9271 resultaten.
SLOTERMEER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 De bomenkring om het meer is een bond
van wachters; ze waken streng, vergroten
de opwekkende geest bij de stad Sloten
en diens vertier op schepen, elke stond.
De Friese wind geeft blije siddering
aan 't onvaste, waaiende oeverleven,
brengt de sterke grond steeds verademing.…
Die langzaam uitdijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Geest die vervlakt,
Zichzelf versmalt
Tot een dunne,
Stille streep
Emoties gevangen
In niet meer
Dan een levenslijn
Die slechts een tralie
Smal is -
Medicatie die voorkomen
Moet dat ik door de
Ondergrens ga,
En bewerkt dat
Waar mijn geest
Zichzelf steeds meer
Uitdunt, het lichaam
Langzaam uitdijt tot
Niet-normale…
Wanhoop
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.139 niets meer om te blijven
Nog minder,
minder om te gaan
Vastgeroest in gewoontes
Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid,
vlucht mijn lichaam,
voor de ijzige wind van verveling
Mijn geest.
mijn geest kan niet vluchten.
Blijven,altijd blijven
Want er is niets,
om naar te gaan
Alleen als ik mijn ogen sluit…
Najaar
gedicht
2.0 met 11 stemmen 7.309 De linten in haar waaiend haar,
papavers tussen koren ooit,
maar rood wordt bruin en
brood verkruimelt, langzaam
gaat elk meisje dood.…
Langzaam
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.568 Langzaam verteerd,
Opgegeten door verdriet.
Langzaam gemarteld,
Niemand die het ziet.
Langzaam herlevend,
Met vernieuwde hoop,
Langzaam opgestaan,
Zonder al die wanhoop.
Langzaam afgebroken,
Door mens en dier,
Langzaam vermoord,
En het interesseert ze geen zier.…
Langzaam
poëzie
3.0 met 41 stemmen 22.032 winter, jij bent een slechtaard
in de huizen verstop je je
als een kind zie ik je alle scholen
binnen hollen met je lichaam
in een tas o winter jij bent
een slechte meester
een klein beetje vuurwerk daarmee
ben ik tevreden o winter geef mij
wat vrolijkheid knip een stuk
van deze middag af gooi een sprookje
in het water van de nacht
o slechte…
Langzaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 303 Langzaam leer ik mensen lezen
niet dat ik dat wil
maar soms weet ik te begrijpen
ik stond er nooit bij stil
Weet dan een beetje wat ze denken
en voel hun stil verdriet
zou ze dan wel willen helpen
maar vaak kan ik dat dan niet
Ben nog zo bezig met mezelf
wat mij nog steeds bezeerd
morgen ben ik misschien wat wijzer
een mens is toch nooit…
Langzaam
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.056 Langzaam los
beetje bij beetje
Mezelf hervinden
op dit planeetje
Langzaam minder
steeds iets meer
Mijn hart geneest
doet minder zeer
Langzaam afstand
van de liefdes pijn
Vind het zelfs fijn
soms alleen te zijn
Langzaam wennen
aan wat niet meer is
Soms vergeet ik even
dat ik je nog zo mis
Langzaam uit de put
terug naar het…
Het langzame
gedicht
2.0 met 15 stemmen 8.344 passen die over de rug trekt
Hoe ver gaat het langzame?…
Langzaam
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 554 Langzaam gaat de tijd vooruit,
1...2...3...10 seconden.
Er komt geen snelheid in,
langzaam kruipt de tijd voorbij.
De klok tikt rustig door,
Tik...Tok...Tik...Tok...
Ik luister stil naar het getik,
Langzaam gaat de tijd vooruit,
En ik zie de wijzer verspringen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 We schreven nog brieven
hielden lang en langzaam
van elkaar.
Zochten naar woorden
bloesemend licht soms
of zwaar als een storm.
Stuurden gevleugelde
woorden hangend aan
een zijden draad.
Droegen onze brieven
voor elkaar
door het landschap.
Bliezen adem
in onze zielen
en verlangden naar wat
blijven zou.…
langzaam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 een slak
is een woord
kruipt langzaam
zo langzaam
kijk naar de slak
en zie het woord
kruipen als een slak
de echte woorden
zijn het langzaamst
maar ja, wat is echt
over mijn nat balkon
kruipt een slak en
ik heb er geen woorden voor…
Langzaam
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 333 Langzaam
schaam ik me dieper
dat wij elkaar verdelgden
met giftig verwijt.
Denkbaar
voelt zij dat ook zo
en vergeven wij elkaar
ons kil ontkennen.
Pas dan
nemen we afscheid.
We zeggen nog iets aardigs
maar we luisteren niet echt.…
langzaam
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 kom niet
te dichtbij
ik wil je
gadeslaan
de armen losjes
langs je lichaam
de schouders
in serene rust
je gezicht
zonder voorbehoud
verstild verscholen
achter verwaaide haren
je verhalen kleuren
de hemel korenbloemen blauw
langzaam waait de wind
alle woorden weg…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 kruipt
de Stena-line
langs de horizon
terwijl de zon
afscheid neemt
van de dag
door de zee te kussen
een eenzame minnaar
loopt langs de vloedlijn
wiens voeten omarmd
worden door de zee
al is 't voor heel even…
Te langzaam
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 117 Ik zeg toch niet dat ik in zak en as zit
of ben je doof of zo? Ik ben alleen geen
Zoef de Haas of een hazewindhond, snap je?
