spanning voor het nieuwe jaar ook de hapjes staan al klaar het jaar 2007, hebben we weggegeven en het het jaar 2008, hebben ze ons gebracht allemaal cadeautjes en gelukswensen krijgen we van de mensen we feesten tot 's avonds laat en wachten tot het vuurwerk afgaat…

Ik heb ze reeds jong geschreven, mijn verzen, Voordat ik wist een dichter te zijn, Als vuurwerk spattend, vonkend en vol leven, Bruisend als een fontein, En die als kleine duivels binnendrongen In 't rijk dat vol van droom en wierook was, Mijn verzen, die de dood, de jeugd bezongen, - En niemand die ze las!…

De nacht brengt vuurwerk waarin ik verdrink; een wolkenzee van dromen. Blijf maar komen, denk ik sluit mijn luiken, duik in spruiten volg het veertje tot de ochtend geeuwend langs je kussen waait. Doorweekte fantasie als een knipoog voor de regen met bakken uit de hemel gehaald.…

Uit een champagnefles werd ik gelanceerd door een lont ontstoken zocht ik mijn weg omhoog ik klom en klom droomde onderweg dat ik de mooiste ooit zou zijn het vuurwerk kon beginnen een kleurfontijn met prachtig licht die droom is uitgekomen vanuit de lucht zag ik haar staan aan moeders hand wat was ze bang voor de knallen ze wees…

Er raast weer vuurwerkvirus door het land De zieke knallers teisteren mijn oren En hier en daar ging er al wat verloren Drie ogen is op dit moment de stand Straks gaat er voor zo'n 70 miljoen 'T is crisis hè, je moet 't er mee doen..…

zij straalt als vuurwerk spreekt tot onze verwondering beweegt als zwanen ogen als candid camera's ze verzamelt filmpjes van haar glimlach in een geldkluis haar bedoelingen zijn als aardbeientaartjes als ze op haar vingers fluit komen eekhoorntjes toegestroomd ze trekt aan haar oorlel en bomen verschieten van kleur haar borsten…