Alle inzendingen over waag OR straat OR clara eggink

De dansende mannen zagen de straten langs en wat er nog komen zou. En met een gehandschoend gebaar maanden zij de ingeslapen chauffeur een gang te wagen waarbij zij tot een uiterst dansen zouden moeten gaan.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

de schoolpoort spuwt zijn vloed in joelzang door de straten vakantie tegemoet uitbundig, uitgelaten een meisje dat verteerd nog slentert door de gangen hoopt nog een laatste keer van hem een blik te vangen zijn lege taalleerklas een wagen sluit en start zij drukt zich tegen ’t glas met tranen in het hart ... Adieu mijnheer !…

Eenzaam dwaalt een zielige vent door de verdroogde woestijnen niemand die hem nog kent hier komt hij dus wegkwijnen Het is zijn eigen domme fout Dat hij de liefde van zijn leven verloor Hij was immers ontzettend stout En wat hij deed was vreselijk goor Nu heeft hij toch zo’n hartenzeer Terwijl hij denkt aan zijn vrouwtje Clara Er rest…

Het lot van Clara moet dan wel door god zijn bepaald, want als manzonen en vrouwen uitzinnig opgelucht het brood innen weent zij zacht in ‘t afgewende leed en blijft zij de jongste met een zwart kleed.…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

En dat het een kwestie is van tijd totdat ook jij een ogenblik, alle pogingen ten spijt, zult breken, wetend waarom ik nooit iemand heb horen klagen, me nooit heb afgevraagd waarom het zolang goed ging, jij de wagen, ik het paard, of andersom.…

Wie reist er dezer dagen Nog met paard en wagen Gaan we nu van A naar B Nemen we de OV kaart mee Als we ons buiten wagen. Met de bolide Naar de piramide.…

Daar kwam er een wagen vol nachten en dagen, vol maanden en uren en stonden gereen, fel trokken en weerden hen' de edele peerden, die zesmaal vier hoefijzers kletteren deen.…

een dag hard werken in een oververhitte ruimte maakt het buiten kouder dan het laagje ijs de wagen ontdooit nauwelijks ramen beslaan al snel met geademd ongeduld heel wat later wordt het langzaam huiswaarts glijden over aangekoekte en bevuilde wegen als ik tenslotte mijn eigen straat inrij is alles zuiver wit, slechts dierenpootjes…

De zwarte wagen met half gesloten gordijnen, zal straks met de kist de straat uit verdwijnen. Het afscheid valt zwaar voor hen die achter bleven, maar kijken terug op een wondermooi leven. Een leven dat ze samen in liefde hebben gedeeld, het zal een poos duren voordat de wonden zijn geheeld.…

In de witte kamer der verbeelding spelen wij het spel zonder begin of einde. In iedere hoek slaat weer een klok en aan de zoldering gloeien duizend witte lampen. Geen deur, geen venster sluit ons in alleen de witte spin van allerzuiverste verbeelding. Toch heb ik je nog lief maar doorheen de witte schittering doorheen de witte kamer der…

Alleen al jouw lach brengt iedere morgen de belofte dat die dag er één zal zijn waarin ik mij geen zorgen hoef te maken, dat ik de straat kan oversteken zonder mijn ogen open te doen alle stoplichten staan voor mij op groen geen voertuig zal mij ooit raken voor hun staat dat licht op rood en mocht er één het toch eens wagen dat te…

Het boek der straten Slechts te koop voor twee knaken Is door iedereen Verlaten! Godverdomme! Ik zoek me verrot Waar was jij?…

Er brand licht achter een raam in een straat zonder naam en de nacht is koud en kil. De wind ruist verhalen, van hoe het was voor die tijd verscheurd door haat en nijd, je hebt je prijs moeten betalen. Kom sta op, kijk om je heen en probeer te verklaren hoe je voor die tijd hebt liefgehad.…

Intussen is het aardig laat en wordt het donkerder op straat. Goede trouwe vriend ergens dwalend door de stad, met een knorrend klein maagje, want eten heb je nog niet gehad. Ik vraag aan Jan - en alleman of ze jou hebben gezien, bij de bakker, bij de slager, de afhaal chinees bovendien.…

Het bloed van onschuldigen vloeit als tranen over wangen in een straat hier niet ver vandaan waar genade en vergeving door dovemansoren nog verstaan gesmeekt in angst en wil voor leven in een straat hier niet ver vandaan in een straat hier niet ver vandaan werd de schuld niet vergeven en werden we niet verlost van het kwade in een straat…

de straat zingt een droevig lied voetstappen vol van verdriet lopen door de straat van verleden tijd elke voetstap zit vol met lood spijt maar we moeten door wachten op de tekens o geef toch èèns gehoor het is zo donker in de straat zo stil de straat is oneindig de straat is leeg de straat de steeg…

het lied van de straat duizenden melodieën onthoud er een paar…

de mensenmassa duwt zich ademsnakkend tegen de verlichte kijkdozen kinderlijke blikken vlammen gespannen op woorden zinderen de ontembare verlangens kleven tegen de ruiten druppelen bezweet in langzame stralen de harten binnen de dag is gekocht schuld bekend…

het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

Ik loop door een straat loop door het mysterie van een straat op aarde De huizen ademen donker van het onbewust door de dood te worden verteerd Dood!…

de schop onder zijn kont was welgemikt en welbedoeld en beter nog dan een mep op zijn overdreven rond ge neus belandde hij op straat waar er niets te rapen viel dan wat voor de hand lag de resten van een drukke dag dan maar gehuld in karton besloot hij zijn hachje te wagen zoals de andere die daar lagen door de kleume nacht te slapen…

een heimweeblauwe hemel en straten die adembenemende kou in zilveren glitters verglanzen de wolkjes aan de lucht zijn niet voor de zon doch zinnen die lachen, wollige wasems van winters plezier schouw schittersneeuw en witte waters waarop geliefden vol vertrouwen in geluk zich wagen op het gladde ijs maar het venster lijst 't plaatje…

naar wagen Dieho…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

weet jij wie er vandaag onder de wagen van de deen gaat liggen onder de bedrijfswagen wie er in de bedrijfswagen mag de bootvluchteling mag de bootvluchteling in de bedrijfswagen onder de wagen is het beschutter daar houden die mensen van je zult het zien met de wagen van die deen gaat heintje van…