En nee, autisme dekt de lading ook niet of
dacht je soms van wel? Denk je me daarmee
soms te kunnen vangen? Get real, graftak!
Of denk je soms dat er door mij geen
krokussen meer bloeien? Terwijl ik nota
bene de ambassadeur…
WAAIENDE STEM
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Teruggetrokken, peinzende eenlingen,
joelende zwemmers en woelig verkeer
geven alle 't vere verleden eer;
kunnen ze verdraagzame geest bezingen?…
waaiende kleuren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 Mijn doek blaast met volle wangen
mijn kleuren door elkaar.
De horizontale stroming
in de dampkringlucht
vult oorverdovend mijn
strak gespannen lijf.
Strijdend, vechtend wil ik
mijn kleur behouden.
Ik zou hem aan flarden rijden
Ik bons tegen mijn doek,
maar hij wijkt geen centimeter
Ik moet het met lege ogen aanzien
hoe hij me mengt…
Waaiende grassen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 Hoe alles wil vertellen, wuiven
naar jou toe
hoe fijn,
hoe mooi
om jou te ontvangen
hun waaiende pluimen
vol zaad,
de grassen en sprieten groeten mee
op het station
Ze overladen,
verwelkomen
of zwaaien
uitbundig afscheid…
WAAIENDE ONTVANGST
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 beroemde Beethoven
dove schrijver van toonkunst
onder bomen op klanken
der toekomst te wachten
geen geluid bereikt zijn oor
boven hem zwerft de zefier
luchtige kronen van pijnen
wuiven licht en bemoedigend
zware eiken trillen zwak
de stille dans
van takken blad en naalden
brengt in zijn vragend hoofd
een zacht suizend gezang
dat langzaam…
de dagen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 349 Daar is een dag
geweest alweer
een geest in mist
een dag voorbij
heb niks gemist
alleen de mist
trekt langzaam
weg
weg van mij
op weg naar
alweer een dag
voorbij…
Langzame leegte
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.246 Leeg is hij
in zijn ogen die de wereld
niet meer ontdekken
omdat zijn gedachten uitdoven
wanneer hij weer ontwaakt
en
de tijd
hem weer
verandert
in de schaduw
die zijn werkelijkheid
alleen met stenen ogen
bekijken
mag…
Kus me langzaam (Suavemente besame)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 375 Zij zoent me langzaam
alsof
wij alleen thuis zijn
Zij kust
adembenemend
als een echte minnares
Zij zoent
haastig
met de vingertoppen raakt ze mijn huid aan
Haar kus maakt
vannacht
elk woord overbodig…
Maatbeker van herinneringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 Waren het mijn oude vrienden of
de schaduwen van ongrijpbare
taferelen uit het verleden die
mij de rust niet gunnen om uit
de zwarte veren van nacht het
jeugdig elan te herbeleven?
Zijn het de gedeelde beelden ontstegen
uit de zoekgeraakte schimmen, die zich aan
het gemoed klampen, in een laatste poging
zich van het duister te ontdoen…
En dan nog dit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Langzaam trekt
zij haar jurk
steeds ietsje
hoger
zich nauw'lijks
nog bewust
van de feiten
Vermist
besef
de reden dat
dit continent
immer wordt
getroffen…
cirkels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 onder een luifel van
bamboebladeren rekt de
tijd zich uit als elastiek
vanuit het schemerduister
vindt zij het bleke
licht daarbuiten
ze gist naar diffuse
geuren in de koele
ochtendlucht
een mens verzamelt
verhalen de arend tekent
cirkels in de lucht…
Zo langzaam als een slak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Zo langzaam als een slak.
Wandel ik over straat.
Ik loop op mijn gemak.
En niets dat mij ontgaat.
Iedereen raast mij voorbij.
Druk met de dingen van de dag.
Kijkend naar hen voel ik mij vrij.
En blij dat ik iets langzamer lopen mag.
Want ik wandel als een slak.
Ik kijk om mij heen en geniet.
Ik wandel op mij gemak.…
Take it easy
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 rustig
dat je bijna niks meer voelt
Van koude
oorlog raak je onderkoeld
De wereld
brandt - laat haar haar gang
maar gaan
We
doen alsof en poetsen onze glazen
Doen
elke dag een wens als vroom gebed
Alsof
een vrome wens ons heeft gered
En
stilte ons meer waard is dan oekazen
Poetsen
straks de plaat als bange
hazen
Onze
geest…
romantische ziel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 338 jouw romantische ziel
verloofd met een
slanke blondine
met een hartjestatoeage
op haar linkerborst
mystiek lijfje
waaiend op het
ritme van het leven
stoeiend en vlinderend
samen in een nieuw leven
om te zijn waar je bent…