53751 resultaten.
Waar de wind liggen gaat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 307 In de tuin ligt een zachte roep
van een vogel. Kom hier en zing met mij.
Tezamen met de pluizen en de gele troubadourtjes.
Deze eenvoud is volmaakt.
ik wil verwisselen van gedaante.
De liefde verzinnen, de liefste.
Een merel herhaalt zijn lied.
Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad.
Het zijn oude vrienden.
Het zijn schaduwloze metaforen…
Ik kom om 't groene hout
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.626 Ik lig en ik lig als in uwe landen
o aarde, met het hoofd in mijne handen,
in uwe winden en in uwe stormen,
in uwe luchten op de grond, waardoor men
zien kan de schoon verlichte ronde bomen
bewegen als de winden er toe komen.…
Zon schijnt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 ik dacht dat de zon
ging liggen maar dat doet de wind
hij schijnt alleen maar…
de wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het stormde en
het stormt nog
we wachten
op het moment
dat de wind
gaat liggen
stel je voor
de wind verdwijnt
en dat je dan zegt
'de wind is gaan liggen'
aan de rand van het bed
van je vragende kleindochter
'de wind is gaan liggen schatje
de wind is gewoon moe, hij moet slapen'…
hk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 190 het is zeven uur
straks wordt het nog acht uur ook
ik blijf maar liggen…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zoekend om te scheppen, daar waar God ophield.
Deze onzichtbare geest wordt alleen opgemerkt dankzij de gevolgen van haar zijn.
Zelfs tot in haar afwezigheid, als het applaus van de klaprozen langzaam verstomt in de akoestiek van het eeuwige niets.…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 438 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
Als de wind is gaan liggen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 347 Wanneer de wind
is geluwd,
de storm is uitgewoed
men de schade opneemt
de ravage opruimt
de verzekering inschakelt
pas dan,
halen we opgelucht
adem,
net als de wind,
die
stiekem fluistert,
tot later!…
als de wind gaat liggen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 een straffe storm of bedreigende waterval
ontmoeten we in de schaduw van ons bestaan
ze duiden op onze kwetsbaarheid of verval
al wat tijdelijk is raakt uit het zicht
men hoede zich, derhalve, voor het vergaan
van wat achter een verscholen diepte ligt
het is de tijd, die dwingt tot inzicht
ja zeker, ze is zo rekbaar als elastiek
dagen dragen…
Wind
hartenkreet
1.0 met 15 stemmen 1.136 rimpeling
in het stilstaand
water
moe gewaaid
keer ik terug
de wind
gaat liggen
in zijn
thuishaven…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De wind speelt een spel
een spel van " wie het wint"
De wind speelt met gevoel
en als je net buiten was:
Weet je wat ik bedoel!
De wind, waait met pure kracht
ik waaide temet om
toch is de wind mijn grote vriend
want weet je wat ie kon?
Mijn muizenissen laten verdwijnen!…
Er zijn, aan zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 112 Weinig nodig
Ik strek me uit
Over het zand
Op de aarde
Voel
De aarde
Onder mij
Ik sluit
Mijn ogen
Ik hoor de branding
Van de zee
Om mijn lijf
Voel ik
De streling van de wind
En de zon
Die mij verwarmen
Als een
Tedere omhelzing
Dicht bij
De aarde
Voel
Ik mij
Verbonden…
Te liggen*
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.789 Zo liggen ze beiden
te liggen, te zijn.
* eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…
woordenstorm...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 woorden die niet willen liggen ..
woordenstorm ...
storm ga liggen ....
schreeuwen in het donker..
tegen de wind in ..
woorden wind...
maak het wind stil ..
windstille woorden storm ...
storm van stilte
maak het stil in mijn hoofd
geef me de rust na de storm ....
geef de woorden rust ..
stilte.…
Binnen die grenzen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 Vertel mij waar het geluk dagelijks zal stromen
In een spiegelgladde vredesrivier
Waarin geen zware wind of storm zal komen
Slechts schepen zeilen onder kruisbanier.
Breng mij daar, waar die grenzen liggen
De zangen klinken in het stille hart
’t kwaad, angst en spot niet binnendringen
Haat en jaloezie de vrede niet verwart.…
windstil
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 741 De wind
op je lippen
is stil gaan liggen
hij waait niet meer in mijn gezicht
Een storm
begint in mij…
De vrouw die gepakt werd, door de wind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Eenmaal buiten rukte en trok
de wind aan haar kleding, jas en rok
zelfs onder haar kleding moest ie zijn
nee buiten lopen was bepaald geen gein!
Ineens schoot ze in de lach,
want als iemand haar nu zag:
haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel:
immers, foute aanrakingen vallen onder
Me too toch wel? Dus ook de wind!…
Dit moment
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 889 Ik lig en jij bij mij
Wij zijn eenvoudig waar
We liggen waar om waar te zijn
Je vleit je in mijn zij
We liggen draagbaar
Opgevouwen in het licht
We liggen licht om waar te zijn
En ik verdwijn maar
Goed gestemd kom ik in waarheid om
In de feitelijkheid van jou en mij
In variaties op de tijd
In de variaties op werkelijkheid…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Vogeltje
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 724 Het was een amusante foto
van een stranddag uit ons leven
waar wij staande in de storm
jassen hadden uitgedaan
waar ik die dame mij herinner
al op leeftijd - die toen even
nog van ons dit kiekje nam
maar onderuit toen is gegaan
Haar hoedje waaide door de wind
waar zij bleef liggen in de regen
met die camera van mij
die ik weer snel had…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Ridders van het ruime sop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 212 Op de korrels
van een nat strand
verrijzen koningen,
die regeren over
wind en woud
en koppen snellen,
waar echte helden
dames in nood
van slechteriken bevrijden.…
Vandaag Allerzielen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 340 een tijd waar dagen stilte dragen
op een serene rustplaats
waar familiebanden liggen
verwantschap die immer bindt
witte bloemen tooien graven
lampjes branden, kaarsjes flakkeren in de wind
gefluisterd worden
in steen gegrifte namen van geliefden
die in gedachten vaak voorbij kwamen
gedenken wij hen heden met Allerzielen
in Requiem…
Tot ’s avonds bleef het vrij normaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Vandaag had ik geen idee
Ik stelde ook geen vragen
Koude wind waaide gewoon
Met flarden van vlagen
Tijd ging zoals het gaat
Ik googlede op ‘Zwaal’
En de wind ging liggen
Aan het einde van de straat…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.221 Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen?
Het leven als een vreemde in eigen huis?…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.647 Waar heeft ze dit geleerd, zo licht te
ademen, lippen gesloten, ogen dicht?
Elk vleugje lucht van buiten beurt
van binnen haast onmerkbaar buik
en borsten even op. Wat komt en
gaat verenigt zich in regelmaat.
Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is?…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.101 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.697 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.647 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…